یکی از بندهای شانزده گانه‌ی ابلاغیه‌ی خانواده که توسط رهبر انقلاب در شهریور ۱۳۹۵ ابلاغ شد، «توجه به سلامت همه‌جانبه خانواده‌ها به‌ویژه سلامت باروری و افزایش فرزندآوری در جهت برخورداری از جامعه جوان، سالم، پویا و بالنده» بوده است. به همین علت ریحانه در مجموعه یادداشت‌هایی به بیان برخی توصیه‌ها در این زمینه می‌پردازد.
روزهای اولی که نوزادمان را توی آغوش می‌گیریم، علاوه بر تمام احساسات عجیب و تازه‌ای که زیر رگ‌هایمان می‌جوشد و ضربه می‌شود به دیواره قلب‌مان، دقت، حساسیت و گاه وسواس هم به جانمان می‌افتد. حساسیت به سلامت نوزاد از راه رسیده. شاید بتوان ادعا کرد که ما مادرها دقیق‌ترین آدمهای جهان هستیم؛ کمترین لکه‌های پوستی، کوچکترین تغییر رنگ، بی‌اهمیت‌ترین برآمدگی و فرورفتگی روی سرو بدن نوزاد و هر آنچه که به گمان‌مان بتواند سلامت پاره تن‌مان را نشانه بگیرد، به چشم‌مان می‌آید. یک پزشک متخصص اطفال می‌گوید: مادرانی هستند که بخاطر اینکه طره‌ی موی نوزادشان به چپ چرخیده است، به سراغ ما می آیند و نگران‌اند!
آیا با بزرگ شدن نوزاد، نسبت به سلامتش بی خیال می شویم؟ هرگز! بلکه تنها کمی از حساسیت هایمان کاسته شده است و البته گاهی اوقات نمی دانیم که سلامت عزیزان‌مان از چه شاه‌راهی می گذرد.
شاهراه سلامت خانواده، سلامت مادر است. مادر خوب، مادر سالم است. سلامت جسم و سلامت روح که البته هر دو بر هم اثری غیرقابل انکار می‌گذارند.
اینکه ما مادرها آنقدر سرشار از عشق، شفقت و فداکاری هستیم که خودمان را به حاشیه می‌رانیم و عزیزان‌مان را به محور تمام مراقبت‌ها می‌کنیم، بد نیست، اصلاً بد نیست. بلکه نقطه‌ی قوتی است که در آفرینش‌مان نهاده شده است. فقط یک خطای کوچک اتفاق افتاده، ما راه را، جایی اشتباه رفته‌ایم، همان‌جایی که نسبت به سلامت‌مان بی‌اهمیت شدیم. آنقدر سر خودمان را شلوغ کردیم که یادمان رفت نیاز به تغذیه‌ی سالم، ورزش، تفریح و استراحت و رسیدگی‌های روحی داریم. قصد داریم که از این به بعد هفته‌ای یک نکته درباره‌ی سلامت زنان و مادران را مرور کنیم. امیدواریم که ما را بخوانید و دنبال کنید.
