آمارها نشان می دهد که آلمان بیشترین و ایتالیا بزرگترین هیات تجاری را به ایران فرستاده است.
در همین راستا بدری، معاون امور بازریابی و تنظیم روابط سازمان توسعه تجارت گفت: در 9 ماهه سال 94 سفر 145 هیات تجاری از 48 کشور جهان به ایران ثبت شده است.
بر اساس این گزارش حال سوال اینجاست که ورود این هیات های تجاری تاکنون چه ثمره ای برای اقتصاد کشور داشته و آیا برنامه خاصی برای همکاری با این شرکت ها و ترتیب داده شده یا صرفا همه این هیات ها برای بررسی شرایط اقتصادی ایران می آیند و بدون امضائ قرارداد می روند.
چرا که حداقل خبری از امضای یک قرارداد خوب تجاری بعد از این دیدارها و مذاکرات رسانه ای نشده است.
این روزها اتاق بازرگانی ایران بیشتر به کاروانسراهای جاده ابریشم شبیه شده تا محلی برای مذاکرات و شروع همکاری های تجاری .
اتاقی که تجار اروپایی در میانه سفر به آن می آیند و بعد از گپ و گفتی کوتاه بدون هیچ مشارکت، قرارداد و یا حتی بازدید از صنایع، زیر ساختها و پتانسیل های سرمایه گذاری کشورمان، ایران را ترک می کند و فقط خاطرات خوب سفر و مهمان نوازی ایرانیان را برای دوستان و هم پیاله های خود تعریف می کنند.
نکته قابل تامل اینجاست که ورود این تعداد هیات تجاری تاکنون چه سودی برای اقتصاد کشور داشته و چقدر از دل این دیدارها، قراردادهای خوب و مناسب برای شکوفایی اقتصاد در حال رکود کشور بسته شده است؟
به نظر می رسد اتاق بزرگانی ایران هم در کنار اختلاف سلیقه برخی اعضا در بعضی از مواضع و سیاستهای اقتصادی، بیشتر دچار سردرگمی و برگزاری نشسست ها و دیدارهای بی هدف شده است تا تمرکز و مطالعه در مورد هیات تجاری که به ایران می آید و مهمان اتاق های اتاق ایران می شوند.
گاهی هم عکسهای یادگاری و هدیه های سنتی که در این مراسم ها مرسوم شده است، آخر کار هم مصاحبه با اصحاب رسانه و سوال ها و جواب های تکراری.
آنچه مسلم است تنها ورود این هیات های تجاری هیچ کمکی به اقتصاد کشور نمی کند و باید برنامه جامعی برای این سفرها و دیدارها تدوین و اجرایی شود، دیدارهایی که آنقدر تکرار شده که کم کم از تب و تاب خبر آن هم کاسته می شود و به یک امر عادی در روزهای پر مشغله اتاق ایران بدل شده است.
