در حالی این خبر منتشر شده است که با وجود افزایش نسبی معاملات مسکن، این بخش از اقتصاد همچنان در رکود به سر می‌برد. رکود در بازار مسکن سومین سال خود را پشت سر می‌گذارد و در پسابرجام که امید‌هایی درباره بازگشت رونق به این بازار به وجود آمده بود، تنها شاهد حرکت لاک پشتی رو به جلوی مسکن بودیم. با وجود این، آن‌طور که گزارش‌های اخیر نشان می‌دهد هر چه از روز های اولیه سال جاری فاصله می‌گیریم، بازار مسکن پر رونق‌تر می‌شود و بر این اساس احتمال تحقق یافتن یک پیش بینی مبنی بر خارج شدن کامل مسکن از رکود در نیمه دوم سال قوت گرفته است.
داغ شدن معاملات
اکثر مشاوران املاک شرایط فعلی بازار مسکن را فاز انتقال از رکود به رونق می‌دانند، زیرا مراجعه به بنگاه‌ها افزایش یافته و حلقه واسط معاملات مسکن در شهر تهران، با رصد تحولات بهاری بازار املاک و تغییراتی که اخیرا در نوع مراجعه خریدار و فروشنده به بنگاه‌ها، ایجاد و کاملا محسوس شده است. این در حالی است که اکثر خریداران مسکن تقاضای آپارتمان‌های میان متراژ را دارند. در حال حاضر سمت تقاضای خرید مسکن نسبت به انجام معامله، بیشتر است و در سمت مقابل، غالب واحدهای فروشی با قیمت‌های سال ۹۴، در حال فایل شدن در بنگاه‌هاست. در این میان برخی از کارشناسان جذاب‌تر شدن پرداخت تسهیلات مسکن را در افزایش تمایل به خرید دخیل می‌دانند.
روز گذشته مدیر امور طرح و برنامه بانک مسکن با اشاره به تسهیل شرایط برای دریافت تسهیلات خرید مسکن با استفاده از صندوق پس‌انداز مسکن یکم گفت: با ایجاد صندوق پس انداز مسکن یکم سقف وام مسکن اعطایی از ۲۰ میلیون تومان به ۱۶۰ میلیون تومان افزایش یافت که توانست بخش بیشتری از هزینه مسکن را نسبت به گذشته پوشش دهد. به گزارش خبر آنلاین، محمد حسن مرادی یکم تیر ۹۵ را نقطه عطف تشدید استقبال مردم برای افتتاح حساب صندوق پس انداز یکم عنوان و بیان کرد: با کاهش دو درصدی نرخ سود بازپرداخت تسهیلات این صندوق از ۱۳ درصد به ۱۱ درصد توسط بانک مسکن، روند افتتاح حساب متاثر از این کاهش نرخ سود بازپرداخت قرار گرفت. او افزود: افتتاح حساب در صندوق پس انداز مسکن یکم نسبت به سال ۹۴ به میزان ۱۱۲ درصد و نسبت به سه ماهه نخست سال جاری ۷۷ درصد رشد داشته است.
ضربه به صنایع ساختمانی
بر اساس اعلام مرکز آمار ایران، کاهش 30/2درصدی واحدهای مسکونی پیش بینی شده در پروانه های صادر شده برای احداث ساختمان توسط شهرداری تهران و کاهش 19/6درصدی آن در شهرداری های کل کشور در زمستان ۹۴ نسبت به زمستان ۹۳ روی داد. این روند در ماه‌های سپری شده از سال جاری بر عکس شده و شاهد حرکت لاک‌پشتی رو به جلوی مسکن بوده‌ایم. با وجود این، بررسی‌ها نشان می دهد ساخت و ساز در ایران نسبت به قبل از رکود کاهش چشمگیری داشته و مسکن برای جبران این کاهش نیازمند خیز بلند است. رکود در مسکن که به کاهش ساخت و ساز انجامیده صنایع ساختمانی را نیز تحت تاثیر قرار داده است، چنانکه تولید در این زمینه در بسیاری موارد به صرفه نیست، چرا که در کنار کاهش مشتری شاهد ورود مصالح ساختمانی ارزان قیمت بوده‌ایم که عملا کارخانه‌های داخلی را در رقابت مغلوب کرده است. بر این اساس در سال‌های اخیر همواره هشدار‌هایی مبنی بر تولید کمتر از ظرفیت در کارخانه‌های مصالح ساختمانی داده شده و حتی مسئولان صنفی از ورشکستگی این صنایع در صورت ادامه روند فعلی خبر داده اند. روز گذشته منابع خبری اعلام کردند کارخانه شرکت سهامی عام ایرانیت که عمری ۶۰ساله در تولید مصالح ساختمانی در کشور دارد رسما تعطیل شد. تسنیم در گزارشی نوشت: براساس اخبار رسیده از اوضاع و احوال کارخانه ایرانیت در تهران و اصفهان، مسئولان شرکت بدون برگزاری مزایده قانونی، اقدام به فروش برخی از دستگاه‌ها و تاسیسات زیربنایی شرکت به پیمانکاران ضایعات کرده‌اند، در حالی که این شرکت سهامی عام بوده و در فروش سلیقه‌ای اموال کارخانه منع قانونی وجود دارد.
تعطیلی این واحد تولیدی در حالی به وجود آمده که این کارخانه در سال ۱۳۳۵ با یک خط تولید لوله ۳متری و ورق ۵/۵ موج و مصالح بتونی سبک آزبست و سیمانی فعالیت خود را آغاز کرد و پس از تاسیس کارخانه دوم در اصفهان در سال ۵۴، در دهه ۷۰ به اوج شکوفایی خود در این صنعت رسید به‌نحوی که جزو ۱۰۰ شرکت برتر بورس شد. اما در اواسط دهه ۸۰ این صنعت به‌دلیل استفاده از آزبست به‌عنوان یکی از اصلی‌ترین مواد اولیه برای تولیدات خود که مصرف آن در کشورهای اروپایی و آمریکایی به‌تدریج حذف شده بود با مشکل جدی جهت ادامه فعالیت روبه‌رو شد.
البته در تیر سال ۹۰ ابلاغیه محیط زیست در جهت عدم ورود و استفاده آزبست به شرکت ایرانیت و دیگر شرکتهای مشابه اعلام شد و این کارخانه ناچارا به‌دلیل عدم مواد جایگزین آزبست در مرداد سال ۹۰ عملا با توقف تولید روبه‌رو شد. کارخانه ایرانیت بعد از دو سال آزبست را که در صنعت ایرانیت‌سازی به‌عنوان یک مواد سمی و سرطان‌زا شناخته شده بود کنار گذاشت و با مواد جایگزین به فعالیت مجدد پرداخت. قرار بود در فاز جدید طرح تغییر ساختار و تولید ایرانیت بدون آزبست کارخانجات ایرانیت از بحران و خطر ورشکستگی نجات پیدا کند اما تولید محصولات نامرغوب و ورود ورق‌های پلاستیکی باعث شد تا این کارخانه هر روز بازار خود را از دست داده و با بدهی‌های سنگین مواجه شود.
