«کالین پاول» وزیر خارجه وقت آمریکا در روز پنجم فوریه ۲۰۰۳ در نشست شورای امنیت ، پودری سفید رنگ متشکل از پوست تخم مرغ را درون یک محفظه کوچک جای داده بود، تا یکی از بزرگترین دروغ‌های تاریخ سیاسی جهان معاصر را تحویل اعضای شورای امنیت دهد!
وی در این نشست در سخنانی با آب و تاب فراوان گفت: «آنچه به شما ارائه می‌دهیم، واقعیت‌ها و مدارک مبتنی بر فعالیت‌های اطلاعاتی قوی است، موضوعی که نشان می‌دهد عراق به تسلیحات کشتار جمعی دسترسی پیدا کرده است!»
وزیرخارجه وقت آمریکا مدعی شد که صدام سلاح‌های کشتار جمعی اش را پنهان ساخته و براساس شواهدی که آن‌را «قطعی و قانع کننده» توصیف کرد، عراق را به نقض قطعنامه ۱۴۴۱ شورای امنیت متهم کرد.
پاول که بعداً از این اظهارات خود اعلام پشیمانی کرد، در آن زمان به شورای امنیت با قاطعیت تمام مدعی شد که سزاوار نیست فرصت دیگری به عراق داده شود.
پاول همچنین با متهم کردن رژیم صدام حسین به داشتن ارتباط با القاعده، خواستار افزایش فشارهای بین المللی بر عراق شد.
این دروغ آمریکایی‌ها بهای سنگینی برای عراق به همراه داشت که حتی تا به امروز نیز هزینه‌های آن را می‌پردازد. این ادعاهای دروغ به نقطه شروع تجاوز نظامی علیه عراق، قتل عام صدها هزار انسان بی گناه، تخریب خانه‌های آنها و سوزاندن آینده آنان شد.
لکه ننگ دروغ قرن برای دولت آمریکا یک رسوایی و جنایت علیه بشریت است که با مرور زمان هرگز نمی‌توان آن را از یاد برد، چه آنکه آثار آن تا امروز یعنی ۲۰ سال بعد هم ادامه دارد.
به اعتقاد کارشناسان تجاوز نظامی آمریکا علیه عراق در سال ۲۰۰۳، دروازه‌ای از بحران‌ها را به روی منطقه باز کرد که پیامدهای آن با وجود گذشته دو دهه پایان نیافته است.
