رقیق کننده‌های خون طبیعی موادی هستند که قابلیت خون برای تشکیل لخته را کاهش می‌دهند. لخته خون یک فرایند ضروری برای بدن است اما گاهی اوقات خون می‌تواند بیش از اندازه لخته شود که منجر به اختلالاتی شود که می‌توانند بالقوه خطرناک باشند.
افرادی که بیماریهای خاصی دارند همچون نقص مادرزادی قلبی ممکن است نیازمند داروهای رقیق کننده خون هستند تا حمله قلبی یا سکته را کاهش دهند. صحبت کردن با پزشک قبل از انجام این درمانها ضروی است، چون ممکن است رقیق کننده‌های خون طبیعی بخوبی دارو عمل نکنند و ممکن است با داروهای تجویزی تداخل داشته باشند.
بعضی از غذاها و مواد دیگر که ممکن است به عنوان رقیق کننده‌های خون عمل کنند و به کاهش خطر خطر لخته خون کمک می‌کنند شامل لیست زیر هستند:
زرد چوبه
مردم از گذشته از این ادویه طلایی که به عنوان زردچوبه شناخته شده است به منظور آشپزی و دارویی استفاده می‌کنند. مواد فعال در زردچوبه کورکومین است که خواص ضد التهاب و ضد انعقادی خون را دارد از این رو در ابتدای لیست رقیق کننده‌های خون طبیعی قرار دارد.
یک تحقیق منتشر شده در سال ۲۰۱۲ نشان داد که مصرف یک دوز روزانه از ادویه زردچوبه ممکن است به افراد کمک کند تا وضعیت ضد انعقادی خون را حفظ کنند. می‌توانید زردچوبه را به انواع غذاهای آبکی مثل خورش، سوپ و کبابها اضافه کنید یا اینکه آن را به آب داغ اضافه کنید تا یک چای مطبوع درست کنید.
زنجبیل
زنجبیل یک ادویه ضد التهاب دیگر است است که ممکن است لخته خون را متوقف کند. این ماده حاوی یک اسید طبیعی است که سالیسیلات نامیده می‌شود. آسپرین (اسید سالیسیلیک) یکی از مشتقات مصنوعی سالیسیلات و رقیق کننده خون بالقوه است.
برای بدست آوردن اثرات ضد انعقادی سالیسیلاتهای طبیعی، ممکن است بخواهید تا از زنجبیل خشک شده بصورت معمول در شیرینی پزی، آشپزی و آب میوه‌ها و اسموتی‌ها استفاده کنید. با این حال بعید است که سالیسیلات طبیعی اثری همچون داروهای کاهش دهنده خون داشته باشد.
آنالیز ۱۰ تحقیق نیز نشان داد که اثرات زنجبیل بر لخته شدن خون نامشخص است. این نشان می‌دهد که برای شناخت ویژگی‌های بالقوه رقیق کننده خون در مورد زنجبیل، لازم است که تحقیق بیشتری انجام شود.
فلفل کاین
فلفل کاین نیز سرشار از سالیسیلات است و می‌تواند به عنوان عوامل یک رقیق کننده خون قدرتمند عمل می‌کند. فلفل کاین (فلفل قرمز تند) کاملا تند است و بسیاری از افراد فقط می‌توانند آن را در مقادیر کمی تحمل کنند. کپسول حاوی فلفل کاین در فروشگاه‌های سلامتی و داروخانه‌ها موجود است. فواید دیگر این ادویه کاهش دادن فشار خون، افزایش گردش خون و کاهش دادن احساس درد است.
ویتامین E
ویتامین E لخته خون را به چندین روش مختلف کاهش می‌دهد. این اثرات بستگی به مقدار ویتامین E دارد. این اثرات بستگی به مقدار ویتامین E دارد که شخص مصرف می‌کند. موسسه ملی سلامت مکملهای تغذیه پیشنهاد کرد که افرادی که در حال مصرف داروهای رقیق کننده خون هستند باید از جذب دوزهای بالای ویتامین E خودداری کنند.
مشخص نیست که چه مقدار ویتامین E خون را رقیق می‌کند اگر چه احتمال دارد که افراد لازم باشد که بیش از ۴۰۰ واحد بین المللی در هر روز استفاده کنند. مصرف دوزهای بالای مکملهای ویتامین E به عنوان مثال بالای ۱۵۰۰ واحد بین المللی در روز به مدت طولانی ممکن است اثر منفی داشته باشد.
