در روزهای اخیر در حاشیه بحث‌های مربوط به عملکرد بانک مرکزی در قبال دارایی‌های بلوکه شده ایران بحث واردات 13 تن طلا به کشور از سوی دولت دهم هم مطرح شده است، وارداتی که گفته شده با قیمت اونس 600 دلاری خریداری شده و زمانی که به کشور رسیده ارزش این ذخایر با قیمت جهانی طلا که به اونس 1800 دلاری رسیده بود، چند برابر شده است.
نگاهی به روند تغییر ذخایر طلای بانک مرکزی نشان می‌دهد از ابتدای آغاز تحریم‌های بانکی میزان ذخایر طلای بانک مرکزی حدود 95 تن بوده است (در پایان سال89) و افزایش میزان ذخایر طلای بانک مرکزی در زمان 600 دلاری بودن قیمت جهانی هر اونس طلا به سال‌های 85 و 86 بازمی‌گردد که بانک مرکزی و سیستم بانکی کشور با مشکلی به نام تحریم مواجه نبود.
نکته قابل تامل دیگر اینکه میزان ذخایر طلای بانک مرکزی بنابر ارقام مندرج در ترازنامه این بانک طی دو سال اول تحریم‌ها یعنی سال‌های 90 و 91 بالغ‌بر 40درصد کاهش پیدا کرده و از حدود 95 تن به 59.9 تن کاهش پیدا کرده است و به عبارتی فشار اقتصادی وارد شده به منابع دولت دهم که بخشی از آن ناشی از تحریم‌ها بوده به حدی بود که بانک مرکزی مجبور به فروش بالغ‌بر 35 تن از ذخایر طلای خود شد تا بودجه ارزی و ریالی دولت وقت را تامین کند.
مقایسه این ارقام نشان می‌دهد که بانک مرکزی مجبور بوده است میزان ذخایر طلای خود را طی دو ساله تحریم به زیر رقمی برساند که اولین سال آغاز به کار دولت نهم تلقی می‌شود، یعنی سال84.قابل ذکر است ارقام ترازنامه بانک مرکزی گویای این نکته است که بالاترین ذخیره طلای بانک مرکزی طی دهه 80 تا سال 91 مربوط به سال90 بود با ارزشی معادل 4میلیارد دلار که البته این میزان ذخیره حاصل رشد قیمت طلا در بازار جهانی در سال مورد نظر بوده است.
