این روزها تکاپویی عجیبی در خیابانها و مراکز تجاری برپا شده است، به بهانه آغاز سال تحصیلی هر ساله نیمه های شهریور ماه بازار جانی دوباره می گیرد اما این حجم انبوه از عرضه و تقاضا بی حاشیه هم نیست.
در واقع بیشترین تاثیر گذاری فرهنگی بر بازار ایران در ایام مهرماه رخ می دهد و به جای اینکه تولید کنندگان داخلی از این فرصت استفاده کنند این چینی ها هستند که محصولاتشان و البته فرهنگ خارجی را به فروش می رسانند.
متاسفانه بی توجهی به بخش فرهنگ در عرصه تولیدات مربوط به سال تحصیلی طی دهه های اخیر موجب شده است عملا بازار این محصولات از دست تولید کنندگان داخلی محدودی که در کشور وجود دارد خارج شود.
تولید کنندگان داخلی ورشکست و واردکنندگان تقویت می شوند
در طول سال ها بی توجهی اکثر تولید کنندگان داخلی ورشکست شده است و دیگر توان رقابت با نمونه های وارداتی وجود ندارد.
برگزاری نمایشگاه های عرضه مستفیم لوازم التحریر داخلی نیز هر چند در شهر کرمان هیچ گاه انجام نشده است اما وقتی در شهرهای کوچک و محروم استان برگزار می شود مورد مخالفت اصناف قرار می گیرد.
برآیند رها سازی این بازار موجب شده است فرهنگ و نمادهای دانش آموزان برمبنای نمادهای کارتونی غرب و حتی شرق شکل گیرد.
هر چند سعی شده است نمادهایی همچون رستم، ننه قمر، دارا و سارا و شخصیتهای کارتون های شکرستان جایگزین شوند اما چینی ها با کم کردن قیمت نهایی و افزایش عرضه شوک جدیدی را به بازار وارد کرده اند و در کشاکش مشکلاتی که تولید کنندگان داخلی را تحت تاثیر قرار داده است بیش از گذشته در بازار مصرف ایران با نمادهای کارتونی غربی می تازند.
هیچ برنامه مدونی برای فرهنگ سازی در مدارس که کانون فرهنگ سازی هستند نداشته ایم
حمایت های سطحی سال های اخیر کمی حساسیت مردم را بیشتر از گذشته کرده است اما اگر سری به بازار بزنید باز هم کودکان شاداب و سرخوش را می بینید که از خرید یک کوله پشتی و کیف ذوق کرده اند اما وقتی این کودکان از کنارتان می گذرد چهره های خشن و گاه بی معنی نماد های غربی روی کوله پشتی ها دهن کجی می کند. این یعنی ما هیچ برنامه مدونی برای فرهنگ سازی در مدارس که کانون فرهنگ سازی هستند نداشته ایم.
هنوز هم اگر بتوانیم اجناسی را پیدا کنیم که ایرانی و چینی اش یک قیمت باشند خریداران به دلیل رنگ و لعاب و علاقه بچه ها به کارتون ها سراغ چینی ها می روند. این در حالی است که اگر پای درد دل تولید کنندگان بنشینیم کیفیت اجناس تولید داخل به مراتب از اجناس بی کیفیت چینی بهتر است.
محمود مشایخی یکی از عمده فروشان لوازم التحریر می گوید: نباید فراموش کنیم که بازار فروش لوازم التحریر فصلی است و پیک خرید و فروش در شهریور ماه و مهر ماه است به همین دلیل خرده فروشان طی این ماه ها به فکر بیشترین میزان فروش هستند.
وی افزود: مردم نسبت به سالهای قبل بیشتر به اجناس ساخت داخل توجه می کنند اما دو مشکل وجود دارد اول اینکه تنوع اجناس داخلی بسیار محدود است و دوم اینکه رنگ و لعاب و ظاهرا اجناس خارجی که اکثرا چینی هستند بسیار بیشتر است والدین نیز که به شدت تحت تاثیر کودکان خرید می کنند به سمت زیبا ترین کالایی می روند که وجود دارد.
سود میلیاردی در جیب چینی ها و دلالان
مشایخی ادامه داد: هنوز بازار به دست اجناس چینی است نباید فراموش کرد سود ناشی از لوازم التحریر میلیاردی است و متاسفانه سهم کارخانه های داخلی کمتر از ۵ درصد است.
وی بیان کرد: باید آموزش و پرورش در این خصوص فرهنگ سازی کند و زمینه را برای فروش بهتر محصولات داخلی با کیفیت فراهم کند اما مسئولان فقط نظاره گر این گسستگی فرهنگی در مدارس هستند.
