حسین کرمی اورولوژیست اظهار داشت: غلیظ شدن ادرار سبب ته نشینی و رسوب ترکیبات موجود در آن و در نتیجه تشکیل سنگ کلیه می شود. این سنگ ها در این عضو حساس، متشکل از مواد آلی هستند و گاهی مواقع در اندازه‌های مختلف به کوچکی یا بزرگی یک قلوه سنگ یافت می شوند که حجم کم ادرار مهم ترین عامل خطر برای تشکیل سنگهای ادراری شناخته شده است.
وی با بیان اینکه سنگ های کلسیمی، شایع ترین نوع آن ها هستند گفت: دفع کلسیم در مواردی مثل کم کاری تیروئید، پس از مصرف مقدار زیاد ویتامین D، عدم تحرک برای طولانی مدت و پوکی استخوان افزایش می‌یابد.
کرمی خاطرنشان کرد: کاهش جذب آب به وسیله روده در اثر اسهال یا از دست رفتن آب به صورت تعریق در مناطق گرمسیر نیز در ایجاد این نوع سنگ ها موثر هستند، اما عارضه آن، درد شدیدی است که در اثر جا به جایی سنگ ایجاد می شود.
این اورولوژیست توصیه کرد: توصیه های تغذیه ای که مبتلایان به سنگ کلیه باید به آن توجه کنند، آن است که مقدار زیادی مایعات دریافت کنند که به این ترتیب ادرار رقیق خواهد شد و در بعضی موارد با تغییر اسیدیتهادرار از رسوب سنگ می توان جلوگیری کرد.
وی ادامه داد: مبتلایان باید دقت کنند هرگز خود را به مرحله احساس تشنگی نرسانند زیرا بروز این حس نشان از حداقل 2 درصد کاهش آب بدن است، همچنین در مورد سنگهای کلسیمی، از غذاهای غنی از کلسیم و ویتامینD پرهیز و در محدوده توصیه شده(2 لیوان شیر یا ماست، یا 30 گرم پنیر) دریافت شود.
کرمی عنوان کرد: در مورد سنگ های اگزالات کلسیمی باید از مصرف غذاهای غنی از اگزالات مثل آلبالو، آلو، کشمش، تمشک، ریواس، جوانه گندم، گوجه فرنگی، چغندر، کرفس، بادمجان، تره فرنگی، جعفری، اسفناج، شکلات، بادام زمینی، فلفل سبز،هویج، قهوه فوری و چای خودداری شود.
