حمید سوری دکترای تخصصی اپیدمیولوژی با بیان اینکه گذاشتن تب سنج جلوی در فروشگاه‌ها و ادارات برای تشخیص بیماران در کشور ما چندان موثر نیست، تاکید کرد: باید الگوهای ابتلا در کشور شناسایی شده و از افراد جامعه بر اساس این الگوها محافظت شود.
اخبار اجتماعی- وی با بیان اینکه یکی از مهمترین شاخص‌های تشخیص کرونا در کشور ما میزان غلظت اکسیژن در خون است، افزود: در کشور ما ۶۰ درصد بیماران هنگام ابتلا غلظت اکسیژن خونشان پایین تر از ۹۳ درصد می‌شود؛ این درحالی است که در چین تنها ۱۴ درصد مبتلایان دچار کاهش غلظت اکسیژن در خون می‌شوند.
چه عواملی در طول مدت اپیدمی ها نقش دارند؟
این اپیدمیولوژیست درباره عوامل موثر در طول مدت اپیدمی‌ها توضیح داد: طول مدت اپیدمی‌ها به قدرت، سرعت انتشار و میزان عفونت زایی عامل بیماری زا، تمهیدات انسان‌ها و امکانات و فرصت های جامعه برای مقابله با بیماری بستگی دارد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با اشاره به وجود تفاوت در الگوهای اپیدمی بیماری کووید ۱۹ در کشورهای مختلف، گفت: در کشور ما تب شاخص چندان مهمی برای شناسایی بیماری نیست و بیماری ۴۰ درصد مبتلایان با تب آغاز می‌شود؛ در حالی که در چین بیماری ۷۵ درصد مبتلایان با تب شروع شده است.
سوری با اشاره به اهمیت طول مدت اپیدمی و شدت آن، افزود: شدت اپیدمی به معنای تعداد مرگ و میر و بستری‌هایی است که بر اثر بیماری رخ می‌دهد، برای مثال در مورد آنفولانزای فصلی ابتلا بسیار زیاد است اما شدت بیماری به قدری نیست که باعث بستری تعداد زیادی از افراد شود و ظرفیت بالقوه بالایی برای مرگ و میر و آسیب‌های اقتصادی و اجتماعی ندارد.
وی افزود: بنابراین طول دوره اپیدمی به عوامل مختلفی بستگی دارد؛ به همین خاطر در بعضی از کشورها مانند کره جنوبی مدت اپیدمی کووید ۱۹کوتاه تر است اما در برخی جوامع مانند ایتالیا و یا ایران اپیدمی ماه‌ها طول می‌کشد.
این اپیدمیولوژیست درباره علت تفاوت در طول مدت اپیدمی‌ها، بیان داشت: ممکن است تفاوت در نوع مداخلات، سرعت عمل و یا شدت عمل در اعمال مداخلات و همچنین ماهیت عامل بیماری زا در کشورهای مختلف با یکدیگر باعث تفاوت در طول مدت اپیدمی باشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه به علت بالا بودن سرعت انتشار کووید ۱۹ تقریبا هیچ نقطه غیرآلوده‌ای در کره زمین باقی نمانده است، گفت: زمانی می‌توان این اپیدمی را خاموش کرد که هرچقدر سریعتر میزان مولد پایه را کاهش دهیم، یعنی میانگین افرادی که از یک فرد در طول دوره بیماری مبتلا می شوند را به کمتر از یک برسانیم.
سوری ادامه داد: هرچقدر که زودتر میزان مولد پایه کم شود، طول مدت اپیدمی کاهش می‌یابد. اگر بخواهیم وضعیت جامعه را به حالت طبیعی و عادی رها کنیم ممکن است اپیدمی خیلی طولانی شده و حتی سال ها به طول انجامد.
وی متذکر شد: بعضی از عوامل بیماری زای ویروسی دچار متاسیون(جهش) می‌شوند و این مسئله هم از عواملی است که در طول مدت بیماری‌ها می‌تواند نقش داشته باشد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی افزود: برخی از اپیدمی‌ها مانند آبله و یا سرخک، طول مدت اپیدمی کوتاه تری دارند، زیرا اگر کسی به آنها دچار شود، تا آخر عمر نسبت به آن مصون می‌شود اما در مورد ویروس‌هایی مانند سارس، مرس و یا کووید ۱۹ هنوز نمی‌دانیم که فرد در صورت ابتلا چه مدت نسبت به آن مصون می‌ماند.
این اپیدمیولوژیست ادامه داد: البته گزارش‌های پراکنده‌ای نسبت به ابتلای مجدد افراد به کووید ۱۹ گزارش شده است، اما هنوز قطعی نیست.
وی درباره اثر وضعیت کشورهای مختلف بر روی شرایط اپیدمی سایر کشورها، توضیح داد: حل مشکل پاندمی کووید ۱۹ از محدوده شهر، استان و کشور فراتر است و یک مشکل جهانی است که نیاز به هماهنگی و همکاری بین المللی دارد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی اضافه کرد: حتی اگر در کشوری یک مورد بیماری یافت نشود، هر روز و ساعت این احتمال وجود دارد که بیماری از خارج کشور وارد شود؛ مگر اینکه کشوری خود را کامل ایزوله کند و کسی را به کشور راه ندهد و حتی واردات را نیز محدود کند که تقریبا غیر ممکن است.
سوری یادآور شد: زمانی اپیدمی خاموش شده تلقی می‌شود که دو دوره از اپیدمی بگذرد و مورد جدیدی گزارش نشود، مثلا دوره بیماری کووید ۱۹ حدود دو هفته است، یعنی اگر چهار هفته هیچگونه ابتلای جدیدی ( منظور بستری و مرگ نیست) گزارش نشود، اپیدمی خاموش تلقی می‌شود.
این اپیدمیولوژیست تاکید کرد: از نظر علم اپیدمی منطقه‌ای سفید محسوب می شود که دو دوره از بیماری گذشته باشد و مورد جدیدی دیده نشود.
وی درباره راه‌های سالم ماندن جامعه پس از خاموشی اپیدمی، اظهار کرد: بعد از کنترل اپیدمی در جامعه یا همان دوره پست اپیدمی، نباید جامعه به حال خود رها شود، بلکه باید اندازه‌های بروز بیماری مرتب گزارش شود و تمهیدات لازم برای مراقبت از جامعه اتخاذ شود؛ یعنی ممکن است تا چند سال مجبور شویم هر شخص جدیدی که وارد کشور می‌شود را کنترل و در صورت الزام قرنطینه کنیم تا جامعه مصون باقی بماند؛ در غیر این صورت شانس شیوع مجدد اپیدمی وجود دارد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی با بیان اینکه وقوع موج‌های بعدی کرونابه میزان سرعت انتشار بیماری بستگی دارد، گفت: هرچقدر فاصله گذاری اجتماعی کمتر رعایت شود، تعداد کسانی که به طور متوسط مبتلا می‌شوند بیشتر خواهد بود.
