تهران شهری است با مردمانی با صدها مدل فرهنگ و گویش و لهجه که اغلب آن ها در جستجوی داشتن شغلی مناسب رهسپار این دیار شده و در حال حاضر بر اساس آخرین سرشماری، بیش از 13 میلیون نفر در این شهر پر تاب و تب زندگی می کنند.
بخش قابل توجهی از مردم شهر تهران را مهاجران دیگر شهرها تشکیل می دهند و نکته قابل توجه اینجاست که اغلب این افراد پس از ورود در مناطق جنوب شهر و نقاط محروم ساکن می شوند؛ چرا که دخلشان با خرجشان نمی خواند و به اجبار با یک زندگی بخور و نمیر کنار می آیند.
مسئله فاصله طبقاتی از آن دست معضلاتی است که همواره مذموم بوده است و پیامبر اسلام (ص) در دین مبین اسلام نیز مردم جوامع اسلامی را از آن نهی کرده اند و سفارش ایشان همواره بر ساده زیستی و پرهیز از تجمل گرایی بوده است.
در دنیای امروز هم جامعه شناسان و آسیب شناسان اجتماعی همواره حاکمان و مدیران جوامع را نسبت به گسترش فاصله طبقاتی میان طبقه فقیر و غنی هشدار داده و از آن به عنوان یک آسیب جدی یاد کرده و یکی از مهمترین راه های نجات بشر از مشکلات ریز و درشت را دنبال کردن سبک زندگی سالم اسلامی-ایرانی می دانند.
تجمل گرایی هر روز در پایتخت در یک لباس خودی نشان می دهد؛ روزی آب معدنی چند 10 هزار تومانی و روزی دیگر ماجرای همبرگر 250 هزار تومانی جریان ساز می شود و گاهی نیز حکایتی مستمر مثل ماجرای ترویج تجمل گرایی از برج بلند میلاد خودنمایی می کند.
ماجرای گرانفروشی در برج میلاد گویا تمامی ندارد و از بدو افتتاح این برج هر از گاهی از ارائه محصولی گرانقیمت رونمایی می شود و یا سخن از ارائه خدماتی با قیمت بالا به میان می آید که تنها مشتریانش را بچه پولدارهای پایتخت و به عبارتی لاکچری بازهای سرخوش با پول بادآورده شامل می شوند.
شهریور ماه سال 90 بود که خبری در خصوص بستنی با طلای خوراکی در برج میلاد در رسانه های خبری و شبکه های مجازی منتشر شد. بستنی که به گفته مسئول رستوران گردان برج میلاد بخشی از ظروف ویژه سرو آن از خارج از کشور وارد شد.
به گفته این مقام مسئول در بستنی فوق 2 گرم و 30 سوت طلای خوراکی مورد استفاده قرار می گرفت که تولید طلای خوراکی فوق نیز تنها در انحصار کشور آلمان بود و باید از این کشور وارد می شد. با این اوصاف بدیهی است که مشتریان این مدل بستنی را نیز اعیان ها و تجمل گرایان تشکیل می دادند. همان ها که نه طعم نداری چشیده اند و نه می دانند سفره خالی و دردهای بی پایان چیست.
پس از بستنی جنجالی، فروش و سرو غذاهای گرانقیمت رستوران گردان در برج میلاد برای مدتی در صدر اخبار رسانه ها قرار گرفت و البته هم اکنون نیز ادامه دارد.
اگر سری به منوی غذهای رستوران گردان برج میلاد بزنید، خواهید دید که فروش و عرضه غذاهای گرانقیمت همچنان برقرار است و از آن نمی توان با عنوانی جز پاتوق همیشگی تجمل گرایانی که همیشه دوست دارند خود را یک سر و گردن از بقیه بالاتر نشان بدهند، یاد کرد.
حال در اقدامی جدید و با داغ بودن بازار بازی های جام جهانی 2018 روسیه، برج میلاد برای متقاضیان تماشای فوتبال در این برج قیمت 95 هزار تومانی تعیین کرده است و اتفاقا مورد استقبال بچه پولدارهای پایتخت هم قرار گرفته است و توپ ثروت و تجمل و همچنان در زمین مایه دارهای تهرانی دست به دست می شود.
