احمدی کارشناس مسائل اقتصادی در برنامه تیتر امشب شبکه خبر در خصوص راهکارهای مهار نقدینگیاظهار داشت: نسبت نقدینگی ما از رشد اقتصادی بیشتر است.
وی افزود: سال 92 دولت وقت اعلام کرد که دیگر از بانک مرکزی قرضی نخواهد گرفت اما عملاً دولت از بانک های تجاری قرض گرفت. دولت می تواند بر روی ارز محلی قرض بگیرد اما نباید چک برگشتی خود را به بازار آورد.
کارشناس مسائل اقتصادی تصریح کرد: خلق نقدینگی و رشد آن منفعل بوده و نقش فعالی در بازار نداشته بلکه بیشتر از نوع سپرده بوده است.
احمدی گفت: این نوع نقدینگی هم می تواند نگران کننده باشد و هم نباشد اما مسیر نقدینگی اشتباه بوده است.
وی افزود: ذات نقدینگی مثبت است اما این سیاست های پولی است که عرصه را برای تولید و بنگاه های اقتصادی هموار می کند.
کارشناس مسائل اقتصادی گفت: نقدینگی در بازار سرکشی می کند و از این بازار به بازار دیگر مشکلاتی را به وجود می آورد.
احمدی افزود: سیاست های پولی می تواند بنگاه های تولیدی را در فراز و فرود اقتصادی متعادل و چرخه های تجاری را هموار کند.
وی گفت: با سیاست های مالی باید نقدینگی را به سمت تولید هدایت کنیم و این در صورتی است که تولید جذاب باشد.
کارشناس اقتصادی با بیان اینکه مردم باید تجربه شیرینی از بازار سرمایه داشته باشد، تصریح کرد: مردم هنوز زنجیره ارزش را در بازار شناسایی نکرده اند و این زنجیره هنوز جا نیفتاده است.
احمدی با بیان اینکه بانک مرکزی ابزار لازم را برای تغییر سیاست های مالی و پولی دارد، گفت: در همه جای دنیا بانک مرکزی متولی بازار کار است چون ابزار مالی را در دست دارد.
کارشناس مسائل اقتصادی با اشاره به مقایسه از رشد نقدینگی در چند کشور در یک برهه زمانی 10 ساله، گفت: ایالت متحده امریکا اقتصاد اول دنیاست. در سال 2007 عدد نقدینگی 7 تریلیون دلار بود و در 2017 به 14تریلیون دلار که در این ده سال دو برابر شده است.
وی ادامه داد: در ژاپن رشد نقدینگی در سال 2007 هفتصد تریلیون ین بود که در 2017 به نهصد تریلیون ین رسیده است. حجم نقدینگی در چین درسال 2007 چهل تریلیون است که در 2017 به 170 تریلیون رسیده است. عدد نقدینگی کشور ترکیه در سال 2007، 300 میلیارد است که در 2017 به 1400 تریلیون رسیده است.
رحمانی افزود: مقایسه رشد نقدینگی این کشورها در 10 سال نشان می دهد که در ایالت متحده رشدنقدینگی در این مدت دو برابر، در ژاپن 1/2 برابر، در چین 4 برابر و در ترکیه عدد نقدینگی در 10 سال 4 برابر شده است.
وی در ادامه درباره رشد نقدینگی ایران بین سالهای 1340 تا 1397 گفت: در ایران در یک بازه زمانی 10 ساله و از سال 1340 تا 1350 رشد نقدینگی 5 برابر شده است.
رحمانی ادامه داد: از سال 1350 تا 1360 نقدینگی 17 برابر، از سال 1360 تا 1370 نقدینگی 5 برابر، از سال 1370 تا 1380 نقدینگی ما 11 برابر و از سال 1390 تا 1397 حجم نقدینگی ما 4 برابر شده است.
وی افزود: این آمار نشان می دهد کشورها از نظر رشد نقدینگی شبیه هم نیستند. کشورهای دیگر بسته به وضعیت اقتصادی رشد نقدینگی داشته اند اما ایران در واقع در دهه 40 رشد 5 برابری نقدینگی را داشته است و در دهه 50 رشد نقدینگی 17 برابر شده است. نقدینگی در طول سال ها رشد می کند بنابراین بزرگ شدن عدد نقدینگی مسئله نیست فقط هماهنگی با نیاز اقتصاد مهم است.
این کارشناس اقتصادی تصریح کرد: در چند سال اخیر افزایش نقدینگی ما متناسب با رشد اقتصادی نبوده است. رشد نقدینگی بالا (وقتی تولید رشدی ندارد) در تورم خود را نشان می دهد ولی به صرف عدد، رشد نقدینگی نمی تواند نگران کننده باشد و نباید ترسید اما نوع رشد نقدینگی نگران کننده است بنابراین رشد نقدینگی متکی به سود بالا نگران کننده است.
رحمانی درباره راهکارهای مهار نقدینگی گفت: اگر نقدینگی در نقطه شروع خوب خلق نشود نمی تواند در مسیر خوب قرار گیرد. وقتی اقتصاد در رکود است و سود سپرده بالاست نشان دهنده این است که نقدینگی خوب خلق نشده است. در اقتصادی که اطمینانی به آن وجود ندارد، بازدهی پایین است و هدایت نقدینگی به بخش تولید مشکل می شود بنابراین راهکار اصلی در اینجا بازگرداندن ثبات اقتصادی است.
رحمانی گفت: اقتصاد مجموعه به هم پیوسته ای است بنابراین وقتی ما زمینه هدایت منابع بانکی را به سمتی فراهم کنیم که الزاما برای اقتصاد مفید نیست نقدینگی ایجاد شده نمی تواند مفید باشد و در جهت مثبت کارایی داشته باشد.
وی اظهار داشت: در شرایط فعلی که سرمایه درگردش بنگاه ها افزایش یافته است ممکن است پایه پولی را افزایش دهیم ولی بانک مرکزی باید به فکر این باشد که اقتصاد کشور دچار تلاطم نشود. بانک مرکزی در شرایط فعلی به دنبال سیاست های انقباضی و محدود کردن پایه پولی نیست و این نشاندهنده درک خوب بانک مرکزی از شرایط فعلی اقتصاد است.
وی افزود: کشورهای اروپایی زیادی هستند که از نظر شیوه تامین مالی تولید شبیه ما و متکی به بانک هستند اما به طور کل شیوه نقدینگی در کشورها متفاوت است بنابراین نرخ سود تسهیلات و اعتبارات در اختیار بنگاه ها باید با بازدهی اقتصاد هماهنگی داشته باشد و بانک مرکزی آن را از طریق ابزار سرمایه گذاری تضمین کند.
رحمانی در پایان گفت: بازیگران اصلی بازار سرمایه اهل ریسک هستند بنابراین شیوه و راهکار مهم این است که اقتصاد به ثبات برسد پس از رشد نقدینگی در برهه ای زمان نترسیم فقط مهم است که نرخ سود با بازدهی اقتصاد هماهنگی داشته باشد.
