اگر شما راننده باشید شاید در طول مدتهایی که رانندگی کرده اید حداقل یکبار برای شما اتفاق افتاده باشد که به یکباره در خیابان جلوی خود یک برآمدگی را مشاهده کنید و درآن لحظه دیگر فرصت کنترل سرعت را نداشته باشید و برای لحظاتی پرواز را با خودروی شخصی خود تجربه کنید.
و یا در صحنه ای دیگر هم که البته خیلی نادر است و برخی ها تجربه خود در این زمینه را برای ما گفته اند به این صورت بوده است که فرد با رعایت تمام نکات ایمنی از روی سرعت گیر رد می شود و پس از آن متوجه می شود که لاستیک خودروی وی آسیب زیادی دیده و به اصطلاح دچار پارگی شده و در نمونه نادر تر و دردناک تر در حین عبور از روی سرعت گیر لاستیک پکیده و یک صدای در حد انفجار را به محیط انتقال می دهد.
در آن لحظه کمتر کسی را سراغ داریم که پس از این حادثه لب به ثناء باز نکند و از خجالت مسئول و غیر مسئول در زمینه این برآمدگی ها و سرعت گیر ها در نیاید؛ اما به واقع در این زمینه مقصر چه کسی است؟ مردم یا مسئولین این سوالی است که هر کسی به فراخور خود جواب می دهد و هیچ کس هم حاضر نیست در این زمینه مسئولیت خود را بپذیرد.
ما در این گزارش قصد داریم با بررسی برخی از سرعت گیر های موجود در سطح شهر فلاورجان این موضوع را مورد بررسی قرار دهیم که تاثیر این سرعت گیر ها در رعایت قوانین رانندگی و نکات ایمنی در حین رانندگی چقدر تاثیر دارد و راهکارهایی نیز در این زمینه ارائه کنیم.
در نزدیکی اداره آموزش و پرورش شهرستان فلاورجان چندین سرعت گیر وجود دارد که تقریبا می توان گفت مربوط به سالهای گذشته است و اکنون از این سرعت گیر ها چیزی باقی نمانده است بجز چند عدد پیچ داخل زمین که هر لاستیک خودرویی که از روی آن عبور کند قطعا با آسیب جدی روبرو خواهد شدو این موضوع در خیابان فاضل هندی و خیابان های دیگر شهر فلاورجان هم به چشم می خورد.
اگر بخواهیم از یک نمونه بارز شهر پیشرو در نصب سرعت گیر نام ببریم قطعا نمی توانیم از اسم شهر ایبریشم به سادگی عبور کنیم شهری که در مسیر خیابان اصلی خود تقریبا هر ۲۰۰متر یک سرعت گیر نصب کرده است که بعضاً هم بی تاثیر بوده و به نظر می رسد جنبه سفارشی داشته است..
و خلاصه در تمام شهرهای شهرستان به فراخور ما می بینیم سرعت گیر هایی نصب شده در مدلهای بتنی و یا پلاستیکی و در شکل ها و مدل های متنوع که نمی دانیم بر اساس اقلیم انتخاب می شود و یا بر اساس سلیقه عوامل آن شهر که در این زمینه دخیل اند.
اما سرعت گیرباید چه شرایطی داشته باشد و اینکه در چه محل هایی باید نصب گردد؟
این سوالی است که جواب منطقی برای آن داده نمی شود و کارشناسان امر نیز شرایطی را که معمولا برای آن در نظر می گیرند با تردید بیان می کنند؛ به عنوان مثال برخی اعتقاد دارند سرعت گیر ها فقط در محل هایی مانند نزدیک مدارس و یا مکان های عمومی نصب شود و برخی هم اعتقاد دارند در سر چهار راه ها و یا تقاطع ها از نیازهای ضروری است و در این زمینه سلایق فراوان است.
ولی یک سرعت گیر در وهله اول باید کاملا مشخص باشد به طوری که ما وقتی از چند صد متری به آن نزدیک می شویم متوجه وجود آن شویم و این موضوع باید با رنگ ها و علائم هشدار دهنده باشد و همچنین باید در ۵۰ متر مانده به آن نیز تابلوی هشدار دهنده سرعت گیر نصب شود تا راننده زمان و قدرت کنترل خدروی خود را داشته باشد.
سرعت گیر باید استاندارد باشد و راننده هنگام عبور از آن متوجه وجود آن بشود و در همان حین هم به سادگی و نرمی از آن عبور کند و به اصطلاح آب در دلش تکان نخورد؛ هر مانعی که در خیابان ها نصب می شود باید قبل از پیشگیرانه بودن آموزنده باشد و باید ما بتوانیم از هر امکانی که ایجاد می شود به سمت فرهنگ سازی برویم.
به طور مثال در کشور های پیشرفته برآمدگی در خیابان نمی بینیم و بیشتر با خلاقیت های گرافیکی و استفاده از نور پردازی به رانندگان هشدارهای لازم در زمینه رعایت قوانین را می دهند و این مساله باعث می شود که یک فرهنگ سازی در این زمینه انجام شود مانند دو تصویر زیر که یکی در کشور آلمان و درگیری در کشور ژاپن است.
