یک ماه از آغاز سال تحصیلی ۹۸ـ۹۷ می‌گذرد و در این مدت، دستگاه تعلیم و تربیت روزهای پرفراز و نشیبی را گذرانده است.
اما عمده نگرانی‌هایی که از ابتدای امسال، همچنان خانواده‌ها را درگیر ساخته است، فضای آموزشی است؛ فضای آموزشی از دو جنبه کمیت و کیفیت، نظام آموزشی را تحت‌الشعاع قرار داده است.
فضاهای فرسوده آموزشی در یک ماه گذشته، غم زیادی را به دل خانواده‌ها نشاند که یکی از آنها، ریزش بخشی از دیوار حیاط آموزشگاه مدرسه روستایی در سنندج بود؛ روز ۱۶ مهر ماه امسال به علت فرسوده بودن بنای دیوار مدرسه، یکی از دانش آموزان پایه اول این آموزشگاه به نام دنیا ویسی زیر آوار ماند و بر همیشه چشمانش بر زندگی بست.
سید محمد بطحایی وزیر آموزش و پرورش اوایل شهریور امسال در خصوص وضعیت فضاهای آموزشی به خبرنگار فارس گفت: «نزدیک به یک سوم مدارس مان، مدارسی هستند که واقعا نیازمند تخریب، بازسازی یا مقاوم‌سازی هستند بین اینها یک تفاوت هایی وجود دارد ولی تقریباً یک سوم مدارس ما این گونه هستند و به نوعی ایمنی لازم را برای بچه ها ندارند».
وی ادامه داد: «از آن طرف اعتباراتی که برای آموزش و پرورش قرار می‌گیرد که البته رو به افزایش بوده است با نقطه ای که ما انتظار داریم، خیلی فاصله دارد. از ظرفیت خیرین مدرسه ساز خیلی استفاده کردیم. خیلی کمک موثری بودند اما باز نتوانستیم به آن مرحله برسیم و من امیدوارم با مشارکت خیرین مدرسه ساز بتوانیم این کار را انجام دهیم».
اما در کنار کیفیت فضای آموزشی، تعداد آنها نیز برای دانش‌آموزان کافی نیست و تعدادی از بچه مدرسه‌ای باید در فضاهایی که با استانداردهای آموزشی فاصله دارد، تحصیل کنند.
صادق محمدی مدیر آموزش و پرورش شهرستان قدس از توابع شهرستان‌های استان تهران ۳۰ مهر ماه در مراسم افتتاح مدرسه خیّرساز دکتر رضا گل‌نراقی در این شهرستان اظهار کرد: «۶۲ هزار دانشآموز در یکی از پرمتراکم‌ترین شهرستان‌های کشور داریم و ۸۶ کلاس ابتدایی بالای ۴۰ دانشآموز داریم».
وی با بیان اینکه ۲۰ کلاس در زیرزمین برگزار می‌شود، اظهار کرد: «کلاس در زیرزمین، فضای مطلوبی برای تدریس نیست».
مادری که کلاس درس فرزندش در زیرزمین تشکیل می‌شود، به خبرنگار فارس گفت: «زیرزمین‌های مدارس جای مناسبی برای تشکیل کلاس نیستند چرا که تهویه مناسب ندارند و بچه‌ها در کلاس درس کلافه هستند و خوابشان می‌گیرد».
وی ادامه داد: «اگر در ساعت تحصیل دانش‌آموزان برق برود، کلاس آنقدر تاریک می‌شود که بچه‌ها تخته مدرسه را نمی‌توانند ببینند و در نتیجه آموزش صحیحی صورت نمی‌گیرد».
توجه به فضای آموزشی از الزامات تعلیم و تربیت صحیح است؛ هر چند تشکیل کلاس با تعداد زیاد دانش‌آموزان یا برپایی کلاس‌های درس در زیرزمین، موجب می‌شود دانش‌آموزی از تحصیل باز نماند اما توجه به کیفیت فضای آموزشی برای آموزش مناسب بسیار حائز اهمیت است.
