یک روانشناس دراین باره چنین توضیح می دهد که به دلیل نوع تربیت، فرهنگ و حتی شرایط اجتماعی به دختر ها آموزش داده شده تا بیشتر ساکت باشند و همین امر موجب شده تا زنان درمقایسه با مردان از بحث کردن بیشتر دوری کنند و حتی مودبانه تر ازمردها صحبت نمایند و درکلمات آنها احساسات بیشتری موج میزند وحتی تحت تاثیر صحبت ها ممکن است واکنش های هیجانی ازآنها سربزند؛ بطور مثال بغض کردن ،گریه کردن وغیره
این روانشناس با تاکید بر تفاوت دنیای مردها و زنها می گوید باید باتوجه به تفاوت ها نوع صحبت با همسر خودرا تغییر دهیم تا آنها به حرفهایتان گوش کنند .
فلاحی بیان می کند؛ اولین گام انتخاب زمان مناسب برای صحبت کردن با مردهاست زمانی که آنها محو تماشای فیلم سینمایی،خواندن روزنامه، دیدن اخبار وحتی شرایط روحی نامناسب هستند که بیشتر مردها ترجیح می دهند سکوت کنند و با این شیوه سعی می کنند این شرایط را پشت سر بگذارند و شرایطی ازاین قبیل هیچ گاه به صحبت کردن با آنها نپردازید .
دومین مرحله؛ مفید ومختصر حرف زدن میباشد یعنی سعی کنید تمام مطالب درچند جمله بطور خلاصه و بدون شاخ و برگ وتکرار و کنایه داشتن بیان گردد، درواقع رک و ساده و مودبانه صحبت کنید .
او در ادامه میگوید؛ سعی کنید موقع صحبت کردن ازابراز هیجانات واحساسات کمتری استفاده کنید علی الخصوص گریه کردن چون بطور ناخواسته پیام ناخوشایندی را به مردها انتقال میدهد .
