سیاست یک بام ودوهوای دولت در اجرای طرح های حمایتی

گروه اقتصادی- 26مرداد 94؛ علی طیب‌نیا وزیر امور اقتصادی و دارایی در جمع خبرنگاران و با اشاره به بار مالی سنگین پرداخت یارانه‌ها در شرایط سخت تامین درآمدهای دولت گفت: شب‌های پرداخت یارانه، شب مصیبت عظمای دولت است.

به گزارش افکارنیوز،‌ چند روز بعد و در تاریخ 11شهریور نیز بیژن زنگنه،‌ وزیر نفت اظهار کرد:جمع کردن پول هدفمندی و رساندن بموقع آنها واقعا عذاب الیمی است و همان طور که آقای طیب نیا وزیر اقتصاد نیز گفته‌اند، واقعا عذاب آور است.

این موارد تنها گوشه ای از سخنان دولتمردان یازدهم درباره یارانه 45هزار و 500 تومانی ماهانه به مردم ایران است که با توجه گرانی کالاها و خدمات و ... در برابر هزینه های جاری تقریبا ارزشی ندارد.

دولتمردان یازدهم همواره در 3 سال و نیم گذشته بر سخت و طاقت فرسا بودن تامین منابع پرداخت یارانه نقدی به صورت مستقیم و غیر مستقیم اذعان کرده اند اما نکته جالب اینکه در آستانه برگزاری انتخابات دوره دوازدهم ریاست جهموری گویا موضع گیری ها همسو با این مساله شده و علیرغم ادعاهای مطرح شده، دولتمردان سعی می کنند با وعده و وعیدهای مختلف از هم اکنون آرا اقشار کم درآمد و ... را به نفع خود جمع کنند.

به طوری که وزیر رفاه  اعلام کرده؛‌ مستمری ۳۶ هزار سالمندی که در مراکز ما نگهداری می‌شوند، معادل ۳۶۰ تا ۴۰۰ هزار تومان افزایش می‌یابد.

همچنین معاون مسکن شهری بنیاد مسکن نیز خبر داده است:‌ در قالب برنامه مسکن اجتماعی به چهار دهک کم‌درآمد در شهرهای کمتر از ۵۰۰ هزار نفر و بالاتر از ۵۰۰ هزار نفر به ترتیب ماهیانه ۲۰۰ و ۴۰۰ هزار تومان کمک بلاعوض پرداخت می‌شود.

 

جواد حق‌شناس اظهار کرد: در قالب "طرح جامع مسکن" دو برنامه حمایتی و اجتماعی در نظر گرفته شده که در برنامه اجتماعی، روش‌هایی غیر از ساخت پیش‌بینی شده است.

بدین ترتیب اگر کسی بخواهد از واحدهای اجاری استفاده کند و دارای شرایط باشد در شهرهای کمتراز ۵۰۰ هزار نفر ۲۰۰ هزار تومان و شهرهای بالای ۵۰۰ هزار نفر ۴۰۰ هزار تومان در ماه بن اجاره دریافت خواهد کرد. این رقم نیز از ارقام تامین هزینه‌های مسکن مرکز آمار استخراج شده که متوسط پرداختی اجاره بها به چهار دهک پایین جامعه را تعیین کرده است.

وی افزود: کمک دیگری که در قالب اجتماعی پیش‌بینی شده این است که متقاضیان در شهرها بتوانند تا ۷.۵ میلیون تومان تسهیلات قرض‌الحسنه برای رهن خانه دریافت کنند.

حال سووال پیش می آید زمانی که پرداخت یارانه 45هزار و 500 تومانی برای دولت مصیبت عظما  و عذاب الیم محسوب می شود،‌چگونه قرار است منابع مالی این دو طرح حمایتی را فراهم کند؟‌

آیا دولت به منابع مالی جدیدی دست یافته و آن را برای روز مبادا که همان در آستانه انتخابات است،‌نگه داشته است؟

بهتر است مسوولان و دولتمردان دست از دوگانگی در سخنان خود برداشته و به جای منت گذاشتن بر سر مردم در پرداخت یارانه ای که چند سالی است ارزش خود را در برابر قیمت کالاها و خدمات از دست داده،‌ با آنها صادق بوده و اگر منابع مالی در اختیار دارند ابتدا به تعهدات خود در تکمیل و بهره برداری از مسکن مهر عمل کنند( زیرا اکنون سرنوشت نامشخص این طرح موجب ناامیدی بسیاری از خانواده های بی بضاعت جامعه شده است. ) و پس از آن نسبت به انجام سایر طرح های حمایتی اقدام کنند و حتم بدانند کسی مخالف اجرای این پروژه ها نخواهد بود.