اما بیاییم سرعت گیر ها در کشور خودمان را بررسی کنیم؛ ما هم سرعت گیر داریم که منحصر به کشور خودمان است و به قدری استاندارد است که در ماه های اول نصب، هر خودرویی از روی آن عبور کرد زیرو بندش دچار صدمات فراوان شود و قرفی هم در بتنی بودن یا پلاستیک بودن ندارد.
ولی در نوع پلاستیکی بودن یک خلاقیت دیگر هم وجود دارد و آن اینکه سازندگان علاوه برآن که به فکر زیروبند سازها بوده اند که به نوایی برسند برای تولید کنندگان لاستیک خودرو نیز پیش بینی های لازم را کرده اند به این صورت که به مرور زمان که سرعت گیر از بین می رود می بینیم در زیر آن پیچ هایی ظاهر می شود که مانند خنجری که در قلب شخصی فرو می شود در لاستیک فرو رود و آن را نابود کند
این موارد در شهر فلاورجان بسیار زیاد دیده می شود.
متاسفانه مردم همواره در همه زمینه ها مقصر اند ولی مسئولین کم کاری های خود را نمی بینند به عنوان مثال این تصاویری که در بالا مشاهده می کنید از دو خیابان در شهر فلاورجان است و مربوط به سرعت گیر هایی است که قرار بوده از حوادث جلوگیری کند ولی خودتان قضاوت کنید این پیچ ها چه بلایی می توانند برسر خودروها و یا موتور سیکلت ها بیاورند و می تواند مسبب چه حوادثی بشود؟
نمی دانیم متولی نگهداری و رسیدگی به این موارد چه کسانی اند ولی این را می دانیم که این کوتاهی که شاید مبلغ ناچیزی هم جمع آوری و یا تعویض آن هزینه داشته باشد سالیانه هزینه هنگفتی را به مردم تحمیل می کند و معمولا هم در جلسات شورای ترافیک با افتخار نصب سرعت گیر را بیان می کنیم و در گزارش هایمان به عنوان یک کارکرد مثبت ثبت می کنیم.
ولی اگر کمی منطقی باشیم می بینیم مردم بیش از آنچه که به سرعت گیر در اشکال مختلف نیاز داشته باشند به فرهنگ سازی و آموزش نیاز دارند چیزی که در کلاس های آموزش رانندگی هزینه آن را پرداخت می کنند ولی هیچگاه آموزش نمی بینند وهمین می شود که رانندگان ما بیش از آنکه فرهنگ رانندگی داشته باشند و توانایی دارند و این توانایی را هم میخواهند به همه نشان دهند.
اما مشکل بعدی که پس از آموزش و فرهنگ سازی مورد اهمیت است این است که:
ما معمولا در قوانین رانندگی اهرم اول مان تنبیه است و حتی در انیمیشن هایی هم که برای آموزش قوانین در تلویزیون پخش می شد اول طرف با برخورد پلیس مواجه می شد و پس از چند برخورد تازه به این فکر می افتاد که قوانینی هم هست که باید رعایت شود و مردمی هم که این تصاویر را از تلویزیون می بینیند به همان سبک آموزش می بینند.
و همین امر باعث می شود که مانند یک فرد معتاد که پس از چند نوبت مصرف مواد بدنش به آن ماده مخدر مقاوم می شود مردم نیز نسبت به تنبیه ها مقاوم شوند و این فرهنگ برایشان جا بیفتد که جریمه اش را پرداخت می کنم و با این توجیه در مقابل تنبیه باعث می شود که رعایت قوانین رانندگی نیز از یاد برود.
ما باید در زمینه سرعت و رانندگی بجای تنبیه به مردم یاد دهیم که سرعت مطمعنه ضامن سلامتی آنهاست و رعایت نکات ایمنی را برای مردم یک اصل کنیم و و فرد به این باور برسد که به علائم راهنمایی رانندگی و هشدارهای ایمنی توجه کند؛ این مساله نیز با توسل به زور هیچگاه به نتیجه نخواهد رسید و هر قدر اهرم جریمه بالاتر برود مردم نیز هم میزان نارضایتی شان از مسئولین بالاتر می رود و هم اینکه تخلفات پنهانی شان بیشتر می شود.
به عنوان مثال طبق اعلام خود پلیس های راهور و راهنمایی و رانندگی سرعت گیر ها هیچ تاثیری تا کنون در کاهش سرعت نداشته و افراد با همان سرعتی که حرکت می کنند به مسیر خود ادامه می دهند و یا در مورد دیگری که امروزه می بینیم از زمانی که جریمه ها افزایش یافته و دوربین های کنترل سرعت نصب شده است برخی خودروها را میبنیم که پلاک هایشان ناخوانا شده است و این ها به دلیل برخورد غلط پلیس با مردم بوده است.
البته ما در این گزارش شاید کمی به سمت مردم تمایل داشتیم اما این دلیل نمی شود که بگوییم در هر صورت حق با مردم است چرا که همان گونه که متولیان امر باید فرهنگ سازی درست انجام دهند مردم نیز باید به قوانین احترام بگذارند و بدانند که تمام تصمیماتی که گرفته می شود و یا علائمی که نصب می شود یک نیاز بوده است که احساس شده و سر ازخود نبوده است