برج میلاد شیک است و خدماتش گران است
موضوع تقاضای وجه 95 هزار تومانی برای تماشای مسابقات فوتبال جام جهانی در برج میلاد مورد انتقاد رئیس و اعضای شورای شهر تهرانقرار گرفته است و هاشمی رفسنجانی با لحنی کنایه آمیز علت ارائه خدمات گرانقیمت در برج میلاد را شیک بودن آن برشمرده است.
هاشمی رفسنجانی نیز در خصوص اخذ هزینه ۹۵ هزار تومانی در برج میلاد برای تماشای فوتبال گفته است: طبق آنچه که روابط عمومی برج میلاد اعلام کرده، این مجموعه در کنار پخش فوتبال خدماتی را به شهروندان ارائه کرده است و چون برج میلاد محلی شیک است، احتمالا هزینه ۹۵ هزار تومانی به خاطر نشستن روی صندلیهای آن بوده است!
حجت نظری عضو شورای شهر تهران نیز در هفتادمین جلسه شورای شهر تهران با ابراز تاسف از اقدام مدیریت برج میلاد در خصوص اخذ هزینه 95 هزار تومانی از شهروندان برای تماشای فوتبال جام جهانی در این محل به مدیریت این مجموعه تذکر داد.
توضیحات مدیر روابط عمومی برج میلاد درباره فروش بلیت ۹۵ هزار تومانی!
لیدا دانشی مدیر ارتباطات و بین الملل برج میلاد درباره حواشی نمایش بازی ایران - مراکش در این مکان توضیحاتی را به شرح زیر ارائه داد؛
«درباره پخش اولین بازی تیم ملی کشورمان در مسابقات جام جهانی، با مجوز از مراجع قانونی در سالن اصلی مرکز همایشهای بین المللی و بر روی عریضترین و بزرگترین پرده نمایش کشور صورت گرفته است و ارتباطی با سینمای برج میلاد ندارد.
نظام قیمت گذاری اماکن غیرسینمایی تابع تصمیمات شورای عالی اکران نیست و نسبت به خدمات ارائه شده کاملاً متفاوت است.
با توجه به امکانی که شهروندان برای تماشای بازیها از تلویزیون خانگی دارند، تدارکی دیده شد تا مسابقات تیم ملی کشورمان و مسابقات فینال جام جهانی در شرایط ویژهای برای علاقه مندان اکران شود. در این صورت مخاطب امکان انتخاب خواهد داشت که در چه فضایی و با چه خدماتی به تماشای بازیها بنشیند.
در بازی ایران-مراکش تعداد محدودی بلیت به قیمت ۹۵ هزارتومان متناسب با خدمات ارائه شده به فروش رسید.
با توجه به زمان کوتاه اخذ مجوز تا پخش مسابقات و عدم امکان اطلاع رسانی به مخاطبان، بلیت ها با تخیف ۷۰ در صد در اختیار سایتهای معتبر قرار گرفت و برای مراجعه کنندگان هم امکان تهیه بلیت از گیشههای فروش برج فراهم شد.
کارشناسی زنده در بین دو نیمه و پایان بازی با حضور چهرههای مطرح ورزشی کشور و کارشناسان فوتبال و نیز ارتباط مستقیم با محل برگزاری مسابقات، اجرای موسیقیهای ملی و حماسی، اهدای پرچم ایران به همه حاضران، قرعه کشی و اهدای جوایز ارزنده بین حاضران، تولید و پخش آیتمهای تصاویر اختصاصی از حواشی مسابقه از جمله خدماتی است که در سالن همایشهای بین المللی برج میلاد به علاقه مندان ارائه شد.
در شرایط فعلی و در آستانه بازیهای دیگر تیم ملی کشورمان، دستور بازنگری در قیمت جهت رفاه حال شهروندان صادر شده و علاقه مندان میتوانند بلیت بازیها را با قیمت ۵۵ یا ۶۵ تومان (نسبت به تفاوت نمای دید) تهیه نمایند.»
در پایان بهتر است بگوییم که لحن کنایه آمیز مسئولان و مجریان ناظر بر عملکرد زیر مجموعه های خود دردی از فاصله طبقاتی ایجاد شده دوا نمی کند و مسئولان باید با جدیت و قاطعیت پای کار بیایند و با عوامل ایجاد شکاف طبقاتی در جامعه برخوردهای لازم را اتخاذ کنند و تلاش خود را بر تبلیغ سبک زندگی سالم متمرکز کنند.