نوید نیلفروشان در رابطه با بیماری گلوکوم یا آب‌سیاه اظهار داشت:این بیماری زمانی ایجاد می‌شود که به دلیل فشار بالای چشم عصب بینایی دچار تخریب تدریجی شوند.
وی افزود: فشار داخل چشم همچون فشار خون یک میزان طبیعی دارد و اگر بالاتر از این میزان قرار گیرد عصبی را که مسئول رساندن اطلاعات از شبکیه به مغز برای درج تصاویر هستند دچار اختلال می‌کنند.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران ادامه داد: فردی که مبتلا به گلوکوم شده در ابتدا ممکن است با اختلال در دید محیطی یا اطراف دچار مشکل شود همچنین فرد در رانندگی هنگام شب دچار مشکل شده و پس از آن به تدریج دید مرکزی در صورت پیشرفت بیماری از بین می‌رود.
نیلفروشان با اشاره به اینکه کاهش تظاهرات بینایی در مراحل پیشرفته رخ می‌دهد عنوان کرد: در اکثر موارد آب‌سیاه علامت خاصی ندارد و در برخی از موارد زمانی که فرد برای تشخیص شماره عینک به چشم‌پزشک مراجعه می‌کند متوجه فشار بالای چشم و یا ابتلا به گلوکوم خواهد شد.
مسئول گروه گلوکوم در بیست و هشتمین کنگره چشم‌پزشکی ایران، یادآور شد: استفاده از دارو، انجام لیزر و جراحی از جمله درمان‌های گلوکوم به شمار می‌رود که ممکن است برای برخی از افراد مجموعه‌ای از این روش‌های درمانی همزمان لازم باشد. همچنین فرد شاید تا پایان عمر نیاز داشته باشد جراحی برای درمان آب‌سیاه را تکرار کند.
وی گفت: هدف از درمان آب‌سیاه این بوده که جلوی پیشرفت بیماری را بگیریم ولی با توجه به علم امروز جبران مشکل پیش‌آمده امکانپذیر نیست. لذا تشخیص زودهنگام و درمان به موقع اهمیت زیادی دارد.
عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران خاطرنشان کرد: ژنتیک و سن بالا به ویژه بالای ۴۰ سال از علل عمده ابتلا به آب‌سیاه است و هر ۱۰۰ نفر بالای ۴۰ سال ممکن است سه مورد آنها مبتلا به گلوکوم شوند که این میزان با افزایش سن بیشتر محتمل‌تر خواهد شد.
نیلفروشان گفت: افرادی که از عینک شماره بالا به علت نزدیک‌بینی یا دوربینی استفاده می‌کنند، ریسک بالاتر برای ابتلا به آب‌سیاه دارند.
