نورالدین شهنازی زاده مدیرعامل و رئیس هیئت مدیره شرکت مهندسی وتوسعه نفت در نشست خبری با اصحاب رسانه که درتاریخ 19 تیرماه امسال برگزار شد، از تلفیق میادین یاران شمالی و جنوبی و توسعه آن در قالب قراردادهای الگوی جدید نفتی (IPC) به دست شرکت ایرانی « توسعه صنعت نفت و گاز پرشیا» خبر داد.
این خبر از دو جنبه بسیار خوشایند است، اول اینکه امر توسعه میادین نفتی به دست شرکت ایرانی انجام می پذیرد و دوم اینکه به علت قرارگیری این میدان درنقطه صفر مرزی با عراق و مشترک بودن در مخزن نفتی با این کشور همسایه، توسعه و افزایش تولید و برداشت آن بسیار اولویت دارد.
طبق گفته شهنازی زاده مدیرعامل شرکت متن، در حال حاضر توسط شرکت نفت و گاز پرشیا از میدان یاران شمالی، 30 هزار شبکه در روز نفت تولیدمی شودو با هدفگذاری های صورت گرفته با تلفیق آن بامیدان یاران جنوبی، میزان تولید آنها به 80 هزار بشکه در روز خواهد رسید.
این مقام مسئول در شرکت مهندسی وتوسعه نفت اعلام داشت: اولین قرارداد در قالب الگوهای جدید قرارداد نفتی را با شرکت صنعت نفت و گاز پرشیا به منظور توسعه کل میادین یاران منعقد خواهیم کرد، مقدمات آن در قالب موافقت نامه اصولی HOA انجام شده و متعاقب آن به محض اینکه علیه پارامترها تهیه شود، قرارداد را امضا خواهیم کرد.
در این رابطه با فرشید سیم بر کارشناس ارشد حوزه انرژی مصاحبه ای داشته ایم که به شرح ذیل است:
خبر تلفیق میادین یاران شمالی و جنوبی را به فال نیک می گیریم و معتقدم در نتیجه آن میزان سرمایه بیشتر و تولیدات نیز افزایش می یابد، چراکه بخش تولیدنفت و گاز سرمایه‌بر است.
وی ادامه داد: از آنجایی که امروز تکنولوژی تولید و استخراج فوق العاده پیشرفته بوده و آن نیز در اختیار تعداد معدودی از کشورهای توسعه یافته است، بنابراین در تخمین موفقیت شرکت ایرانی «نفت و گاز پرشیا» بایددید که تاچه حد دارای فناوری است و اگر نه؛ دارای چه روابطی با شرکت های بین المللی است تا بتواند تکنولوژی موردنیاز روز را از آنها ابتیاع کند.
این پژوهشگر حوزه انرژی افزود: باید دید که آیا شرکت پیمانکار از نظر سرمایه توان ابتیاع را دارد، که البته وقتی دو میدان باهم ادغام شوند، امکان ابتیاع تکنولوژی بیشتر می شود چراکه سرمایه آن فزونی می یابد.
سیم بر گفت: موضوع مهم دیگر در این زمینه بحث اضافه تولید است باتوجه به اینکه اکنون با مازاد تولید در بازارهای بین المللی مواجه هستیم، بطوریکه عربستان سعودی در حال حاضر بین 11تا 12 میلیون بشکه نفت در روز تولید می کند و کشورهایی مثل لیبی و نیجریه هم مازاد تولید دارند و عراق نیز ظرفیت تولید خود را بالا برده است.
وی تصریح کرد: باتوجه به اینکه به بهانه تولید نفت شیل، قیمت نفت را به طور چشمگیری کاهش داده اند، بنابراین باید دید آیا هدفگذاری افزایش تولید در میادین یاران در بازارهای بین المللی برای فروش درازمدت بازاری بدست می آورند یا خیر؟
عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد دانشگاه شهید بهشتی گفت: تمامی سوالات ذکر شده باید از قبل مورد بررسی قرار گرفته و پاسخ های مناسب آن بیرون کشیده شود تا طبق هدفگذاری پیش رفته و شرکت ایرانی خود را به اثبات برساند ولی با این حال جای بسیار خرسندی است که شرکت ایرانی دست به چنین کار بزرگی زده است.
سیم بر تاکید کرد: شرکت های ایرانی باید تا آنجا که امکان دارد دست به استخراج، اکتشاف و تولید و صدور فرآورده های نفتی بزنند تا اینکه این اقدامات مهم به دست شرکت های خارجی نیفتد، چراکه هم خلاف قانون اساسی ایران، هم خلاف قانون ملی شدن منابع و معادن زیرزمینی و هم خلاف عهدنامه بین المللی است که در سازمان ملل متحد در سال 1974 به تصویب شورای سازمان ملل متحد رسیده است.
وی تصریح کرد: از اینکه امروز بعضی از دست اندرکاران می گویند که وضعیت جذب سرمایه و سرمایه گذاری درکشورهای در حال توسعه آن چنان بد شد، که ما مجبور به این هستیم تا به آنها امتیازات خاص بدهیم تا در میادین و معادن دست به سرمایه گذاری بزنند؛ به نظرم توجیه بسیار ساده لوحانه ای است.
این کارشناس ارشد حوزه انرژی بیان داشت: 15 سال قبل وضعیت بازار طوری بوده که این شرکت ها به شکل کاملا ملتمسانه ای خواهان سرمایه گذاری در کشورهای دارنده منابع انرژی از جمله ایران بودند و از سوی دیگر در این مدت رشد اقتصادی به گونه ای پیش رفته که نیاز به منابع انرژی به مراتب از گذشته بیشتر شده ، بنابراین طبق این شواهد دلیلی وجود ندارد تا ما امروز امتیاز خاصی به شرکت های خارجی برای استخراج مواد بدهیم.
سیم بر در پایان گفت: به هر حال عدم احساس مسئولیت شرکت های خارجی سرمایه گذاری نسبت به معادن و منابع زیرزمینی کشور دیده می شود؛ امیدوارم حضور شرکت های ایرانی در امر توسعه میادین نفت و گازی بیشتر از این پررنگ باشد.
