اتفاقاتی که در چند ماه گذشته در اقتصاد ایران رخ داد باعث شد تا نه تنها بازار دچار تکانه و افت و خیز شود، بلکه اتفاقاتی را رقم زد که برای خیلیها چندان منطقی به نظر نمی رسد؛ یکی از این اتفاقات در بازار لوازم خانگی افتاد؛ آنجایی که به گفته برخی از فروشندگان لوازم خانگی در بازار، رشد قیمتی لوازم خانگی ایرانی که قطعاً تاثیر ارز در قیمتگذاری آن به مراتب کمتر از لوازم خانگی خارجی وارداتی است، بیشتر از قیمت لوازم خانگی خارجی است.
رکود در بازار لوازم خانگی امینحضور/ از بسته شدن نمایندگی فروش بوش تا جمع شدن کاسبی مغازههای جزء
بازار امین حضور را شاید بتوان بازار اصلی لوازم خانگی در تهران نامید؛ بازاری که نوسانات قیمت ارز در ماههای اخیر و ممنوعیت واردات لوازم خانگی در کشور از اوایل سال جاری، قیمت لوازم خانگی را به شدت تحت تاثیر قرار داده تا جاییکه برخی از مغازهدارن و کسبه این بازار، مدعیاند به واسطه افزایش قیمت لوازم خانگی و کاهش قدرت خرید مردم از یک سو، و از سوی دیگر نبود کالا به دلیل ممنوعیت واردات، بازار لوازم خانگی به قدری کساد و راکد شده که تعداد قابل توجهی از مغازهدارها و حتی نمایندگیهای لوازم خانگی در سه راه امین حضور مجبور به بستن مغازههای خود شدهاند. این موضوع را خیلی از کسبه این بازار میگویند و یکی یکی آدرس مغازههایی را که در همین مدت بستهاند نشان میدهند؛ از نمایندگی بزرگ بوش تا مغازههای کوچکتر که نتوانستهاند در این وضعیت دوام بیاورند. یکی یکی پاساژهایی را نشان میدهند که فقط مغازههای جلویی آنها باز است و مابقی بسته شده و در این شرایط وضعیت کاسبهایی که مغازههایشان اجاره است از همه بدتر.
وقتی جنس در بازار نیست، قیمت واحد هم وجود ندارد
یکی از نمایندگیهای فروش لوازم خانگی خارجی میگوید: اوضاع بازار لوازم خانگی به قدری خراب است که هم مشتریهای ما به دلیل نوسانات قیمتی و هم بخاطر کاهش توان خرید، تمایلی به خرید ندارند؛ مثلا ماشین لباسشویی را در همین مدت از 3 میلیون تومان به 7 میلیون تومان رسید یا بفروشیم. یا ظرفشویی که تا یک ماه پیش 4 میلیون و 800 هزار تومان بود، الان 9 میلیون قیمت خورده؛ خب در این شرایط اوضاع ما چطور باید باشد؟ بیشتر از 10 روز است که ما هیچ جنسی را فاکتور نکردیم.
او میگوید: این وضعیت برای ما هم عذاب آور است چون 80 درصد مشتریهای ما خانوادههایی هستند که برای تامین جهیزیه و لوازم اولیه زندگیشان به بازار آمدهاند ولی وقتی قیمتها را میبینند دست خالی از مغازه بیرون میروند؛ جالب اینجاست که اغلب تصور میکنند مغازهدارها قیمت را بالا میبرند و میگویند چطور وقتی قیمت دلار بالا میرود شما قیمتها را بالا میبرید ولی حالا که پایین آمده، قیمتها کم نمیشود؟ در حالی که در بازار لوازم خانگی خارجی، عمده افزایش قیمتها به دلیل ممنوعیت واردات لوازم خانگی و نبود جنس در بازار است. الان فروشندهای که جنس خارجی میفروشد، موجودی انبارش را میفروشد؛ برای همین هم هست که نه تنها قیمت یک جنس از یک برند در تهران و شهرستان متفاوت است بلکه در همین بازار هم مغازه به مغازه، قیمت یک جنس متفاوت است.
اما ماجرای بازار لوازم خانگی منحصر به لوازم خانگی خارجی نیست و اوضاع در بازار لوازم خانگی بدتر از خارجیها است؛ یکی از کسبه این بازار میگوید: نوسان قیمت لوازم خانگی داخلی اگر بیشتر از خارجیها نباشد کمتر نیست؛ چون به گفته خودشان، لوازم و قطعات اجناس آن ها هم از خارج وارد میشود و در ایران فقط مونتاژ میشود. اکثر قطعات لوازم خانگی ایرانی هم چینی است و مثلاً یخچالی که حدود یک میلیون و 100 هزار تومان بود الان بیش از 3 میلیون تومان شده.
او که مدعی است 30 سال است در بازار امین حضور کار کرده و حالا فقط لوازم خانگی ایرانی در مغازهاش دارد میگوید: قیمت لوازم خانگی ایرانی در بازار به نسبت سال گذشته تقریباً 3 برابر شده است. یک روز کارخانه میگوید ورق گران شده، یک روز قیمت مواد پتروشیمی بالا رفته و یک روز میگویند رنگ نداریم. این تازه منهای کمپروسور و الایدی و قطعاتی است که از خارج کشور وارد میشود.
