این روز‌ها هنگام گشت و گذار و یا خرید در بازار با قیمت‌هایی برای کالا‌های مختلف روبه رو می‌شویم که هیچ توجیه ندارند و قیمت‌ها توسط تولیدکنندگان و فروشندگان خودسرانه افزایش می‌یابد.
از افزایش قیمت رب گوجه فرنگی که به بهانه‌های مختلف از جمله گرانی گوجه و صادرات صورت گرفته تا روغن محصولات کنسروی و برخی از اقلامی که جزو مایحتاج روزانه مردم به حساب می‌آیند.
صنایع لبنی هم که در افزایش خودسرانه قیمت‌ها ید طولانی دارند همانند سنوات گذشته قیمت محصولات خود را برای چندمین بار افزایش دادند در حالی که سینکی معاون وزیر صنعت مجوز افزایش قیمت محصولات لبنی را تکذیب کرده بود.
گویی بازار توسط متولی آن وزارت صنعت رها شده است و هیچ نظارتی از سوی این وزارتخانه صورت نمی‌گیرد.
وزارتخانه‌ای که سازمانی عریض و طویل به نام سازمان حمایت از مصرف کننده و تولیدکننده را برای نظارت بر بازار در اختیار دارد، اما دریغ از کوچکترین نظارتی که از سوی این سازمان صورت بگیرد.
سازمانی که به جای اینکه حامی مصرف کنندگان باشد و به نظارت بر بازار بپردازد هر از گاهی تنها با صدور اطلاعیه‌هایی که هیچ تاثیری ندارد بسنده می‌کند.
در حالی که شهرام میرآخورلو معاون بازرسی و رسیدگی به تخلفات سازمان حمایت مصرف کنندگان و تولیدکنندگان پیشتر اعلام کرده بود، ملاک عمل درج قیمت بر روی کالا است و چنانچه خارج از قیمت اجناس درج شده کالا فروخته شود تخلف است اما، مراجعه به برخی از واحد‌های صنفی نشان می‌دهد که متصدیان این واحد‌ها بدون هیچ مشکلی اقدام به فروش بیش از قیمت درج شده می‌کنند و هچنین برخی تولیدکنندگان نیز از درج قیمت محصولات خود خودداری می‌کنند.
باید از مسئولین وزارت صنعت پرسید که سازمانی عریض و طویل با سازمان حمایت از مصرف کنندگان و تولیدکنندگان با این همه پرسنل اگر قادر به انجام وظیفه ذاتی خود نیست به چه دلیل هیچ تغییر و تحولی در مدیریت آن ایجاد نمی‌شود تا کمی بتواند وظایف محوله را پیگری کند تا مردم بیش از این برای تامین مایحتاج خود دچار مشکل نشوند.
