البته به گفته این موسسه تحقیقاتی, آمار افرادی که در آمریکا معتقد به خدا هستند در سال ۲۰۰۸، حدود ۶۰ درصد بود.
این نظرسنجی همچنین نشان داد که ۳۴ درصد از آمریکاییها هیچگاه به کلیسا نرفتهاند که این بالاترین آمار در پنج دهه گذشته است.
در گزارش جدید دیگری توسط "موسسه تحقیقات دین عمومی" اعلام شد، در سال ۲۰۲۲ بالغ بر ۲۷ درصد از آمریکاییها ادعای بیدینی داشتند، در حالی که این رقم در سال ۲۰۱۲ ، ۱۹ درصد و در سال ۲۰۰۶، ۱۶ درصد بود.
از سال ۲۰۰۶ تاکنون, سهم آمریکاییهایی که مسیحیان پروتستان انجیلی سفید پوست هستند در جامعه مذهبی آمریکا از ۲۳ درصد به ۱۴ درصد کاهش یافته است. در این دوره, سهم مسیحیان پروتستانهای سفیدپوست در جامعه مذهبی آمریکا از ۱۸ درصد به ۱۴ درصد کاهش یافته است.
در دوره یاده شده, تعداد مسیحیان کاتولیک سفید پوست در جامعه مذهبی آمریکا نیز از ۱۶ درصد جمعیت به ۱۳ درصد کاهش یافتهاند.
این بدان معنا نیست که آمریکاییها مذهبی نیستند. تقریباً سه چهارم مردم آمریکا به زندگی پس از مرگ اعتقاد دارند.
رایان برگ، استاد علوم سیاسی دانشگاه ایلینوی شرقی که در مورد ایمان مطالعه میکند, گفت: امروزه در آمریکا اعتقاد به خدا قوی است.
ایمان به خدا حتی در میان آمریکاییهایی که ادعا میکنند مذهبی نیستند نیز پابرجاست: تقریباً نیمی از آنها به نوعی خالق اعتقاد دارند.
ایمان و رفتن به کلیسا در میان جمهوری خواهان بیشتر از دموکراتها است. دادههای موسسه پیو نشان میدهد که چهل و چهار درصد از جمهوریخواهان حداقل یک بار در هفته در کلیسا به عبادت میپردازند, در حالی که این رقم در میان دموکراتها ۲۹ درصد است. اکثر آتئیستها یا کسانی که به خدا اعتقاد ندارند, دموکرات هستند.
اما دین و ایمان در میان سیاه پوستان و آمریکاییهای اسپانیایی تبار نیز نسبتاً قوی است. هر دو گروه بیشتر از سفیدپوستان به طور منظم در کلیسا شرکت میکنند.
در طول همهگیری کرونا در سال ۲۰۲۰، برای اولین بار در تاریخ آمریکا، تعداد آمریکاییهایی که به کلیسا، کنیسه یا مسجد میرفتند, به کمتر از نصف رسید.
از هر ۱۰ نفر آمریکایی، هفت نفر معتقد به یک دین رسمی هستند لذا آمریکا همچنان یک کشور مذهبی باقی می ماند.
در سال ۲۰۱۷ میلادی یک مطالعه گالوپ نشان داد، بخشی از کسانی که اهل کلیسا هستند، وجود خطبه ها را دلیل اصلی مشارکتشان در کلیسا بیان کردند و بخش کثیری نیز برنامه های معنوی مختص کودکان و نوجوانان را متذکر شدند. از دلایل گفته شده دیگر نیز می توان به دسترسی به جامعه، فرصت های داوطلبانه و رهبران پویا نیز نام برد. تمرکز روی بعضی از این عوامل نیز ممکن است برای رهبران کلیساهای محلی در راستای تشویق مردم به عضو شدن در کلیسایشان، مفید باشد.
نگرش ها و عملکردهای دینی مردم آمریکا در نظرسنجی های گالوپ درباره کاهش عضویت در کلیسا نشان می دهد که طی سه دوره سه ساله از ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۰ میلادی میزان عضویت کلیسا بطور میانگین ۶۹ درصد ، ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۰ ۶۲ درصد و ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ ۴۹ درصد بوده است.