یحیی آل‌اسحاق (رئیس اتاق مشترک بازرگانی ایران و عراق) اظهار داشت: اینکه ما دو سال پیش در رتبه 118 قرار داشتیم و بعد به مرحله 120 و امروز به رتبه 124 رسیده‌ایم روند خوبی نیست. اصلا همان رتبه 118 نیز رتبه خوبی نبود؛ یعنی ما در بین 193 کشور رتبه 118 گرفته‌ایم. مفهوم آن این است که هزینه‌های تولید ما بالا و امکان مانور و قدرت رقابت‌مان پایین آمده است.
وی می‌گوید: «این صورت مسئله پاسخ روشنی دارد؛ یک عامل آن مربوط به روابط بین‌الملل رقبای ماست، یعنی رقبای ما آزادی‌های عمل بیشتر و همراهی‌های گسترده‌تری دارند. برخورد سایر کشورها با آنها و شیوه سیاسی‌کاری‌ای که با آنها دارند مشابه برخوردشان با ما نیست؛ آنها تحریم ندارند ولی متاسفانه ما دچار تحریم هستیم. آنها روابط بانکی راحت‌تری دارند ولی ما روابط بانکی سختی با بسیاری از کشورها داریم.
وی در عین حال می‌افزاید: تنها 30 درصد مشکل به تحریم‌ها مربوط می‌شود و 50 درصد به عوامل داخلی و تدبیر مربوط می‌شود.
«نظام تدبیر ما باید با واقعیت‌های امروز اقتصاد همخوانی داشته باشد اما متاسفانه هنوز که هنوز است عمده اقتصاد ما دولتی مدیریت می‌شود.»
«ما بارها اعلام کرده‌ایم باید دولت سبک‌سازی شود اما در عمل به هیچ عنوان سبک‌سازی نمی‌شود. ما در حوزه‌های نظام بهره‌وری باید تولیدمان بهتر شود، در صورتی که 500 میلیارد دلار دارایی‌های ما دولتی است، یعنی اگر حتی در حد دو درجه بهره‌وری ما بالاتر برود در حد 50 میلیارد دلار سود درآمد نفتی کشور بالاتر می‌رود.»
آل‌اسحاق خاطرنشان کرد: «ما در فعالیت‌های اقتصادی انجماد دارایی‌ها را داریم. تنها 50 درصد از دارایی‌های نظام بانکی ما منجمد شده است؛ یعنی در نظام بانکی و تسهیلاتی وقتی می‌خواهیم فعالیت کنیم 50 درصد از دارایی‌های ما از حد انتفاع خارج است ولی کشورهای دیگر از هر یک ریال یا یک سنت خود بهترین استفاده را می‌کنند.»
آل‌اسحاق این را هم گفته که «یکی از شاخص‌های بهبود تصدی کسب و کار، تسهیل و شفاف شدن روابط بانکی است.
