سهل انگاری دولت و مجلس طی سالهای متمادی گذشته درباره تولید در کشور باعث شد که طی چند سال اخیر مقام معظم رهبری مکرر بر حمایت از تولید داخلی تاکید کنند، به نحوی که امسال هم سال 98 " رونق تولید " نامگذاری شد. اما متأسفانه تاکنون دغدغه اجرایی شدن این شعار در میان تصمیمات مسئولین کشور کم رنگ بوده و همین امر عاملی شده تا تولیدکننده ایرانی همچنان روزهای بسیار سختی پشت سر بگذارد.
مقام معظم رهبری درباره اهمیت مساله تولید فرمودند: می‌خواهم مسئله تولید را به عنوان محور فعّالیّت قرار بدهم. تولید اگر چنانچه به راه بیفتد، هم می‌تواند مشکلات معیشتی را حل کند، هم می‌تواند استغناء کشور از بیگانگان و دشمنان را تأمین کند، هم می‌تواند مشکل اشتغال را برطرف کند، هم حتّی می‌تواند مشکل ارزش پول ملّی را تا حدود زیادی برطرف کند. لذاست که مسئله تولید به نظر من مسئله محوری امسال است. باید همه تلاش کنند تولید در کشور رونق پیدا کند. از اوّل سال تا آخر سال ان‌شاءالله این معنا به صورت چشمگیری در کشور محسوس باشد. اگر این [طور] شد، امیدواریم که ان‌شاءالله حلّ مشکل اقتصادی راه بیفتد."
با توجه به تأکیدات رهبری به نظر می‌رسید باید از همان روزهای نخست امسال محور اصلی برنامه ها و سیاست گذاری‌های وزارتخانه ها اجرای شعار امسال و پیاده سازی رونق تولید باشد، اما متأسفانه بروز سیل در استان های مختلف کشور عاملی شد تا این شعار در لابه لای خبرهای سیل فراموش شده و خبری از زمینه سازی برای حمایت از تولید کننده در کشور نباشد.
البته فارغ از اینکه حمایت و کمک از استان های سیل زده امری بدیهی به شمار می‌آید اما این موضوع نباید بستری برای غفلت مسئولین از توجه به تولیدکننده داخلی شود. در حال حاضر اکثر واحدهای تولیدی کشور دغدغه تولید و آینده مبهم خود را دارند که در این رابطه باید وزارت صنعت و سایر دستگاه ها با ارائه برنامه هایی منسجم به حمایت از آنها بشتابد.
امروز تولیدکنندگان در تمام بخش‌های مختلف صنعتی دل پری از اوضاع اقتصادی کشور دارند و معتقدند اکثر برنامه ریزی‌ها برای حمایت از تولیدکننده داخلی اجرایی نشد و این موضوع در کنار افزایش افسار گسیخته قیمت ارز امکان فعالیت را برای تولیدکننده سخت تر از گذشته کرده است. در حال حاضر تحریم‌ها هم بنگاه‌های تولیدی را با کمبود مواد اولیه مواجه کرده و مهم‌تر از همه اینکه مدیران اجرایی، راه‌حل‌های خروج از این بحران را می‌دانند، اما اتفاقی نمی‌افتد. مشکلات ساختاری، مدیران اجرایی را با انبوهی از قوانین و مقررات کهنه و منسوخ روبه‌رو کرده که هنوز راهکاری برای حل این موضوعات پیش بینی نشده است.
متأسفانه تصمیمات غیرکارشناسی و غیر قابل پیش بینی برای تولیدکنندگان به گونه‌ای صادر شده که تولیدکننده برای فعالیت خود بلاتکلیف است و نمی داند آیا در سال 98 برای فعالیت خود سرمایه گذاری بیشتری کند یا نه . آیا در طول هفته های آینده سد جدیدی برای آنها به وجود می آید یا نه؟
