چرا مردم تمایل به مصرف کالای خارجی دارند؟

 در ادامه سلسله گزارشات ضروریات و مقتضیات تحقق شعار سال، در ذیل این گزارش تلاش می‌شود به نقش رقابت پذیری در اقتصاد و بخصوص عرصه‌های تولیدی و صنعتی و بازخورد آن در رونق تولیدِ کشور پرداخته شود.

به واقع نقطه مقابل رقابت پذیری، انحصار است که وجود آن در اقتصاد به مثابه آفتی برای رونق تولید خواهد بود و به تبع آن هر آنچه برای زدودن انحصار و تقویت رقابت پذیری در بخش‌های اقتصادی و صنعتی تلاش شود به همان میزان ضریب بروز تحولات مثبت و سازنده در نظام تولیدی کشور و تحقق رونق در آن با قوت هر چه بیشتری همراه خواهد شد.

انحصار، عرصه را برای رقابت پذیری و رونق تولید محدود می کند

سیروس دانش پژوه، یکی از فعالان صنعتی و تولیدیِ استان البرز با اشاره به ضرورت توجه به امر خطیر رقابت پذیری و تلاش برای فراهم ساختن زمینه لازم در جهت ارتقای این موضوع اظهار کرد: در فضای رقابتی است که می‌توان به ارتقای کیفی کالاها، تنوع طراحی‌ها و تلاش برای جذب هر چه بیشتر مشتری در جامعه هدف امیدوار بود، در غیر اینصورت با تولید و بازاری مواجه خواهیم شد که متقاضی کالا‌ها و محصولات حق چندانی برای انتخاب نخواهند داشت و به ناچار باید صرفا به خرید آنچه که در بازار عرضه می‌شود مبادرت ورزد.

وی افزود:در چنین فضایی، تولیدکننده نیز انگیزه چندانی برای ارتقای ضریب کیفی محصولات تولیدی خود را نخواهد داشت، زیرا اطمینان خاطر دارد که رقیبی برای او وجود ندارد و هر آنچه که تولید و عرضه می‌کند به فروش خواهد رسید.

دانش پژوه در ادامه بیان کرد: باید به تلخی اذعان کرد که در چنین فضایی عرصه برای گرایش به کالا‌ها و تولیدات خارجی نیز باز  خواهد شد، زیرا برخلاف تولیدکنندگانی که گمان می‌کنند تولیداتشان بی رقیب است، مراکز تولیدی خارجی با صرف انرژی فراوان، در صدد هستند به تولیدات متنوع با طراحی‌های به روز و البته کیفیت مطلوب‌تر مبادرت ورزند.

این فعال صنعتی و تولیدی گفت: تقویت رقابت پذیری در اقتصاد و حوزه‌های صنعتی و تولیدی گواهی است بر احترام به حقوق مصرف کننده و به موازات این امر، جامعه هدف کالا‌ها و محصولات تولیدیِ موجود در بازار نیز قادر است بنابر سلیقه و قدرت و توان خریدِ خود، به انتخاب محصول مورد نظر مبادرت ورزد و یقینا در چنین عرصه‌ای زمانی موفق خواهیم بود که این انتخاب از میان کالا‌های داخلی انجام پذیرد و دستاورد چنین توفیقی، در رونق تولید مُتِبَلور خواهد شد.

نمی‌توان حمایت از برخی صنایع خاص در شرایط حساس اقتصادی را نادیده انگاشت

با همه اهمیتی که کارشناسان برای رقابت پذیری قائل هستند برخی معتقدند در شرایط خاص اقتصادی در ارتباط با برخی صنایع، چاره‌ای جز حمایت ویژه وجود ندارد و می‌باید این امر، به عنوان دستور کاری ویژه مد نظر قرار گیرد.

چندی پیش، فولادگر، رئیس کمیسیون حمایت از تولید ملی مجلس شورای اسلامی در برنامه تیتر امشب، در ارتباط با الزامات حمایت از تولید ملی بیان کرد: تحقق این امر در سه ضلع مصرف کننده و خریدار کالا (مردم)، تولید کننده و نقش آفرینی حاکمیت در تولید ملی و رونق آن، قابل تبیین و واکاوی است.

وی در ادامه می‌افزاید: در خصوص منطق رقابت پذیری و ضرورت تقویت آن هیچ تردیدی وجود ندارد، اما نمی‌توان شرایط رکود اقتصادی و حمایت از برخی صنایع در چنین شرایطی را نیز نادیده انگاشت و این قاعده‌ای است که در تمامی کشور‌های دنیا در مواقع خاص، اجرایی و عملیاتی می‌شود.

ابویی مهریزی، مشاور وزیر صمت در تولید کالای ایرانی در ادامه این برنامه در ارتباط با رقابت پذیری و نقش آن در تولید، بیان کرد: محصولات داخلی می‌باید رقابت پذیر باشند و با وجود برخی سختی‌ها که در حوزه تولیدی کشور وجود دارد این آمادگی نیز هست که موانع تولید مرتفع و فضای کسب و کار مساعدتر از قبل شود.

ابویی در این برنامه تصریح کرد: طرفدار اقتصاد پویا هستیم، اما در این شرایط صرفا با اتکای به ممنوعیت واردات، نارسایی‌ها رفع نخواهد شد، زیرا در بسیاری از حوزه‌ها بدون انجام واردات نمی‌توان به تولید مبادرت ورزید.

وی می‌گوید: به اعتقاد بنده به جای ممنوعیت واردات باید به مدیریت هوشمندانه واردات توجه شود و در واقع امر، با مدیریت صحیح واردات می‌توان بازار را نیز به نحو شایسته‌ای کنترل کرد.

