احمدرضا طاهری اصل در خصوص ساختمان سبز، اظهار کرد: این ساختمان ها موجب بهره گیری از مصالح نوین و نصب سیستم‌های کاهنده مصرف و بازیافت آب و هوشمند سازی می شود، اما در حال حاضر مصرف انرژی بالا است به نحوی که در ساختمان‌های ایران بیش از ۲.۵ تا ۶ برابر متوسط جهان انرژی مصرف می کنیم.
وی افزود: در واقع مصرف بالای انرژی سبب آلودگی های زیست محیطی، ایجاد پدیده وارونگی هوا در فصل پاییز و تغییر درصد ذرات آلودگی معلق در هوا در روزهای خاص می شود، هم‌چنین معضل دیگر استفاده نابجا از منابع آب و ایجاد بحران و تغییرات اقلیمی به عنوان فاجعه انسانی است که باید نگاه ویژه‌ای به آن داشته باشیم.
رییس کمیسیون انرژی، استاندارد مصالح و محیط زیست سازمان نظام مهندسی کشور با بیان اینکه ناپایداری را می‌توان با توسعه پایدار بر اساس اصول اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی برطرف و به توازن رساند، ادامه داد: مباحث اجتماعی به معنی حقوق بهره‌برداری و ساخت محصولی با بهره‌گیری آسان و آسایش بهتر و بدون آسیب، در نظر گرفتن سود و اجتماع در بخش اقتصادی استفاده از مصالح قابل بازیافت و بدون ضرر در ساخت دستگاه‌های تولیدکننده جزو مباحث زیست محیطی است.
وی با تاکید بر اینکه نمونه‌ای از توسعه پایدار را حدود پانصد سال پیش می‌توان در میدان نقش جهان اصفهان مشاهده کرد، افزود: این میدان دارای سه اصل اقتصاد بازار قیصریه و مسائل اجتماعی عالی‌قاپو و مباحث زیست محیطی بوده و شرایط توسعه پایدار در ساخت آن رعایت شده است، اما امروزه از سه اصل توسعه پایدار تنها اصل اقتصادی در نظر گرفته می شود که نوسانات بازر ارز و طلا نمونه بارز آن است.
طاهری تاکید کرد: اگر در ساخت و سازها از روش‌های طرح پایدار همچون حفظ و بقای انرژی مانند توجه به اقلیم استفاده از منابع تجدیدپذیر خورشیدی انرژی‌های غیرفعال گرمایش و سرمایش ایستا (بهره‌گیری از طبیعت) استفاده از تجهیزات با راندمان بالا و دارای برچسب انرژی مدنظر قرار گیرد، در نتیجه انرژی نهان کمتر می‌شود و حفظ و بقا آب با کاهش مصرف و بازیافت آن و استفاده از تجهیزات کاهنده و کنترل کننده مصرف حفظ و بقای مواد و مصالح افزایش می‌یابد.
وی با تاکید بر اینکه بدترین روش ساخت و ساز در ایران انجام می شود، افزود: در واقع ساختمان و مواد و مصالح را بعد از چند سال تخریب می‌کنند و برای رسیدن به اصل پایداری باید بعد از چند سال، ساختمان را ترمیم، مدرن، هوشمند، بازآفرین و بازیابی کرد و ساخت و ساز باید با توجه به ابعاد مصالح موجود و تغییر الگوی آن در شهر و اقلیم های مختلف صورت گیرد.
رییس کمیسیون انرژی، استاندارد مصالح و محیط زیست سازمان نظام مهندسی کشور با بیان اینکه در قرن نوزدهم ساختمان را با پوشش نسبتا قوی و با توجه به مصالح موجود می ساختند و برای مصون ماندن از سرما از لباس بیشتر استفاده می کردند، ادامه داد: در قرن بیستم ساختمان‌ها نازک تر شده و بدون در نظر گرفتن اجتماع، زیست محیط احداث شد وگرمایش و سرمایش وابسته به تاسیسات میکانیکی بود و مصرف بی رویه انرژی ارزان به شکل رفتار اجتماعی پدیدار شد.
وی با تاکید بر اینکه در قرن بیستم توصیه آشتی با طبیعت مورد توجه قرار گرفت، گفت: از انرژی خورشیدی، زمین گرمایی و وسایل کاهنده مصرف و بازیافت بهره مند شدند، اما همچنان در ایران با نگاه قرن بیستم ساختمان ها طراحی، نظارت، اجرا و به بهره‌برداری می رسند.
طاهری با تعریف مفهوم اکولوژیک به معنی ارزیابی میزان مصرف بشر و اثرات آن بر روی محیط زیست، افزود: در واقع اکولوژیک با الگوی مصرف رابطه مستقیم دارد، اما در کشور ردپای اکولوژیک بسیار بالا و ظرفیت زیستی به معنی وجود پارک، جنگل و زمین‌های بایر، کاهش یافته است. در واقع ظرفیت زیستی ایران به ازای هر نفر ۰.۸۴ هکتار و متوسط جهانی ۱.۷۶ هکتار به ازای هر نفر و ردپای اکولوژیک ۲.۶۶ به معنی تخریب سه برابری این ظرفیت است.
وی با اشاره به اینکه خودکفایی در کشت گندم و گازکشی در مناطق محروم افتخاری برای کشور نیست، تصریح کرد: کاهش ردپای زیستی بشر در طبیعت مایه افتخار است، ایران و شهر اصفهان در کمربند اصلی تغییرات اقلیمی و در شرایط بحرانی است، هم‌چنین کشور در آستانه کمبود فیزیکی آب است و تا پنج سال آینده این وضعیت بحرانی‌تر می شود.
