این روزها و هنگام تغییر دولت باز هم داستان خالی بودن خزانه خبرساز شده و وزیر اقتصاد و رئیس سازمان برنامه و بودجه هر کدام جداگانه رقمی را به‌عنوان موجودی خزانه اعلام کرده‌اند. در مقابل، منتقدان دولت قبل این میزان موجودی را با توجه به برآوردها از منابع درآمدی و سهم دولت از فروش نفت اندک توصیف می‌کنند. ماجرا چیست؟
داستان خالی بودن یا نبودن خزانه را شاید بتوان یک طعنه سیاسی به دولت‌ها قلمداد کرد و یا اینکه واقعیتی از موجودی آن هنگام تغییر دولت‌ها. اما شاخص‌های مهم این نیست که وضعیت خزانه چگونه است، بلکه مهم این است که کسری بودجه به ارث رسیده از دولت‌های قبل به دولت‌های بعد چگونه قابل مدیریت است. واقعیت این است که در روزهای پایانی دولت دوازدهم، خزانه کشور به‌دلیل افت فروش نفت ایران و به‌دنبال آن کاهش سهم دولت کم شده و به‌اصطلاح، به صفر نزدیک شده بود، تا جایی که گفته شده بود دولت سیزدهم در پرداخت حقوق‌ها در همان ماه‌های نخست با چالش مواجه می‌شود.
اما این اتفاق رخ نداد و حقوق‌ها بموقع پرداخت شد و آخرین پرداخت‌های هزینه‌های جاری مربوط به تیرماه امسال هم انجام شده و حالا دولت در حالی تحویل مسعود پزشکیان داده می‌شود که براساس اعلام دولت قبل حدود ۳۰هزار میلیارد تومان پول در خزانه کشور وجود دارد.
