تعریقهای شبانه که به نام هایپرهیدروزیس خواب نیز شناخته میشوند، همان گونه که از نام آنها مشخص است به تعریق بیش از حد شبانه و در خواب گفته میشود. این شرایط موجب خیس شدن کالای خواب، مانند روبالشی و ملحفه میشود.
اخبار اجتماعی-در شرایطی که تعریقهای شبانه یکی از علائم شایع یائسگی در زنان هستند، اما میتوانند به واسطه بیماری و مصرف برخی داروها نیز شکل بگیرند.
اگرچه تعریقهای شبانه در بیشتر موارد نشانهای از بروز مشکلی جدی نیستند، اما برای تشخیص دلیل زمینهای بروز آن باید به پزشک مراجعه کنید.
تعریق یکی از سیستمهای خنک کننده طبیعی بدن انسان برای پیشگیری از گرمای بیش از حد است.
هیپوتالاموس مغز دمای بدن انسان را تنظیم میکند و میتواند بیش از دو میلیون غده عرق را برای کمک به خنک سازی بدن ما تحریک کند.
همان گونه که عرق از روی پوست تبخیر میشود انرژی گرمایی آزاد میشود که این شرایط به خنک شدن بدن کمک میکند.
دلایل
گرمای هوا و انجام ورزش تنها مواردی نیستند که بدن را برای کاهش دمای خود تحریک میکنند. برخی شرایط دیگر نیز میتوانند تعریق بیش از حد، به ویژه هنگام خواب را موجب شوند که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
عفونت: سل عفونتی است که به طور سنتی با تعریقهای شبانه پیوند خورده است. از دیگر دلایل شایع و امروزیتر میتوان به اچآیوی، آنفلوآنزا و بیماریهایی که با تب همراه هستند، اشاره کرد.
بی تعادلیهای هورمونی (غدد درون ریز): این شرایط میتواند به واسطه مواردی مانند یائسگی، دیابت، بیماری تیروئید، بلوغ، و بارداری شکل بگیرد.
آپنه خواب انسدادی: در این بیماری دیوارههای گلو تنگ میشوند که تنفس را محدود میکند. تعریقهای شبانه در افراد مبتلا به آپنه خواب درمان نشده سه برابر بیشتر از افراد عادی رخ میدهد.
بیماری بازگشت اسید معده به مری (GERD): علامت اصلی این شرایط سوزش سردل است، اما تعریق شبانه نیز از دیگر علائم شایع این بیماری است.
سرطان: تعریق شبانه میتواند یک نشانه اولیه از سرطان باشد، اگرچه معمولا با علائم دیگر همراه است. به طور خاص، لنفوم و لوسمی با تعریقهای شبانه پیوند خورده اند.
شرایط عصبی: مواردی مانند دیسرفلکسی اتونوم، نُخاعگشادگی یا سیرینگومیلیا پس از سانحه، سکته مغزی و نوروپاتی اتونوم ممکن است تعریق را افزایش داده و احتمالا به تعریقهای شبانه منجر شوند.
هیپوگلیسمی یا قند خون پایین: گاهی اوقات قند خون پایین میتواند موجب تعریق شود. افرادی که انسولین یا داروهای ضد دیابت خوراکی مصرف میکنند ممکن است هیپوگلیسمی را هنگام شب تجربه کنند که با تعریق همراهی میشود.
از دیگر شرایطی که میتوانند به تعریق شبانه منجر شوند میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- اختلالات اضطراب
- چاقی
- مصرف مواد مخدر، به ویژه هروئین
- اختلالات قلبیعروقی
- بیماری پارکینسون
عوارض جانبی دارو
بسیاری از داروها، از جمله داروهای ضد افسردگی، هورمون ها، داروهای دیابت، داروهای مسکن، و استروئیدها میتوانند موجب تعریق شوند. از داروهای تجویزی شایع که با این عارضه جانبی پیوند خورده اند میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- آسیکلوویر
- آلبوترول
- آملودیپین
- آتورواستاتین
- بوپروپیون
- بوسپیرون
- سیتالوپرام
- سیپروفلوکساسین
- اسومپرازول
- گلیپیزید
- هیدروکودون
- انسولین
- لووتیروکسین
- لیزینوپریل
- لوراتادین
- ناپروکسن سدیم
- امپرازول
- پاروکستین
- پردنیزولون
- سرترالین
- سوماتریپتان
- تادالافیل
- ترازودون
- زولپیدم
در صورت مواجهه با هر پرسش احتمالی درباره عوارض جانبی داروها باید با پزشک یا داروساز خود مشورت کنید.
درمان
انتخاب روش درمان تعریق شبانه به دلیل زمینهای آن بستگی دارد که به عنوان نمونه میتوان به اصلاح بی تعادلیهای هورمونی، تغییر داروها و رسیدگی به عوامل موثر اشاره کرد.
