نسیم نجفی روانشناس و مشاور اظهار کرد: بیشفعالی شایعترین اختلال رفتاری در سنین کودکی و بلوغ است.
وی با بیان اینکه این عارضه بیشتر در دوران ابتدایی و به هنگام بلوغ در کودکان رخ میدهد و وضعیت بسیاری از بیماران مبتلا به این اختلال با افزایش سن بهتر میشود، افزود: بیشفعالی از جمله مشکلات رفتاری و عصبشناسی است که بیشتر در پسران شایع میشود.
نجفی با بیان اینکه علل بروز این اختلال بسیار متعدد و پیچیده است، تصریح کرد: ژنتیک، محیط، سابقه سوءمصرف مواد، شرایط خانوادگی و اجتماعی از جمله عوامل اصلی بروز اختلال بیشفعالی در افراد هستند.
وی با بیان اینکه بیشفعالی به عنوان یک اختلال عصبشناسی، ترکیبی از دو اختلال نقص توجه و بیشفعالی است، گفت: معمولاً خانوادهها در سن ۳ سالگی فرزندشان متوجه این اختلال میشوند، اما بهترین زمان برای تشخیص این بیماری، دوران مدرسه است.
این روانشناس با بیان اینکه کودک بیش فعال، توجه خود را نسبت به جزئیات از دست میدهد و یا به خاطر بیدقتی در انجام فعالیتهای درسی خود و یا سایر فعالیتها اشتباه میکند، افزود: کودک بیشفعال از دستورالعملها پیروی نمیکند و فعالیتهای مدرسه و وظایف خود را ناتمام رها میکند و از انجام فعالیتهایی که نیاز به فکر کردن و تلاش دارند، اجتناب میکند.
نجفی با بیان اینکه به هنگام صحبت کردن با کودکان بیشفعال، احساس میکنید که گوششان بدهکار نیست، گفت: این کودکان معمولاً وسایل مورد نیاز برای انجام فعالیتها و وظایف خود را گم میکنند و حواسشان توسط محرکهای بیروی زود پرت میشود.
وی افزود: فردی که اختلال بیشفعالی دارد باید آزمایش آهن و زینک دهد، زیرا بیشفعالی از کمخونی و کمبود آهن به وجود میآید.
نجفی با بیان اینکه استفاده از مواد غذایی مانند پاستیل،کاکائو، سویا و غذاهای حاوی موادرنگی همانند ژله موجب تشدید این رفتارها میشود، گفت: خوردن غذاهای حاوی اُمگا۳ مانند ماهی برای افرادی که دچار اختلال نقص بیشفعالی هستند، بسیار مفید است.
وی با بیان اینکه والدین باید در برخورد با کودک بیشفعال خود، با یکدیگر هماهنگ باشند تا کودک فرصتی برای سوءاستفاده و تکرار رفتار نادرست خود نداشته باشد، تصریح کرد: والدین باید از تنبیه جسمی، لفظی، تذکر دادن و مقایسه کودک خود با سایر کودکان جداً خودداری کنند.
این روانشناس با بیان اینکه باید والدین در منزل قوانینی ایجاد کنند و در صورت انحراف از این قوانین، کودک خود را جریمه کنند، گفت: جریمه کودک باید به صورت ممنوعیت از تماشای برنامه تلویزیون، انجام بازی مورد علاقهاش و قهر کردن کوتاه مدت با او باشد.