کاشت این برنج از سال گذشته آغاز شده و دانشمندان چینی نخستین بار آن را در استان کینگ دائو آغاز کردند. این شهر در کنار دریا واقع شده و زمین‌های آن نمکی و قلیایی است.
گودونگ ژانگ، مدیر مرکز تحقیقات برنج دریایی شهر کینگ دائو می‌گوید در صورت بروز بلایای طبیعی با توجه به اینکه جمعیت چین بسیار بالاست تکیه کردن بر واردات غذا از خارج بسیار سخت است؛ چراکه موانع پشتیبانی در این زمینه وجود دارد. اگر مردم چین به دلیل نابود شدن محصولات در زمان کشت به دلیل بلایای طبیعی با گرسنگی مواجه شوند، این مسئله می‌تواند به ناآرامی‌های اجتماعی و ایجاد عوامل بی‌ثبات کننده در جهان منجر شود.
وی معتقد است تبدیل کردن زمین‌های نمکی غیر قابل کشت به زمین‌های حاصل خیز به چین این امکان را می‌دهد که نیاز غذایی کل مردم خود را تأمین کرده و این مسئله به نفع صلح و ثبات جهانی خواهد بود. قوت غالب ۶۰ درصد مردم چین برنج است و به طور کلی گندم و برنج بخش قابل توجهی از مواد غذایی مردم چین را تشکیل می‌دهد.
ژانگ می‌گوید: قرار است ۶۵ هزار هکتار زمین‌های نمکی و قلیایی که تا پیش از این غیرقابل کشت بوده‌اند در نتیجه این تحقیقات زیر کشت برنج برود.