اگر تعریق شبانه به واسطه یائسگی شکل گرفته باشد، پزشک ممکن است هورمون درمانی را توصیه کند. این روش درمان میتواند به کاهش تعداد گرگرفتگیها و علائم دیگر کمک کند. همچنین، پزشک ممکن است داروهای دیگر مانند گاباپنتین، کلونیدین یا ونلافاکسین را تجویز کند.
اگر دلیل زمینهای تعریق شبانه یک عفونت است، پزشک ممکن است آنتی بیوتیک ها، داروهای ضد ویروس، یا داروهای دیگر را برای کمک به درمان این شرایط تجویز کند.
اگر تعریق شبانه به واسطه سرطان شکل گرفته باشد، پزشک ممکن است ترکیبی از داروهای شیمی درمانی، عمل جراحی، یا درمانهای دیگر را توصیه کند.
اگر تعریق شبانه با داروهای مصرفی شما مرتبط باشد، پزشک ممکن است دوز دارو را اصلاح کرده یا دارویی جایگزین را تجویز کند.
اگر مصرف الکل، کافئین یا مواد مخدر دلیل تعریق شبانه باشد، پزشک ممکن است محدود کردن یا پرهیز از آنها را توصیه کند. در برخی موارد، پزشک ممکن است برخی داروها یا روشهای درمانی را برای کمک به ترک این قبیل مواد توصیه کند.
اگر دلیل مستقیم و مشخصی برای تعریق بیش از حد وجود ندارد، درمان میتواند شامل روشهای پیشگیری و مدیریت باشد که از آن جمله میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- خوابیدن در محیطی خنک با کالای خواب سبک، دارای قابلیت تنفس، و غیر مصنوعی، مانند روبالشی یا ملحفههای نخی
- پرهیز از مصرف الکل، کافئین و غذاهای تند و پر ادویه
- استفاده از یک ضد تعریق در بخشهایی از بدن که مستعد تعریق هستند، مانند زیر بغل، دست ها، پاها، خط مو، پشت، سینه یا کشاله ران
- پرهیز از غذا خوردن دو تا سه ساعت پیش از خواب
- عدم استفاده از کالای خواب سنگین
- مصرف یک رژیم غذایی کم چربی و کم قند
- استفاده از سیستم تهویه مطبوع یا یک پنکه
- انجام تمرینات تنفس عمیق پیش از خواب و پس از بیدار شدن ناشی از تعریق برای کسب آرامش
- انجام ورزش روزانه به میزان کافی
- حفظ وزن سالم
- نوشیدن آب فراوان در طول روز
داروهایی که به عنوان عوامل آنتی کولینرژیک شناخته میشوند ممکن است تعریق را کاهش دهند، اما این داروها تنها پس از تجویز پزشک باید مصرف شوند.
در مردان
مردان ممکن است در نتیجه هر یک از دلایلی که در بالا به آنها اشاره شد، تعریق شبانه را تجربه کنند.
برخی شواهد نشان میدهند که مردان ممکن است تعریق شبانه را طی یائسگی مردانه تجربه کنند و گمانهزنیهایی درباره ارتباط آن با سطوح کم تستوسترون وجود دارد. با این وجود، شواهد اندکی برای پشتیبانی از این گمانه زنیها وجود دارند.
در زنان
زنان معمولا در زمان یائسگی و در نتیجه تغییرات هورمونی تعریقهای شبانه و گرگرفتگیها را تجربه میکنند.
برای کاهش تعریقهای ناخواسته، حفظ وزن سالم بدن و دنبال کردن یک رژیم غذایی متعادل و همچنین خوابیدن در اتاقی با تهویه مناسب و پوشیدن لباسهای سبک و با قابلیت تنفس توصیه شده است.
اگر تغییرات سبک زندگی در این زمینه کفایت نکنند، هورمون درمانی ممکن است به بهبود علائم کمک کند.
سخن پایانی
تعریق شبانه شرایطی آزاردهنده است که معمولا با خوابیدن در شرایطی بیش از حد گرم مرتبط است. با این وجود، افرادی که با تعریق زیاد و خیس شدن کالای خواب خود مواجه هستند، اختلال در خواب خود را تجربه میکنند، یا با تغییر در الگوهای تعریق خود مواجه شده اند باید برای بررسی دقیق شرایط به پزشک مراجعه کنند.
همچنین، اگر تعریق شبانه با علائم دیگر مانند تب بالا، سرفه، و کاهش وزن ناخواسته همراه است میتواند هشداری برای بروز یک مشکل جدی باشد و دریافت کمک پزشکی در این شرایط اهمیت دارد.