ناهید حاجی سلیمانی در ارتباط با دوران حساس یادگیری زبان دوم گفت: این دوران زمانی است که ساختار مغز حساسیت خاصی به داده‌های محیطی دارد و لازم بوده که مورد توجه والدین و خانواده‌ها قرار گیرد.
وی اضافه کرد: خارج از این دوران مقدار داده‌هایی که برای ایجاد تغییر در مغز مورد نیاز است، به طور چشمگیری افزایش می‌یابد.
دکترای تخصصی روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی یادآور شد: تصور عموم بر این است که اگر کودکان قبل از بلوغ در معرض زبان دوم قرار گیرند، می‌توانند زبان دوم را در حد زبان مادری بیاموزند.
حاجی سلیمانی گفت: تصور رایج دیگر این محدوده زمانی را قبل از 7 سالگی در نظر می‌گیرد. با این وجود چنین اظهاراتی تا حدودی ساده انگارانه است، زیرا جنبه‌های مختلف زبان آموزی را که ممکن است دوران حساس متفاوتی داشته باشند در نظر نمی‌گیرند.
وی گفت: یادگیری زبان مستلزم انواع گوناگونی از معلومات و محاسبات است (درک شنیداری و یادگیری قوانین انتزاعی)، که با ساختارهای مغزی متفاوتی حمایت می‌شوند و زمان بلوغ متفاوتی دارند.
حاجی سلیمانی گفت: رسیدن به رشد لازم ساختارهایی که با درک شنیداری ارتباط دارند، در چند ماه اول زندگی اتفاق می افتد. در حالی که رسیدن به رشد لازم ساختارهای پیش پیشانی که با طراحی قوانین ارتباط دارند به راحتی تا بعد از بلوغ امتداد می‌یابد.
وی گفت: موضوع دوران حساس یادگیری زبان باید در ارتباط با حوزه های مختلف زبانی در نظر گرفته شود، زیرا یادگیری زبان فرایندی پیچیده است که مستلزم توانایی شنیداری، گفتاری و رسیدن به رشد لازم مناطق مختلف مغزی کودک است. با توجه به اینکه هر کدام از این مناطق در سن خاصی به این رشد می‌رسند، پس نمی توان برای یادگیری زبان دوم، سن دقیق و حساسی مشخص کرد.
حاجی سلیمانی تصریح کرد: زبان گفتاری کودک تا حدود 5 سالگی کامل می شود. البته سن تکامل در کودکان مختلف، متفاوت است. بنابراین یادگیری زبان دوم در مواردی که زبان مادری کودک کامل نشده، جایز نیست.
دکترای تخصصی روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی در پایان گفت: والدینی که مایلند فرزندشان زبان دومی را بیاموزد، باید به این نکته توجه داشته باشند که زبان مادری کودک کامل شده باشد.
