آیا حق مادر برای ملاقات با فرزند کمتر از پدر است

ملاقات با فرزند مشترک یکی از مسائلی است که اگر طلاق رخ دهد والدین باید درباره آن توافق کنند و در غیر این صورت دادگاه تصمیم می‌گیرد. البته موضوع  ملاقات فقط در مورد طلاق مطرح نیست بلکه پیش از طلاق هم وجود دارد که در قانون پیش‌بینی شده است.

ولایت قهری پدر نسبت به فرزندان خویش مسئله حقوقی دیگری است که ممکن است تصور شود که پدر برای ملاقات مادر با فرزندش تصمیم می‌گیرد یا حق او نسبت به مادر بیشتر است؛ در حالی که ولایت درباره اموال و حقوق مالی فرزندان است و ربطی به نگهداری و ملاقات فرزند ندارد.

حضانت یعنی نگهداری فرزند موضوع مهم دیگری است که با مسئله ملاقات گره خورده و کاملاً مرتبط است؛ زیرا کسی که از فرزند نگهداری می‌کند به طور طبیعی از حق ملاقات برخوردار است و ممکن است طرف دیگر از دیدار محدودتری بهره‌مند گردد.

طلاق امری ناخوشایند و آخرین راه است و اگر گرفتار آن شده‌اید و نگران آینده فرزندانتان هستید بهتر است از خدمات حقوقی بنیاد وکلا استفاده کنید تا تنظیم اوراق قضایی طلاق و ملاقات با فرزند را به بهترین شکل انجام دهند.

 

ملاقات و حضانت فرزند

به دلیل ارتباط دو مسئله ملاقات و حضانت، این دو را با هم و به تفکیک پیش از طلاق و پس از طلاق بررسی می‌کنیم.

 

ملاقات و حضانت پیش از طلاق

حضانت و به دنبال آن ملاقات با فرزند مشترک در دوره قبل از طلاق، تابع قوانین کلی حضانت برای زندگی مشترک است که برخی از آنها در دوره پس از طلاق هم جاری است و باید عمل شود.

مهم‌ترین موارد قانونی و کلی نگهداری و تربیت که ملاقات نیز درون آن منظور شده از این قرار است:

  • نگهداری و تربیت فرزندان هم حق پدر و مادر است و هم وظیفه و تکلیفی که نمی‌توانند نپذیرند.
  • اولویت مادر برای حضانت پسر تا دوسالگی و دختر تا هفت‌سالگی است.
  • نباید سلامت جسمی و روحی یا اخلاقی فرزندان به خطر بیفتد؛ در این صورت دادگاه برای نگهداری آنها بر اساس مصلحت ایشان و وضعیت والدین تصمیم می‌گیرد.
  • اگر پدر و مادر بچه‌ها در دو محل جداگانه سکونت می‌کنند، کسی که فرزندان با او زندگی می‌کنند حق مانع شدن از ملاقات طرف دیگر را ندارد.
  • اگر والدین نسبت به حق ملاقات با فرزندان اختلاف پیدا کنند باید به دادگاه مراجعه کنند.
  • با فوت هر یک از والدین، حضانت فرزند با آنکه زنده است خواهد بود؛ حتی اگر برای فرزند ولی یا قیم وجود داشته باشد. بنابراین با فوت پدر حضانت با مادر است.
  • نفقه فرزندان تا سن بلوغ با پدر است حتی اگر حضانت با او نباشد.

اگر با همسرتان بر سر نگهداری و تربیت فرزندانتان و استفاده از حق ملاقات اختلاف نظر دارید و به توافق نمی‌رسید از وکلای برتر بنیاد وکلا مشورت بگیرید.

 

ملاقات و حضانت پس از طلاق

برخی از قوانین کلی حضانت و ملاقات، در دوره پس از طلاق هم حاکم است؛ مثل اولویت نگهدارای مادر یا سلامت بدنی و روانی فرزندان.

در اینجا به برخی از قوانینی که بیشتر به پس از طلاق مربوط است اشاره می‌شود:

  • جنون مادر مانع حضانت است. بنابراین اگر حضانت فرزند را پس از طلاق به مادر دهند و سپس او دچار جنون شود حق حضانت به پدر برمی‌گردد.
  • با ازدواج مجدد مادر، حق حضانت به پدر واگذار خواهد شد و مادر فقط حق ملاقات دارد.
  • چه مادر و چه پدری که حضانت فرزندان را دارند اگر با بدرفتاری یا مشکلات اخلاقی، سلامت جسمی یا اخلاقی فرزند را به خطر بیندازند دادگاه حضانت و ملاقات را از آنها می‌گیرد تا تصمیم جدیدی بگیرد.
  • در دوره حضانت پس از طلاق، بدون اجازه دادگاه نمی‌توان فرزند را به خارج کشور برد.
  • پس از ۹سالگی فرزند دختر و بعد از ۱۵سالگی فرزند پسر تصمیم با آنهاست که پیش پدر یا مادر بمانند.

برای دادخواست حضانت و تعیین زمان و مکان ملاقات، اکنون با گوشی خود می‌توانید در کوتاه‌ترین زمان مشاوره حقوقی تلفنی بگیرید.

آیا می‌توان تغییر حضانت را تقاضا کرد؟

طبق قانون مدنی نمی‌توان حضانت طفل را از کسی که قانوناً با اوست گرفت مگر به دلیل و حکم قانونی.

برای جاری شدن طلاق، لازم است زن و شوهر درباره حضانت فرزندان و چگونگی ملاقات با آنها توافق کنند و اگر سازش نکنند دادگاه بر اساس مصلحت اطفال و شرایط والدین تصمیم می‌گیرد.

پس از توافق یا حکم دادگاه، کسی که عهده‌دار حضانت است نمی‌تواند زیر بار آن نرود یا مانع ملاقات شود. طرف مقابل هم نمی‌تواند درخواست تغییر حضانت را بدهد مگر دلیل قانونی بیاورد و آن را ثابت کند.

در اینجا به برخی از مصادیق قانونی برای تغییر حضانت اشاره می‌کنم اما برای این کار باید دادخواست داد و از آن دفاع کرد و البته وکالت دادن به متخصصین حفوقی بنیاد وکلا راهی نزدیک و مطمئن برای انجام شدن آن است.

  • جلوگیری از ملاقات با فرزند بر خلاف توافق یا حکم دادگاه.
  • مشهور بودن به مشکلات بزرگ اخلاقی مانند قمار و فحشا.
  • اعتیاد شدید و زیان‌آور.
  • زدن بیش از حد عرف یا شکنجه دادن.
  • بیماری خطرناک روانی.
  • به‌کارگرفتن فرزند برای امور غیرمجاز.