پیمان فروهر اظهار داشت: در تولید آب معدنی و همچنین تولید آب اشامیدنی از منابع زیر زمینی استفاده می شود اما بین تعریف استاندارد هر کدامشان تفاوت هایی وجود دارد که باعث می شود یکی آب معدنی و دیگری آب اشامیدنی باشد. بنابراین اینگونه نیست که وقتی می گوییم آبی آشامیدنی است در داخل مکانی و با شلنگی پر شده باشد.
دبیر انجمن آبهای معدنی و اشامیدنی ایران در رابطه با صادرات این محصول گفت :صادرات آب کشور اندک است و در 10 سال گذشته میزان صادرات آن به دلایل مختلف افت کرده است. سال گذشته حدود یک میلیون و 700 دلار به کشورهای عراق و افغانستان و ترکمنستان آب صادر شده است. در کشورهای حوزه خلیج فارس یکی از واحد های دارای برند ما موفق شده در امارت مرکز پخش بزند که می تواند درآینده مسیر خوبی باشد. صادرات ما به قطر خیلی اندک است اگر چه چند بار اعلام امادگی کردیم اما متاسفانه مثل همه امور ترکیه پیشتاز است و در همه حوزه های صنایع غذایی در قطر از ترکیه عقب افتادیم.
صادرات به دلیل بحث هزینه های مالی حمل و نقل از کارخانه تا مرز و از آنجا به کشور هدف بالاست و همچنین ناامنی کشورهای هدف صادراتی ازجمله عراق و افغانستان رغبت تجار را برای صادرات به این کشورها کم کرده است.
وی افزود : کارخانه های اب آشامیدنی و معدنی هم اینک با یک دهم ظرفیت کار می کنند و درصورت رفع مشکلات توانایی صادرات وجود دارد.
فروهر در پاسخ به این پرسش که در رابطه با مسئله بازیافت بطری های آب معدنی چه اقداماتی در کشور شده است گفت: اروپا سردمدار بحث بازیافت است و ریت بازیافت انها بالاست ولی درکشور ما اینطور نیست وسرمایه گذاری دراین رابطه نشده وعلاوه بر آن فرهنگ سازی لازم هم صورت نگرفته است.
وی با اشاره به اینکه در بحث بازیافت سرمایه گذار می تواند بخش خصوصی هم باشد گفت: متاسفانه به دلیل فراهم نبودن شرایط در کشور کسی سراغ سرمایه گذاری در این بخش نمی رود ، بنابراین خود دولت می تواند با همکاری شهرداری ها در این زمینه ورود پیدا کند، چون به هر حال بحث بازیافت علاوه بر مسائل زیست محیطی منافع اقتصادی نیز برای کشور دارد. در حال حاضر درامارات بطری های ضایعاتی جمع اوری می شود و ازآن برق تولید می شود. اما در کشور ما برای جمع اوری بطری ها سازکار مناسبی دیده نشده است.