ابویی معتقد است، موانع فنی تولیدی، به مراتب آثار زیان بارتری از تعرفه واردات دارد و باید به نحوی گام برداشت که تولید کشور رقابت پذیر شود تا در سایه آن محصولات و خدمات با کیفیت‌تر و با قیمت مناسب و معقولانه عرضه شود.

کاهش رقابت پذیری در نظام تولیدی کشور، به افزایش استفاده از کالا‌های خارجی منتهی خواهد شد

محمود نصیری، یکی از فعالان صنعتی و تولید غرب استان تهران با اشاره به لزوم در نظر گرفتن منافع مصرف کننده اظهار کرد: هرچه ضریب گرایش به خرید تولیدات داخلی افزایش یابد به همان میزان اقتصاد و تولید کشور شکوفاتر خواهد شد، اما تحقق این امر با دستور و بخشنامه امکان پذیر نیست و حصول چنین موفقیتی مستلزم پیش نیاز‌های خاص به خود است.

وی افزود: خرید محصول با کیفیت و با قیمت معقول حق مسلم مشتری است و این مولفه‌های تاثیرگذار در بازار (یعنی کیفیت و نرخ تعیین شده بر آن) در فضای رقابتی، شکوفا و پویاتر خواهند شد.

نصیری در ادامه بیان کرد: در چنین حالتی، میزان خرید و تهیه تولیدات داخلی افزایش می‌یابد و به تبع آن تولید از رونق قابل توجهی برخوردار خواهد شد در غیر اینصورت، کالا‌ها و محصولات خارجی در بازار، نظر و تمایل جامعه هدف را جلب خواهد کرد.

وی افزود:کم توجهی به مقوله رقابت پذیری باعث می‌شود در زمین خودمان که همان بازار داخلی است فرصت‌ها را به محصولات خارجی بدهیم که این موضوع یک عارضه جدی در نبرد اقتصادی کشور با دشمنان و معاندان نظام به شمار می‌رود.

این فعال صنعتی و تولیدی در ادامه بیان کرد: بار‌ها به این موضوع اشاره شده که اهداف اقتصادی بصورت دستوری محقق نمی‌شود بلکه تحقق اهداف از پیش تعیین شده اقتضائات و ملزومات خاص به خود را می‌طلبد در غیر اینصورت باید واقع بین بود و پذیرفت که مشکلات و نارسایی‌های اقتصادی همچنان استمرار خواهند داشت.

وی افزود: در شرایطی که نقشه راه جامع و استراتژیک اقتصادی کشور از سوی رهبر معظم انقلاب ابلاغ شده (تحت عنوان سیاست‌های موسوم به اقتصاد مقاومتی) و در سال‌های اخیر نیز معظم له با نامگذاری شعار سال تحت قالب و عناوین اقتصادی بصورتی روشن و شفاف به تبیین ضروریات دستیابی به توسعه پایدار اقتصادی مبادرت می‌ورزیده اند، انتظار می‌رود نیاز‌ها و ضروریات این نقشه‌های راهبردی، تامین و مهیا شود. قطعا در چنین صورتی پیروزی در جنگ اقتصادی ، رفع مشکلات اقتصادی و موفقیت در تامین منویات مقام معظم رهبری در عرصه اقتصادی قطعی خواهد بود و این موفقیت توفیقی است که در بستر تولید، اقتصادی رقابتی و تلاش برای رقابت پذیر کردن هر چه بیشتر آن به نحو مطلوب و شایسته‌ای حاصل خواهد شد.

در فقدان رقابت پذیری، بنیه صادراتی کشور نیز تحت الشعاع قرار می‌گیرد

آنچنان که پیش از این عنوان شده، همسایگی ایران با ۱۵ کشور در منطقه، از ظرفیت‌های بالقوه‌ای است که بازار و فرصتی مناسب برای اقتصاد این مرز و بوم پدید آورده و البته این فرصت زمانی به عنصری تاثیرگذار در پویایی اقتصاد و تولید کشور مبدل می‌شود که توان رقابت کارخانجات و مراکز تولیدی این مرز و بوم بالا رود و به نوعی قادر باشند در صحنه صادراتی و رقابتی، از تولید کنندگان خارجی سبقت گیرند.

در این میان، استفاده از دانش و فناوری‌های روز، کاهش هزینه‌های تولید، طراحی‌های متنوع و اصولی مبتنی بر ذائقه بازار کشور‌های همسایه، بهبود وضعیت حمل و نقل کالا (که در گزارشی تفصیلی به آن پرداخته خواهد شد) ارتقای سطح کیفی محصولات تولیدی، بازاریابی منطقی و اصولی، تبلیغات گسترده و... از مولفه‌هایی است که همچون حلقه‌های یک زنجیره به هم پیوسته، توان رقابتی تولید داخلی کشور را افزایش می‌دهد و به تبع آن ضریب عرضه و تقاضا برای کالا‌های ایرانی بیش از پیش مضاعف می‌شود . یقینا در چنین شرایطی تولید داخلی با رونق مطلوبی همراه می‌شود و همین توفیق به تنهایی به مثابه شاه کلیدی خواهد بود که بسیاری از قفل‌ها و انسداد‌های اقتصادی کشور را می‌گشاید؛ گشایشی که در سایه آن، حرکت کشور به سمت توسعه، در تمامی عرصه‌ها با سرعت و شتاب فزاینده تری همراه می‌شود و دشمن را در جنگ اقتصادی با ایران محکوم به شکست خواهد کرد.