شهربانو امانی در تذکر پیش از دستور خود در جلسه علنی امروز شورای شهر تهران گفت: کمتر از چهار ماه از عمر شورای پنجم می‌گذرد. در این مدت اندک، یکی از مأموریت‌های کمیته ایمنی حمل‌ونقل، بررسی وسایل نقلیه در آلودگی هوای شهر بود.
وی ادامه داد: جلسات مختلف، بازدیدهای مختلف، مطالعات متعدد انجام شد تا بدانیم آیا به عنوان یک کمیته در شورا، می‌توانیم سهمی هر چند اندک در گره‌گشایی از این معضل بیابیم.
امانی افزود: ولی هر چه پیش رفتیم، بیشتر شگفت‌زده شدیم! خود را آماده رویارویی با یک معضل بسیار پیچیده و چندوجهی کرده بودیم و شنیده بودیم نهادهای متعددی باید دست به دست هم دهند تا بتوان معضل آلودگی را حل کرد ولی هر چه بیشتر با مسأله درگیر می‌شدیم و پیش می‌رفتیم، مسأله را بسیار ساده‌تر از آنچه بود می‌یافتیم و تعجب می‌کردیم که چطور مسأله به این آسانی، این‌قدر دست‌آویز و بهانه خبر و مصاحبه و جلسه و همایش و کنفرانس و غیره شده است. بارها تردید کردیم که شاید مسیر را اشتباه می‌رویم!
عضو شورای شهر تهران گفت: مگر می‌شود مسأله‌ای که مانند سرطان، نفس شهر را بریده و سالانه باعث مرگ بیش از 4500 نفر می‌شود و سال‌هاست دوام دارد، پاسخی به این سادگی داشته باشد.
امانی گفت: آقای رئیس، اعضای محترم، اگر مبنا را مطالعات شرکت کنترل کیفیت هوای تهران بگذاریم و طبق اعلام سازمان سلامت جهان (WHO)، ذرات معلق را خطرناک‌ترین آلاینده بدانیم که عامل اصلی مرگ و میر افراد است، ناچاریم بر اساس سیاهه انتشار کنترل کیفیت، بپذیریم که وسایل نقلیه بر ترتیب زیر، در انتشار ذرات معلق سهم دارند. ذرات معلقی که خطر اصلی آلودگی هوا را سبب می‌شوند و باعث فوت شهروندان هستند. ذرات معلقی که عامل اصلی رنگ تیره هوای شهر هستند.
وی ادامه داد: اتوبوس 30.8 درصد، کامیون 22.4 درصد، موتورسیکلت 10.5 درصد، مینی‌بوس 4.2 درصد، وانت و سواری 2.1 درصد منابع ساکن نیز مانند کارخانه‌ها، کارگاه‌ها و منازل در مجموع 30 درصد.
به گفته امانی، از این لیست، اتوبوس‌ها که تقریباً 31 درصد در تولید ذرات معلق نقش دارند، اکثرشان در اختیار یا تحت مدیریت شهرداری است.
وی بیان کرد: اگر آمار 4500 فوتی سالانه بر اساس آلودگی هوا را در نظر بگیریم، همین اتوبوس‌های ما، تقریباً مسئول مرگ 1500 نفر از شهروندان تهرانی‌اند. همین اتوبوس‌ها، مسئول 30 درصد گرفتگی و سیاهی هوای شهرند.
عضو شورای اسلامی شهر تهران گفت:اتوبوس‌هافرسوده‌اند. درست است. ولی مگر راه‌حل ندارد؟ چرا آن هم راه‌حل دارد. فیلترهای جذب دوده. دانش و تست فنی‌اش هم توسط هر دو شرکت کنترل کیفیت و شرکت واحد کسب شده. کل اعتبار لازم برای همه اتوبوس‌ها، کمتر از 100 میلیارد تومان است. این عدد، برای بیشینه‌ترینحالت ممکن است.
وی گفت: خرید اتوبوس و تجهیز ناوگان بماند برای بعد، برای وقتی که بودجه مهیا بود. فعلاً با بودجه کمتری، مسأله فوری‌تر را حل کنیم.
امانی اظهار داشت: مگر می‌شود، با 100 میلیارد که یک ششم حقوق پرداختی ماهانه شهرداری است 30 درصد از آلودگی هوای تهران کاست؟ پس چرا این همه سال، این کار را نکردیم و مسأله را پیچیده و فرابخشی قلمداد کردیم و از زیر بار حل آن طفره رفتیم؟ جان 1500 نفر، چقدر می‌ارزد؟ سلامتی ده‌ها هزار کودک، کهنسال، زن و مرد این شهر چقدر می‌ارزد؟
رئیس کمیته ایمنی و حمل‌ونقل و عمران شورای اسلامی شهر تهران افزود: هنوز هم باورم نمی‌شود که بخش مهمی از آلودگی، با یک تصمیم ساده قابل حل است. مگر اینکه اعتقادی به مطالعات و تحلیل‌های شرکت‌های زیرمجموعه‌مان نداشته باشیم که خوب، راه‌حل‌اش تعطیلی آنهاست.
وی ادامه داد: راحت ترین راه فرار از حل مسأله، راحت‌ترین راه گریز از مسئولیت، پیچیده نشان دادن آن است.
امانی افزود: طبق مطالعات و بررسی‌های مجموعه‌های زیرنظر خودمان، یعنی شرکت کنترل کیفیت و شرکت واحد، یک سوم آلودگی، به راحتی قابل حل است.
وی گفت: می‌دانید یک سوم کاهش آلودگی هوای تهران یعنی چه؟یعنی دیگر روز «ناسالم»، «بسیار ناسالم» و «خطرناک» در تهران نخواهیم داشت. یعنی آسمان آبی به تهران باز خواهد گشت. یعنی 1500 نفر از مرگ حتمی نجات پیدا خواهند کرد، یعنی مردم، رای‌تان برایمان مسئولیت‌آور است.
عضو شورای شهر تهران گفت: این سند، سیاهه‌ی انتشار آلایندگی شهر تهران در سال 92 است. سال 92، یعنی 4 سال پیش، منبع آلاینده‌های تهران مشخص شده است. سندی که برای همه در دسترس است و محرمانه نیست. آماری که ارائه دادم متعلق به این سند است. از آن سال تاکنون، مدیریت شهری و دولت، واقعیت ساده و قابل حل را به رسانه‌ها و مردم نگفته‌اند.اگر هم شرکت‌های زیرمجموعه خودمان را قبول نداریم، تعطیلشان کنیم.
