مطابق این پیمان که در ژانویه ۲۰۲۰ پایان می‌یابد، بانکهای مرکزی دو کشور ۵ تریلیون وون کره جنوبی (معادل ۴.۲ میلیارد دلار آمریکا) را با ۱۵ میلیارد رینگیت مالزی (معادل ۳.۳ میلیارد دلار آمریکا) معاوضه می‌کنند. این مبالغ می‌تواند برای تسویه تجارت دوجانبه مورد استفاده قرار گیرد.
هدف از این اقدام، ارتقای جایگاه ارزهای محلی در تسویه تجارت است که منجر به تعمیق همکاری مالی دو کشور خواهد شد.
این پیمان می تواند با تایید طرفین، تمدید شود. اولین پیمان دو کشور مالزی و کره جنوبی، در دکتبر ۲۰۱۳ امضاء شد. علاوه بر مالزی، کره جنوبی پیمانهای دوجانبه دیگری نیز با کشورهای چین، اندونزی و استرالیا امضاء کرده است و برای تمدید پیمان دوجانبه خود با امارات متحده عربی در حال رایزنی است.
پیمان پولی دوجانبه ابزاری برای مقابله با شوکهای مالی است که ناشی از کمبود نقدینگی با پولهای خارجی است؛ تحت این پیمان هر کشور می تواند به تکیه به پول ملی خود، از دیگر کشورها و به پول ملی آنها، قرض بگیرد.
کره جنوبی در تلاش است تا پیمانهای پولی دوجانبه خود را دیر کشورها را برای تسویه تجارت امضاء نماید تا وابستگی اش به دلار کاهش یابد.
پیمان پولی دوجانبه ابزاری است که توسط کشورهای شرق آسیا برای کاهش وابستگی به دلار و یورو ایجاد شده است. این کشورها با محدودیتهای تحریمی مواجه نیستند، اما پیشتاز پیاده سازی اقتصاد مقاومتی با تکیه بر کاهش وابستگی به ارزهای خارجی هستند. تاکنون درخواستهای رسمی از سوی ترکیه و روسیه برای امضای چنین پیمانهایی با ایران مطرح شده است. افکار عمومی منتظر پاسخ بانک مرکزی در خصوص میزان پیشرفت پیمانهای دوجانبه پولی ایران به دیگر کشورها برای کاهش مشکلات ناشی از تحریم بانکی است.