شاید بهتر باشد که ویتامین را از طریق غذاها جذب کنیم تا مکملها. غذاهایی که حاوی ویتامین E هستند شامل موارد زیر هستند:
بادام
روغن گلرنگ
روغن آفتابگردان
تخم آفتابگردان
روغن سبوس گندم
غلات کامل
سیر
علاوه بر طعم مطلوب در غذا و آشپزی، سیر خواص ضد میکروبی و آنتی بیوتیک طبیعی دارد. برخی تحقیقات نشان می‌دهد که پودر سیر بدون عملکرد ضد ترومبیک دارد. یک عامل ضد ترومبیک ماده‌ای است که تشکیل لخته خون را کاهش می‌دهد. بررسی دیگری از مطالعات متعدد روی سیر نشان داد که این ماده ممکن است رقیق کننده خون باشد البته اثرات آنها کم و کوتاه مدت است. آکادمی پزشکان خانواده آمریکایی توصیه می‌کنند که افراد از دوزهای بالای سیر ۷ تا ۱۰ روز قبل از یک عمل جراحی برنامه ریزی شده به دلیل خواص ضد ترومبیک استفاده کنند.
دارچین کاسیا
دارچین حاوی کومارین یک ماده رقیق کننده خون قدرتمند است. وارفارین رایجترین داروی رقیق کننده خون مورد استفاده، از کومارین مشتق شده است. دارچین چینی کاسیا حاوی مقادیر بالاتری از کومارین نسبت دارچین سیلان است. مصرف دارچین غنی از کومارین در طولانی مدت می‌تواند به کبد صدمه بزند. بهتر است که مقادیر کمی از دارچین را در رژیم غذایی روزانه به همراه استفاده از رقیق کننده‌های خون طبیعی دیگر استفاده شود.
ژینکو بیلوبا
کارشناسان طب سنتی چینی از برگهای درخت ژنگو برای هزاران سال استفاده کرده‌اند. ژنگو یک مکمل دارویی محبوب در ایالات متحده و اروپا نیز هست. افراد از آن برای اختلالات خونی، مشکلات حافظه و انرژی پایین استفاده می‌کنند. ژنگو خون را رقیق می‌کند و به گفته بعضی از منابع اثرات فیبرینولیتیک دارد. یعنی این ماده ممکن است لخته‌های خون را حل کند.
یک تحقیق گزارش می‌دهد که عصاره ژنگو اثراتی مشابه استرپتوکیناز دارد که دارویی ست که برای درمان لخته‌های خون استفاده می‌شود. این تحقیق البته در آزمایشگاه انجام شد و روی انسان یا حیوانات انجام نشد. برای اینکه ببینیم ژنگو همان اثرات را روی بدن انسان دارد، نیاز به انجام تحقیقات بیشتری است.
عصاره دانه انگور
شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد عصاره دانه انگور ممکن است خواص بالقوه مفیدی برای چندین بیماری قلبی و خونی داشته باشد. این ماده حاوی آنتی اکسیدانهایی است که می‌توانند از عروق خونی حفاظت کرده و از فشار خون بالا پیشگیری کنند.
عصاره دانه انگور همچنین ممکن است به عنوان یک رقیق کننده خون طبیعی عمل کند. بخاطر این اثرات، مرکز ملی برای سلامت و بهداشت پیشنهاد کرد که افراد مبتلا به اختلالات خونی، آنهایی که داروهای رقیق کننده خون مصرف می‌کنند و افرادی که عمل جراحی در پیش دارند، نباید عصاره دانه انگور بخورند.
دانگ کوای (سنبل خطایی)
دانگ کوای که به عنوان جنسینگ ماده هم شناخته می‌شود یک گیاه دارویی دیگر چینی است که ممکن است لخته خون را کاهش دهد. تحقیقات روی حیوانات گزارش داد که دونگ کوای به میزان زیادی زمانی که طول می‌کشد تا خون لخته شود، افزایش می‌دهد.
این اثر ممکن است ناشی از میزان کومارین دونگ کوای باشد یعنی همان ماده‌ای که دارچین را یک ماده ضد انعقادی می‌سازد. دونگ کوای بصورت خوراکی دریافت می‌شود و می‌توان آن را به عنوان بخشی از چای گیاهی یا سوپ مصرف کرد.
گل مینا
گل مینا یک گیاه دارویی است که از همان خانواده بابونه‌ها یا Asteraceae است. بعضی از آن برای میگرن استفاده می‌کنند، بعضی هم مشکلات گوارشی و عده‌ای هم برای تب. گل مینا بوسیله ممانعت از فعالیت پلاکتها و جلوگیری از لخته شدن خون به عنوان یک رقیق کننده خون عمل می‌کنند. گل مینا را هم می‌توان دم کرد و مصرف کرد.
بروملین
بروملین آنزیمی است که از آناناس استخراج می‌شود. این آنزیم ممکن است درمان موثری برای بیماری عروقی و فشار خون بالا باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که بروملاین می‌تواند خون را رقیق کند، لخته‌ها را تجزیه کرده و تشکیل لخته را کاهش دهد. این آنزیم همچنین خواص ضد التهابی دارد. بروملاین را می‌توان بصورت مکمل از داروخانه‌ها دریافت کرد.