شرکتهای ایرانی تولیدکننده لوازم خانگی هر هفته قیمتها را بالا میبرند
اصلا هیچ نشانهای از پایین آمدن قیمت در بازار نیست؛ حتی در این چند وقت که قیمت دلار پایین آمده، لوازم خانگی ایرانی برعکس عمل کرده اند و افزایش قیمت داشتهاند و شاید در همین چند هفته 10 تا 15 درصد قیمت لوازم خانگی ایرانی گرانتر شد.
وضعیت بازار به قدری بد است و فروش به اندازهای پایین آمده که ما به جای سود 10 درصدی که مصوب اتحادیه است، مجبوریم اجناسمان را با سود 2 تا 3 درصدی بفروشیم چون در این شرایط، بازار کشش سود بیشتر را ندارد و مشتریها همین مقدار هم توان خرید ندارند.
من به عنوان کاسب جزء این بازار سال پیش حداقل در هفته 20 قلم جنس فاکتور میکردم ولی الان در ماه 10 قلم فروش هم نداریم.
یکی دیگر از ایرانی فروشهای بازار امین حضور که دل پری از شرکتهای تولیدکننده ایرانی دارد میگوید: نوسان قیمت شرکتهای داخلی به قدری زیاد است که اصلا قابل پیش بینی نیست؛ در این مدت شرکتهای تولید لوازم خانگی تقریباً هر هفته افزایش قیمت داشتهاند و این در حالی است که ما و فروشندههای لوازم خانگی داخلی بارها برای فروش جنسی که قیمتش به یکباره و بدون اطلاع بالا رفته، ضرر کردهایم و هیچ کس هم جوابگو نیست.
اختلاف قیمت لوازم خانگی ایرانی و خارجی تنها 4 درصد است/ ترفند شرکتهای ایرانی برای سود بیشتر/ هیچ نظارتی بر تولیدکنندههای داخلی نیست
او میگوید: دو هفته پیش همه برندهای معروف ایرانی قیمتشان را 15 تا 20 درصد افزایش دادند؛ حالا نگاه کنید من و امثال من که جنس را با قیمت قبلی فروختیم و حالا مجبوریم برای خرید همان جنس 20 درصد پول بیشتر بدهیم چقدر ضرر میکنیم. جالب این است که هیچ نظارتی بر شرکتهای داخلی وجود ندارد و در برخی لوازم خانگی بزرگ مثل لباسشویی، توان قیمت جنس ایرانی و خارجی تنها 200 هزار تومان است؛ خب وقتی مشتری میبیند لباسشویی ایرانی 5 میلیون است و مشابه کرهای آن 5 میلیون و 200 هزار تومان، چرا باید جنس ایرانی بخرد؟ خب معلوم است این قیمتها اصلا معقول نیست.
او با گلایه از نبود نظارت بر شرکتهای ایرانی در بحث هزینههای تولید و نحوه توزیع محصولاتشان میگوید: از یک طرف افزایش قیمتها در مورد لوازم خانگی ایرانی غیرمنطقی است و اساساً با توجه به سهم ارزبری آنها نباید این میزان افزایش قیمت داشته باشند، از طرف دیگر در نحوه توزیع محصولات نیز این شرکتها ترفند خاصی را در پیش گرفته اند؛ شما به یکی از نمایندگیهای شرکتهای داخلی مراجعه کنید؛ وقتی جنسی را میخواهید میگویند موجودی نداریم ولی جالب اینجاست که همان جنس با همان برند و رنگ مورد نظر شما در بازار به وفور وجود دارد؛ این یعنی شرکت تولیدکننده برای اینکه بتواند سود بیشتری داشته باشد، به جای ارائه محصولش در نمایندگی با قیمت مصوب، آن را گرانتر به مغازهدار میدهد و همین میشود که شما آن جنس را در نمایندگی تولیدکنندهاش پیدا نمیکنید ولی در بازار چرا. این جنسها کجا رفته؟ چرا به نمایندگی خودش نمیدهد؟
نمایندگی فروش معروفترین برند کرهای لوازم خانگی: قیمتها به نسبت پارسال حداکثر دو برابر شده/ فروشمان یک دهم سال گذشته
مالک یکی از نمایندگیهای فروش معروفترین برند کرهای لوازم خانگی در بازار امینحضور با تاکید بر کم شدن توان و قدرت خرید مردم در ماههای اخیر میگوید: قطعا طی این مدت میزان فروش ما کم شده و این طبیعی است چون قدرت خرید مردم کاهش داشته است.
او میگوید: در این مدت به جرات میتوانم بگویم میزان فروش ما به نسبت سال گذشته، یک دهم شده و این در حالی است که میزان ورود کالا هم کم شده است. این در حالی است که قیمت کالاهای ما با توجه به افزایش قیمت ارز در این مدت، حداکثر دو برابر شد ولی بدلیل آنکه کالاهای ما مشمول تعرفه قیمتگذاری است و نظارت بسیار دقیقی در نحوه توزیع وجود دارد و سیاست شرکت، رساندن محصول به دست مصرفکننده واقعی است، قیمتهای ما نسبت به سایر کالاهای مشابه به مراتب رشد قیمت کمتری داشته است.