آن‌طور که کارشناسان می‌گویند، حضور مستقل رنو در ایران، تبعات مثبت و رضایت بخشی به‌دنبال خواهد داشت، زیرا سبب می‌شود این شرکت معتبر اروپایی، فرهنگ جهانی تولید، فروش و خدمات پس از فروش را به خودروسازی کشور تزریق کند.
در حال حاضر مسائلی مانند کیفیت پایین، قیمت بالا و خدمات پس از فروش نامناسب، موجب نارضایتی مشتریان ایرانی است و طبعا رفع این چالش‌ها می‌تواند سطح رضایتمندی ایرانی‌ها را صعودی کند. این در شرایطی است که تجربه حضور رنو در ایران نشان داده این خودروساز در مسائلی مانند کیفیت و خدمات پس از فروش، جدیت و توانایی بالایی داشته و حاضر نیست به هر قیمتی از سطح کیفی محصولات و خدمات خود بکاهد. اگر نگاهی به آمارهای کیفی بیندازیم،
مشخص می‌شود رنو توانسته مشتریان ایرانی را راضی نگه دارد و از همین رو محصولات این خودروساز در بازار کشور همواره با استقبال عمومی روبرو می‌شود. در این بین، به نظر می‌رسد تنها چالش رنو، قیمت محصولاتش است که وقتی رنو خود پروسه فروش محصولاتش را در دست بگیرد، آنها را با قیمت کمتر و مناسب‌تری روانه بازار ایران خواهد کرد. با این حساب، سکوت خودروسازان در ماجرای «تفاهم‌نامه رنو و ایدرو» طبیعی به نظر می‌رسد، زیرا آنها بیم این را دارند که نتوانند در رقابت با این خودروساز فرانسوی، دست بالا را داشته باشند.
