زمانی که وقت مرگ فرا می رسد، آنچه شما تجربه می کنید، رازی است که تنها برای شما آشکار می شود؛ اما به باور دانشمندان، آخرین لحظات هوشیاری فرد می تواند با اتفاقات شگفت انگیز و مرموزی که در داخل مغز روی می دهد، همراه باشد.
در سال 2013، محققان دانشگاه میشیگان دریافتند، زمانی که مرگ بالینی (توقف قابل برگشت علائم حیاتی) در موش ها روی می دهد، آثار الکتریکی ناشی از هوشیاری بیش از حالت بیداری است. با بررسی سیگنال های الکتریکی درون مغز موش ها مشخص شد که این حیوانات پیش از مرگ، وارد حالت هشدار بیش از حد (hyper-alert state) می شوند.
جیمو بورجیگین (Jimo Borjigin) متخصص مغز و اعصاب و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی دانشگاه میشیگان گفت: استدلال کردیم که اگر تجربه نزدیک به مرگ ناشی از فعالیت مغز باشد، ارتباطات عصبی هوشیاری در انسان یا حیوان حتی پس از توقف جریان خون مغزی قابل شناسایی است.
کاهش اکسیژن یا کاهش اکسیژن و گلوکز در طول ایست قلبی می تواند فعالیت مغزی که ویژگی پردازش آگاهانه است را تحریک کند
این دقیقا همان چیزی است که در موش های دچار بیهوشی - افزایش فعالیت مغزی در 30 ثانیه پس از ایست قلبی - مشاهده شد.
بورجیگین افزود: این مطالعه نشان می دهد که کاهش اکسیژن یا کاهش اکسیژن و گلوکز در طول ایست قلبی می تواند فعالیت مغزی که ویژگی پردازش آگاهانه است را تحریک کند. این مطالعه همچنین، نخستین چارچوب علمی برای تجربه های نزدیک به مرگ را در نجات یافتگان از ایست قلبی، ارائه می کند.
برخی دانشمندان براین باورند که تجربه نزدیک به مرگ (NDE) در اثر کاهش جریان خون، همراه با رفتار الکتریکی غیرطبیعی داخل مغز روی می دهد و تونل نور سفیدی که از سوی این افراد توصیف می شود، احتمالا ناشی از افزایش فعالیت عصبی است.
دکتر سام پرنیا (Sam Parnia)، مدیر مراقبت های ویژه و تحقیقات احیا در مدرسه پزشکی دانشگاه نیویورک، درحال بررسی دقیق چگونگی مرگ مغز است. وی معتقد است، حتی پس از توقف تنفس و ضربان قلب، حدود 2 الی 20 ثانیه از اتفاقات پیرامون خود آگاه هستیم.
