دانشمندان انجمن شیمی امریکا در یک رویکرد جدید با استفاده از اسپرم بعنوان یک حمل کننده جدید و توانمند دارو بیش از 80 درصد تومورهای سرطانی دهانه رحم را کشتند.
تحویل مواد دارویی به طور خاص به سلول های سرطانی یک رویکرد جدید برای کاهش اثرات جانبی درمان است. سلول های بنیادی، باکتری ها و دیگر حامل ها به عنوان ابزارانتقال و تحویل دهنده کوچک مورد آزمایش قرار گرفته اند. در حال حاضر یک حمل کننده جدید و توانمند دارو برای درمان بیماری های زنان یعنی اسپرم به این مجموعه پیوست.
دانشمندان در مجله ACS Nano گزارش کرده اند که از قدرت شنا کردن اسپرم برای حمل داروهای سرطانی مستقیما به سلول های سرطانی دهانه رحم در تست های آزمایشگاهی استفاده می کنند.
ایجاد یک روش موثر برای هدف قرار دادن سلول های سرطانی با مواد دارویی از جنبه های مختلف، چالش برانگیز است. به عنوان مثال، انتقال داروها همیشه از طریق بافت به اندازه کافی ایمن نیستند و می توانند از طریق مایعات بدن رقیق شوند یا با استفاده از اندام های سالم جذب شوند. برای کنار آمدن با این مسائل، دانشمندان در بعضی موارد برای بارگذاری داروها به باکتری متوسل شده اند، که می توانند به طور موثر ترکیبات دارویی و خود را به حرکت درآورند. میکروب ها همچنین می توانند با یک میدان مغناطیسی یا مکانیزم دیگری برای رسیدن به یک هدف خاص هدایت شوند. با این حال، سیستم ایمنی بدن می تواند به میکروب ها حمله کند و آنها را قبل از رسیدن به هدفشان از بین ببرد.
ماریانا مدینا سانچز و همکارانش در موسسه تحقیقات جامد و مواد تحقیقاتی- درسدن IFW) درسدن) به دنبال سلول خودکار دیگری به عنوان یک انتقال دهنده جایگزین برای باکتری، از اسپرم استفاده کردند.
محققان یک داروی سرطانی رایج، دوکسوروبیسین را به سلولهای اسپرم گاوها وارد کرده و آنها را با رشته های کوچک مغناطیسی تجهیز کردند. با استفاده از یک میدان مغناطیسی، یک موتور هیبریدی اسپرم به یک تومور رشد یافته آزمایشگاهی سلول های سرطانی دهانه رحم هدایت شد. هنگامی که سلاح های مهار کننده در برابر تومور فشرده شد، بازوها باز شد و اسپرم را آزاد کردند. سپس اسپرم به داخل تومور شناور شد، غشاء آن را به سلول سرطانی هدایت و دارو را آزاد کرد. وقتی که هزاران اسپرم آزاد شد، اسپرم های بارگیری شده با مواد دارویی بیش از 80 درصد از تومورهای سرطانی را کشتند، در حالی که مقدار کمی از بار منتقل شده توسط آنها هدر رفته بود. تحقیقات بیشتر برای اطمینان از اینکه سیستم می تواند در حیوانات و در نهایت انسان ها کار کند، مورد نیاز است، اما محققان می گویند موتورهای اسپرم در آینده توانایی درمان سرطان و سایر بیماری های دستگاه تناسلی زنان را دارند.
