عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در توضیح این طرح می‌گوید:«درقالب مسکن اجتماعی هم این سؤال پیش می‌آید که چرا می‌گوییم مسکن اجتماعی؟ به این دلیل می‌گوییم اجتماعی چون این مسکن اصلاً اقتصادی نیست. خانه سازی در مدل مسکن اقتصادی است یعنی باید مسکن بسازید و بازگشت سرمایه صورت پذیرد.»
مسکن اجتماعی و حمایتی به چه کسانی می‌رسد؟
اولویت مسکن اجتماعی، با افراد سرپرست خانوارهای کم درآمد است. آن‌هایی که خود و افراد تحت تکفل‌شان از تاریخ اول فروردین سال 90، فاقد واحد مسکونی با دوام یا وام مسکن بوده‌اند و از تاریخ 22 بهمن سال 57، ازهیچ یک ازامکانات دولتی یا امکانات نهادهای عمومی غیردولتی مربوط به تأمین مسکن شامل زمین، واحد مسکونی یا تسهیلات یارانه‌ای خرید یا ساخت واحد مسکونی استفاده نکرده باشند. همچنین آنها باید حداقل در شهرمورد تقاضا، 5سال سکونت داشته باشند.
عباس آخوندی، وزیر راه و شهرسازی خود درباره شرایط مسکن اجتماعی و حمایتی، می‌گوید:«ما به گروه‌های کم درآمدی برخورد می‌کنیم که اصلاً در قالب مدل اقتصادی امکان تأمین سرپناه ندارند. در خارج هم که اینها به اسم مسکن اجتماعی معروف است به این خاطر است که اصلاً مدل اقتصادی نیست و بر اساس مدل اجتماعی پیش رفته است. وقتی مدل اجتماعی مدنظر قرار گرفت این سؤال پیش می‌آید که متولی آن کیست؟ چه کسی باید آن را تأمین کند. پاسخ این است که نهادهای حمایتی و نهادهایی که سیاست اجتماعی را تعقیب می‌کنند باید متولی شوند. یعنی این می‌شود بخشی از سیاست‌های اجتماعی دولت. لذا نهادهایی چون کمیته امداد، سازمان بهزیستی و بنیاد مسکن این مسکن اجتماعی را دنبال می‌کنند.»
جزئیات مسکن اجتماعی که روزگذشته ابلاغ شده، نشان می‌دهد بنیاد مسکن، مسئول اجرای این طرح است. همچنین وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی موظف است با همکاری کمیته امداد امام خمینی(ره)، سازمان بهزیستی کشور، بنیاد و شهرداری‌ها نسبت به اولویت‌بندی و شناسایی گروه‌های هدف اقدام کند.
آخوندی درباره وظیفه وزارت راه و شهرسازی در گفت‌وگویی که داشت، می‌افزاید:«کاری که ما باید در این وزارتخانه انجام دهیم کمک به این نهادهاست نه کمک به اشخاص. اشخاص از طریق آن نهادها مورد حمایت ما قرار می‌گیرند. همین‌هفته پیش آقای ربیعی وزیر کار که برای تحویل آخرین واحدهای مسکونی به خانواده‌های دارای دو معلول به میاندوآب رفته بود، گفت: اگر 10 درصد اعتباری که به ساخت مسکن مهر اختصاص یافت به نهادهای حمایتی اختصاص پیدا می‌کرد مسأله گروه‌های هدفی که دنبال توانمندی آنها بودیم تا حالا حل شده بود.»
