هرچند سابقه این شرکت هواپیماساز آمریکایی به عنوان یکی از بزرگترین تولیدکنندههای هواپیما باعث شده قدرت و توان این شرکت برای بسیاری از ایرلاینهای بینالمللی تثبیت شود، اما رقابت با دیگر برندها و نیاز برای به وجود آوردن بازارهای جدید باعث شده بوئینگ به تمام گزینههای خود به شکلی جدی فکر کند.
در چنین شرایطی قطعا بازار صنعت هوانوردی ایران یکی از بهترین گزینههای پیشروی شرکت بوئینگ است. این بازار که حدود چهار دهه قبل یکی از اصلیترین مشتریان این شرکت هواپیماساز را به وجود آورده و ناوگان ایران را به عنوان یکی از تکیهگاههای تجاری مطرح میکرد، حالا و به دنبال اجرایی شدن برجام این فرصت را پیدا کرده تا بار دیگر از بوئینگ هواپیماهای جدید بخرد.
تفاهمنامه انتقال ۱۰۹ فروند هواپیمای مسافربری جدید به ایران تنها نقطه شروعی بود که هرچند بوئینگ را در گام نخست بسیار امیدوار کرد، اما با توجه به سنگاندازیهای جمهوریخواهان در کنگره آمریکا در ادامه مسیر با ابهامهای زیادی روبهرو شد.
چند روز پس از تصویب ابتدایی مصوبه منع فروش بوئینگ به ایران در کنگره و در شرایطی که دولت آمریکا وعده کرده تمام آنچه اجرای برجام را به خطر میاندازد وتو کند، مدیر شرکت بوئینگ رسما در صحبتهایی که به نظر میرسد نوعی درخواست کمک در آن نهفته اعلام کرده در این قرارداد حرف آخر را دولت خواهد زد.
هرچند در دیدگاههای ارائه شده از سوی برخی مقامات غربی تلاش بر آن است که نیاز جدی ایران به هواپیماهای مسافرتی تنها بعد قابل مشاهده در توافقها برای فروش هواپیما باشد، اما قطعا برای شرکتی که اوج چندان مشخصی در ماههای گذشته نداشته و از نظر اقتصادی در فشار بوده است نیز قراردادی به ارزش بیش از ۱۷ میلیارد دلار امری غیرقابل فراموشی است، موضوعی که باید دید آیا دولت آمریکا میتواند برای آن چارهای پیدا کند یا همچنان بوئینگ باید از یکی از بزرگترین بازارهای خود دور بماند.