مهدی داوری دولت آبادی اظهار کرد: هرچه حجم مواد قابل اشتعال، سرعت اشتعال پذیری و جمعیت حاضر در یک ساختمان بیشتر و راه‌های فرار مردم نامناسب‌تر از نظر مبحث سوم مقررات ملی باشد، خطرپذیری آن ساختمان نیز بیشتر خواهد بود.
وی افزود: براساس بازدید‌های کارشناسان سازمان آتش نشانی در سطوح مختلف از ساختمان‌هایی که امکان ورود به آن‌ها امکان پذیر بود، ۲۴۳ ساختمان بسیار پرخطر، ۳ هزار ساختمان پرخطر و بسیار پرخطر و ۷ هزار ساختمان پرخطر در تهران شناسایی شده است.
مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران با بیان اینکه تعداد ساختمان‌های فاقد تمهیدات ایمنی لازم در تهران بسیار زیاد است، تصریح کرد: در مورد تعداد ساختمان‌های ناایمن شهر اعداد مختلفی وجود دارد، اما اگر بخواهیم تمام فاکتور‌های ایمنی را لحاظ کنیم، بیش از ۹۰ درصد ساختمان‌های تهران ایمنی لازم را ندارند.
وی خاطرنشان کرد: یکی از مولفه‌های مهمی که به تازگی در ساختمان‌های تازه تاسیس لحاظ نمی‌شود، این است به دلیل وجود تیر‌ها و کابل‌های برق، درخت یا سازه‌هایی که به تازگی برای زیبایی در سردرب یا نمای ساختمان‌های مختلف به ویژه تجاری ساخته می‌شود، مانعی برای استقرار نردبان آتش نشانی است و هنگام آتش سوزی در آن‌ها عملا با وجود پنجره ها، دسترسی بالابر‌های نجات وجود ندارد و ریسک خطر تلفات انسانی را بطور چشمگیری افزایش می‌دهد.
داوری ادامه داد: این بنا‌ها نیز جزء ساختمان‌های پرخطر هستند که اگرچه بیش از ۵ یا ۷ طبقه نیستند یا از بار اشتعال کمتری ممکن است، برخوردار باشند، اما در صورت آتش سوزی دسترسی به طبقات از طریق نردبان آتش نشانی وجود ندارد.
مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران نسبت به مواد پلیمری جدید نیز هشدار داد و تصریح کرد: برای تولید لوازم و مبلمان خانگی به منظور بالابردن استحکام در مقابل سایش معمولا از ترکیبات سیانید که از مشتقات سیانور است، استفاده می‌شود. این مواد در صورت اشتعال گاز‌های سمی و خطرناکی تولید می‌کنند که معمولا استنشاق آن در بیش از ۵ ثانیه منجر به مرگ حتمی می‌شود.
