دبیرخانه شورای علمای ارشد سعودی در بیانیه‌ای، از دولت طالبان خواسته است تا زنان افغانستانی را از حق یادگیری در مؤسسات آموزشی محروم نسازد و از تصمیم خود برای جلوگیری از تحصیل زنان بازگردد. در این بیانیه تصریح شده است که جلوگیری از آموزش زنان، در قوانین اسلامی جایز نیست.
سوالی که اینجا مطرح می شود این است که آیا زندانی کردن زنان صرفاً به دلیل بیان عقیده و نیز ممانعت از ملاقات آنان با خانواده هایشان آن هم برای چند ماه، در شرع اسلام جایز است؟ آیا در شرع اسلامی جایز است که یک دانشجوی زن را در دوره دکتری فقط به علت نوشتن یک توییت و نظر دادن در صفحات اجتماعی به 34 سال حبس و 34 سال ممنوعیت خروج از کشور پس از پایان دوران محکومیت، مجازات کرد آن هم در حالی که وی از فعالان شناخته شده نیست و کمتر از دو هزار و 600 نفر در توییتر او را دنبال می کنند؟
فاجعه زمانی است که بیانیه یاد شده تصریح می کند که «اسلام با تشریع دقیق و قانون کامل خود، حقوق هر انسان را اعم از زن و مرد حفظ و وظایف او را روشن کرده است».
اگر به گزارش نشریه دیلی میل در سال 2020 توجه کنیم، می بینیم که هلینا کندی، وکیل حقوق بشر، گزارشی 40 صفحه‌ای ارائه و در آن فاش کرده است که زنان زندانی در سعودی مورد آزار و شکنجه قرار می گیرند و تهدید به تجاوز می شوند و در خطر به دار آویخته شدن هستند. برخی از این زنان نیز در زندان از سقف آویزان شده و مورد ضرب و شتم قرار گرفته و با شوک الکتریکی شکنجه شده اند. عایده الغامدی، لجین الهذلول و ایمان النجفان از جمله این زنان هستند.
با توجه به چنین واقعیتی در دولت سعودی، آیا مسئولان این کشور صلاحیت اظهار نظر درباره حقوق زنان را دارند؟
