ضرب المثل های ((سالی که نکوست از بهارش پیداست )) و ((جوجه را آخر پاییز می شمارند )) را همه شنیده ایم و در سال ۱۳۹۸ به عمق فلسفه ای این دو مَثَل معروف پی برده ایم .
اخبار اجتماعی - از بهار ۹۸ و سیل ویرانگر آن مشخص بود که دیدن روی خوش تا پایان سال بر مردم حرام خواهد شد .
از حوادث آبان ماه و ترور ناجوانمردانه سردار سپهبد شهید سلیمانی و سقوط هواپیمای اوکراینی و ... تا مهمان ناخوانده ی این روزهای ما که خود را کرونا می نامد ، مداوما مردم و علی الخصوص کسب و کار ها را مورد عنایت خود قرار داده اند .
تحلیل صداوسیمایی و زهرا چخماقی گونه ی آن می شود اینکه ما از روزمرگی جلوگیری کرده و با رقم زدن حوادث جدید و ایجاد زمینه پذیرش آنها هیجان و جذابیت را به زندگی مردم بازگرداندیم .
سعی شد مقدمه کمی شیرین باشد تا از تلخی ادامه کم نماید .
تلخی که زیر زبان نگارنده گز گز می کند .
اخیرا مصاحبه های هفته ای یکبار ریاست محترم جمهور و مصوبات اقتصادی ایشان دل ما را خون کرده است .
هیات دولت سه ماه برخی و فقط برخی اقساط را عقب انداخته است و یا مثلا و فقط مثلا دویست هزارتومان کمک هزینه معیشتی به یک درصد جمعیت جمهوری پهناور اسلامی ایران عنایت فرموده اند و ۹۹درصد دیگر را به تقوای الهی سفارش نموده اند . قبوض آب و برق و گاز را هم عنایت فرمودند که سه ماه دیگر یکجا پرداخت کنیم و تمام .یعنی این همه دورهمی گرفته اند و نهایت تصمیمات آن ها همین چند خط گشته است .
مثلا کسب و کاری را که ۳ ماه بالاجبار تعطیلش کرده اید و منبع درآمدی ندارد چطور میخواهد ناگهانی از ماه ۴ام بدون فروش و دخل خاصی و شاید هم همراه ضرر و زیان اقساط خود را بپردازد ؟
کسب و کارهایی که وام نگرفته اند و هیچ منبع درآمد و حتی اجازه کسب درآمد ندارند چه می شوند ؟
کارگران و کارمندانی که بیکار شده اند چه مصالح ساختمانی بر سر خود بریزند ؟
کسب و کارهای تولیدی که تمام بازار آنها ، بازار شب عید است و حالا اندازه ی یکسال هم جنس روی دستشان باد کرده است را چه می کنید ؟
سرنوشت رانندگان محترم حمل و نقل عمومی چه خواهد شد ؟
این تصمیمات بیشتر به مسکن های روانی مقطعی شبیه است تا نگاه درمانی و پرستارانه نسبت به آسیب دیدگان غیر جانی ویروس کرونا
دولت اگر باور دارد که کرونا یک بحران و جنگ واقعیست باید نگاه درمان گرایانه و حل مساله داشته باشد نه اینکه به عنوان یک خیر نیک اندیش در جهت حمایت از آسیب دیدگان عمل نماید .
در آخر با بررسی تصمیمات اخیر اقتصادی دولت ، در می یابیم آنها راه حل خروج از بحران را فقط در درمان ۲۰هزار می بینند که ویروس در داخل ریه ی آنها قرار گرفته است ، در حالیکه ۷۹ میلیون ۹۸۰هزار نفر دیگری که این ویروس تمام زندگی و معیشت آنها را هدف قرار داده است را نادیده می گیرند و صرفا در حکم تجویز یک حبه قرص استامینوفن برای بیماری تومور مغزی عمل می نمایند .
اگر استامینوفن تومور مغزی را درمان کند ، مصوبات اقتصادی دولت هم کسب و کار ها و معیشت مردم را نجات خواهد داد .
سید امیرحسین حسینی
کارشناس علوم اقتصادی
