راهکار مهم برای کاهش کودک‌آزاری جنسی

 سیدعلی آذین پزشک اجتماعی و عضو هیأت علمی جهاددانشگاهی در نشست کالبدشکافی آسیب‌های اجتماعی کودکی و نوجوانی؛ نگاهی به کودک‌آزاری جنسی که در دانشکده روان‌شناسی و علوم تربیتی دانشگاه تهران برگزار شد، اظهار داشت: برخی گمان می‌کنند افرادی که مورد کودک‌آزاری قرار می‌گیرند باید نشانه‌های خاصی داشته باشند، درحالی‌که چنین نیست و کودک‌آزاری اتفاقی است که در همه جای دنیا به وقوع می‌پیوندد اما زمانی که در ایران رسانه‌ای می‌شود، نهادهای مختلف با موضع دفاع از خود با این مسئله برخورد می‌کنند.

وی افزود: جوهره آزارهای جنسی کودکان اغلب از جنس مسائل جنسی و نیاز جنسی نیست، بلکه جوهره کودک‌آزاری جنسی، بیماری روانی و خشونت است.

عضو هیأت علمی جهاددانشگاهی اضافه کرد: راهکار مهم برای کاهش کودک‌آزاری جنسی پایین آوردن سطح عمومی خشونت در جامعه است. خشونت‌گر جنسی به رفتار اغواگرایانه قربانی توجهی ندارد، بلکه صرفاً به دنبال یک فرصت برای تخلیه خشونت و گرفتن انتقام است.

آذین با بیان اینکه برخی از افرادی که به سمت آزار جنسی کودکان می‌روند،‌ جایگاه اجتماعی بالایی دارند، خاطرنشان کرد: مرتبط کردن آزار جنسی کودکان به تشنگی جنسی ساده‌انگاری است و مشاهده می‌کنیم در کشورهایی که آزادی جنسی و پوشش بالایی هم دارند، این مسئله به تکرار اتفاق می‌افتد.

وی تصریح کرد: ایجاد سیستم‌های نظارت عمومی و موازی یکدیگر و رسیدگی به موقع برای جلوگیری از تداوم خشونت می‌تواند میزان کودک‌آزاری جنسی را در جامعه به کمترین حد برساند.

عضو هیأت علمی جهاددانشگاهی عنوان کرد: آسیب اجتماعی با مخفی شدن به امنیت روانی کمکی نمی‌کند و با طرح این آسیب‌ها می‌توان برای ایجاد اصلاحات اجتماعی کمک کرد.

آذین ادامه داد: اولین اصلی که به کودکان در سراسر جهان برای در امان ماندن از آزار جنسی آموزش داده می‌شود، خویشتن‌داری است.

در ادامه این نشست محمدرضا شرفی مدرس دانشگاه و عضو هیأت علمی دانشگاه تهران با بیان اینکه نوجوانی سن گرایش به گروه است، اظهار کرد: آموزش‌هایی از قبیل آموزش ارتباط مؤثر، مقابله با استرس، تفکر نقادانه، تفکر خلاق، مدیریت حل مسئله، مدیریت هیجان و توانایی نه گفتن برای در امان ماندن نوجوانان از خطرهای احتمالی بسیار مهم است.

شرفی ادامه داد: نداشتن روابط بین فردی سالم، تقدم نیازهای دیگران بر نیاز به خود، نگرانی نسبت به واکنش دیگران به زندگی خود، ترس از طرد شدن از سوی دیگران، نیاز پیوسته به تأیید و خشنودسازی دیگران و سپردن هدایت زندگی خود به دیگران می‌تواند فرد را در معرض آسیب‌های اجتماعی قرار دهد.

وی افزود: اغلب افرادی که به کودک‌آزاری روی می‌آورند در کودکی مورد آزار جنسی قرار گرفته‌اند و برای تشفی خاطر خود این کار را انجام می‌دهند.

عضو هیأت علمی دانشگاه تهران اضافه کرد: بسیاری از کودک‌آزاری‌ها در مدرسه در ساعات فوق برنامه، اردوها، زنگ تفریح و ساعات ورزش رخ می‌دهد و گاهی بی‌احتیاطی اخلاقی والدین زمینه تحریک کنجکاوی جنسی کودک و بلوغ زودرس او را فراهم کرده و او را در معرض خطر قرار می‌دهد.

شرفی با بیان اینکه خانواده‌ها باید علائمی همچون کاهش میل به غذا، انزوا، گریه شدید و تغییرات روحی فرزندان خود را جدی بگیرند، خاطرنشان کرد: راهکار پیشنهادی ما آموزش به دانش‌آموزان برای حفظ حریم بدن خود و آموزش به خانواده‌ها برای تربیت درست جنسی فرزندان است.

وی تصریح کرد: مدیریت دنیای مجازی از جهت کمیت حضور کودکان، کیفیت حضور آنها و همراهی والدین در این فضا با آنها به کنترل محرک‌های جنسی آسیب‌زا کمک می‌کند.