مجید رضا حریری، نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین ضمن انتقاد از تصمیم دولت مبنی بر افزایش تعداد مناطق آزاد، اظهار کرد: اگر با دید کارشناسی و تخصصی به این مناطق بنگریم، عدم موفقیت در اجرای اهداف مناطق آزاد را به طور واضح لمس می‌کنیم.
وی افزود: فضای حاکم بر مناطق آزاد، خبر از عدم نظارت در اجرای اهداف و انتخاب اشتباه مکان‌ها در جهت تغییر کاربری می‌دهد و کشور را به آبکشی برای هدر رفت منابع ملی تبدیل کرده است.
مناطق آزاد راهی برای افزایش قدرت صادرات
نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین ضمن اشاره به اینکه منطقه آزاد یک هدف نیست بلکه راه حلی برای رسیدن به اقتصادی پویاست، اضافه کرد: اقتصاد کشور از بازو‌های مختلفی برای افزایش سرعت رشد خود استفاده می کند که در این بین مناطق آزاد یکی از اهرم های بهبود شرایط در جهت توسعه صادرات و تولیدات در کشور محسوب می شود.
وی تصریح کرد: اما این سوال مطرح است که آیا در این مسیر دولتمردان نقشه راه مناسبی پیش روی خود قرار داده اند؟! قطعا خیر، زیرا فقدان وجود برنامه ای مدون منجر به بروز سرگیجه در این مناطق و رسوخ اجناس وارداتی غیرقانونی به بازار کشور شده است.
حریری در پاسخ به این سوال که آیا افزایش این تعداد مناطق آزاد توجیه اقتصادی برای کشور دارد؟گفت: گاهی باید به علت های نهان این طرح‌ها تامل و این سوال را پرسید که آیا مسئول یا نماینده ذی ربط، تنها برای برداشت‌های شخصی اقدام به موافقت با این طرح می‌کند؟
وی افزود: متاسفانه هیچ زیر ساختی برای توسعه واحدهای تولیدی در این مناطق مشاهده نمی‌شود، بررسی های عینی از این مناطق، تعداد بالای ساختمان‌های تفریحی نسبت به واحدهای تولیدی را بیان می کند، در واقع فروش بیش از حد زمین ها برای ساخت ویلا و هتل، فرصت فعالیت اقتصادی و تولیدی را از فعالان گرفته است.
نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین تشریح کرد: البته لازم به ذکر است بدانیم که برخی از مناطق هیچ توجیهی برای تبدیل شدن به مناطق آزاد را ندارند، یکی از عوامل مهم در این امر، عدم امکان فنس کشی در این مناطق است.
وی در ادامه با بیان اینکه مناطق آزاد به عنوان پایلوتی برای تمرین واحدهای تولیدی در اقتصاد کشور است،گفت: قبل از هر تغییر کاربری در شهرهای پیش فرض( جهت تبدیل به مناطق آزاد)، باید زیر ساخت‌های لازم اعم از تخصیص زمین به احداث کارگاه های تولیدی، راه‌های وصول صادرات و واردات کالاهای اساسی به این مناطق را سنجید، سپس نام آن ها را به عنوان گزینه های پیشنهادی برای مناطق آزاد و ویژه در لایحه بیان کرد.
حریری ضمن انتقاد از نحوه مدیریت این مناطق نیز گفت: پس از تبدیل کاربری برخی شهرها به منطقه آزاد و انتصاب مدیرانش،مسئولان همه چیز را رها می کنند، در نهایت مدیر باید تمام منابع مالی ادارات و شهرداری را تامین کند، شفاف است که غیر از واردات راه دیگری را انتخاب نمی کند.
وی افزود: دولتمردان تصور می کنند با افزایش این مناطق، از انحصار خارج و به اقتصاد آزاد نزدیک می‌شویم، اما در واقعیت با محدودیت‌ها بیشتری رو به رو می شویم.
نایب رئیس اتاق بازرگانی ایران و چین به اعطای امتیازات بیش تر این مناطق برای واردات اشاره کرد و گفت: فروش بیش از حد زمین ها، این مناطق را به سرزمین برج های مسکونی تبدیل کرده است.
37 منطقه اقتصادی ناموفق!
وی با بیان اینکه از ۳۷ منطقه ویژه اقتصادی کشور تنها ۱ منطقه موفق بوده است، گفت: عسلویه به عنوان یک منطقه موفق در لیست مناطق ویژه اقتصادی و آزاد، باید سرلوحه سایر شهرها قرار می گرفت اما متاسفانه این اتفاق نیفتاد.
حریری در پایان با اشاره به بلاتکلیفی کالاهای همراه مسافر، گفت: سرپوش های مختلفی از سوی مسئولان برای واردات پوشاک و انواع اقلام مسافری در نقاط مرزی بویژه غرب کشور گذاشته می شود که پس از ورود به بازار رسمی دیگر نمی‌توانیم نام قاچاق را روی آن ها بگذاریم.