وی به مدارس غیر انتفاعی اشاره کرد و افزود: بیشتر درد سر و مشکل در این مدارس است چون برای بالا بردن سطح ظاهری کار، خرید محصولات خارجی برای آنها در ارجحیت قرار دارد.
مشایخی گفت: بخشی از بازار نیز توسط محصولات اروپایی تامین می شود اما نکته جالب این است که این نوع برند ها کمتر با زرق و برق و نمادهای فرهنگی وارد بازار می شوند و بیشتر روی برند خود تکیه دارند اما کالاهایی که در کارگاه های بی کیفیت چینی ساخته می شوند اکثر از نمادهای غربی استفاده می کنند.
وی که خود دستی برآتش واردات این کالاها دارد می گوید: جالب است که بدانید مردم در چین اجازه استفاده از نمادهای غربی را ندارند و این کالاها را با توجه به علایق مردم سرزمین ما تولید می کنند.
نصرت علیخانی، معلم کلاس دوم دبستان می گوید: هیچ برنامه مدونی برای استفاده از لوازم التحریر ایرانی در مدارس وجود ندارد و مهمترین الگوی مصرف چشم و هم چشمی است.
وی افزود: لوازم التحریر هند، ترک، اروپایی هم در کنار چینی ها عرضه می شود این در حالی است که تجربه شخصی من نشان داده است اجناس ایرانی از کیفیت و استاندارد بهتری برخوردارند.
وی بیان کرد: والدین باید به این نکته هم توجه کنند که دانش آموز در کلاس باید روی درس متمرکز باشد نه برند لوازمش و استفاده از اشکال و نمادهای کارتونی فقط ذهن کودک را مشوش می کند و موجب کندی در یادگیری و داستان پردازی می شود.
علیخانی گفت: متاسفانه به دلیل استفاده از مواد اولیه بی کیفیت و غیراستاندارد شاهد بروز مشکلاتی نیز برای دانش آموزان از جمله حساسیت و یا جراحت ناشی از غیر استاندارد بودن هستیم.
۹۰ درصد از تولید کنندگان داخلی ورشکست شده اند
سبحان ریاضی، تولید کننده لوازم التحریر می گوید: ما دو دستی و مقابل سکوت مسئولان بازار اجناس سال تحصیلی را به چینی ها واگذار کرده ایم و ۹۰ درصد از تولید کنندگان داخلی نیز ورشکست شده و خانه نشین شده اند.
وی گفت: بسیاری از افرادی که روزگاری تولیدکننده بودند و اشتغال ایجاد کرده بودند حالا با فروش کارخانه ها به وارد کننده جنس چینی تبدیل شده اند.
وی می گوید: دولت بسیار کم کاری می کند بازار در دست دولت است و به سادگی می تواند با همکاری آموزش و پرورش خرید اجناس ایرانی استاندارد و با کیفیت را تشویق کند و از ورود برندهای مختلف و بی کیفیت خودداری کند.
وی در خصوص نمادها هم گفت: ما تصویر افراد تاثیر گذار معاصر، اسطوره ها و شخصیتهای کارتونی داخلی را مورد استفاده قرار می دهیم اما سوال می کنم چه کسی ما را تشویق کرد؟ تولید در داخل هر سال هزینه برتر می شود و هیچ حمایتی نمی شویم اما تولید در چین هر سال کم هزینه تر می شود و قیمت ها کمتر می شود.
ریاضی افزود: چه کسی از این بازار سود می برد که ساماندهی نمی شود این عجیب است که از مجموع سود ناشی از واردات بیشتر ۹۵ درصد نصیب وارد کنندگان و چینی ها می شود اما زمانی که مسئولان سخنرانی می کنند از وجود نمادهای غربی در مدارس گلایه دارند، مگر همین مسئولان کنترل کننده واردات کالا نیستند؟
وی افزود: ما در تولید دفتر، خودکار، مداد و ... با کیفیت ترین محصول را تولید می کنیم که حتی در اروپا هم مشتری دارد.
وی به کمبود نقدینگی در واحدهای تولید داخلی اشاره کرد و افزود: بانک ها هم فقط به فکر جیب خودشان هستند و با بهره بسیار بالا وام می دهند و امکان رقابت را در بازار از بین برده اند در واقع به تولید کننده به عنوان منبعی برای کسب درآمد نگاه می شود نه رونق تولید ملی.
این روزها در مقابل بی تفاوتی که مسئولان نسبت به تولید ملی نشان می دهد این مردم هستند که باید با تفکر و تدبیر محصولات داخلی را خریداری کنند و کمکی برای تولید داخلی باشند.