هنر صنعت فرش ایران که تا چند سال اخیر برابر آمارهای متولی فرش ، حدود 2 میلیون بافنده و بیش از 5 میلیون نفر سایر حرف از آن ارتزاق می کردند نقش به سزایی در اشتغال‌زایی ، ارز آوری و امنیت اجتماعی کشور داشت ظرفیت تولید سالانه این کالای فاخر در کشور بیش از 6 میلیون متر مربع با اشتغال‌زایی چند میلیون نفر و ارز آوری میلیاردی است و به نوعی تنها صنعت بومی سازی کشور است که در افزایش درآمد خانوارهای روستایی و شهری و عشایری بسیار مهم و مورد توجه است.
اخبار اقتصادی- با توجه به وجود زیر ساختهای کامل و وفور مواد اولیه، گنجینه‌های طرح و نقش و منابع انسانی ماهر، برند ملی و جهانی و سرمایه کم برای راه‌اندازی کسب و کار این مزیت نسبی وجود دارد که میلیون‌ها نفر به این صنعت اشتغال داشته باشند که متاسفانه به دلایل موانع حاصل از تحریم و تشدید اثرات این تحریم ها توسط تصمیمات خلق‌الساعه برخی مسئولان داخلی شاهد تعطیلی کارگاههای تولیدی و کاهش شدید صادرات به 10 درصد سنوات گذشته هستیم.
در این اوضاع و احوال بسیار سخت ، در سال " جهش تولید " انتظار می رفت که مسئولان تصمیم گیر برای حیات این هنر صنعت ملی اقدام حمایتی بنمایند اما شاهد هستیم که علاوه بر اینکه در موضوعات بیمه قالیبافان ، مالیات ، گمرک ، تسهیلات کم بهره ، تبلیغات داخلی ، اقدامی صورت نگرفت بلکه با مصوباتی همچون پیمان سپاری تیر خلاص را به پیکر این صنعت زدند و باعث شدند.
صادرات فرش ایران در سال 98 به 70 میلیون دلار ( 15 درصد سنوات قبل ) کاهش پیدا کند که با ادامه این روند و نگاه های ضد تولیدی یقیناً در سال 99 شاید این صادرات حداقلی هم نخواهیم بود و رتبه و جایگاه فرش ایران به پایین ترین میزان خود در طول تاریخ خواهد رسید .
در سال 99 با توجه به موضوع ویروس کرونا که هم بازارهای داخلی و خارجی را تحت تاثیر قرار داده است انتظار داشتیم که دولت برای خسارت های وارده به کارگاه ها و فروشگاه ها تعطیل شده تمهیدات حمایتی را در دستور کار قرار دهد، اما این حداقل‌ها نیز انجام نگرفت و با توجه به کاهش فروش داخلی و تقریباً قطع صادرات فرش دستباف ، و افزایش قیمت مواد اولیه مورد نیاز جهت راه اندازی کارگاههای فرش دستباف پیش بینی می شود سال 99 سال نابودی این تنها هنر صنعت فاخر که برند جهانی را با خود یدک می‌کشد، باشد.
گناه بی‌کاری بافندگان و تعطیلی کارگاه های تولیدی ، تعطیلی فروشگاههای فرش دستباف داخلی و عدم سرمایه گذاری صادر کنندگان همه و همه بر گردن مسئولانی است که صدای این جهاد گران تولیدی را نشنیدند و حمایتی برای ماندگاری این ارزشمند ترین کالای تولیدی ایرانی ننمودند و بزودی چند میلیون نفر به جمعیت بیکاران کشور اضافه می‌شود که باید متذکر شد این افراد شغل و مهارت دیگری ندارند و ضربه سنگینی به بدنه کشاورزی و دامپروری وارد خواهد شد که جبران این خسارت‌ها غیر ممکن خواهد بود. پس تا دیر نشده تدبیری بیاندیشید.
عبداله بهرامی – رئیس کمسیون فرش دستباف ، صنایع دستی و گردشگری اتاق تعاون ایران
