مه که کنار می رود، به جای رقص برگ های زرد و تماشای خزان، منظره ای نقش می بندد که مسافران جاده اسالم به خلخال انتظار آن را ندارند.
جاده اسالم به خلخال یکی از دیدنی ترین جاده های ایران است. جاده ای که در هر فصل رنگ و بوی خاصی دارد و گردشگران برای تماشای زیبایی هایش به آن سفر می کنند. بهارهایش بی نظیر است، شکوه عوض شدن فصل را می توان در منظره های بکر اسالم و خلخال دید. تابستانش مملو از گردشگر است و بسیاری می آیند تا شب های خنک این جاده را تجربه کنند و سفیدی برف که بر قله های آن می نشیند، اسالم به خلخال اگر باز باشد، بسیاری شگفت انگیز است.
اما پاییز های این جاده قصه دیگری دارد. خزان اسالم جزو پیشنهادهای پاییزی سفر است. بسیاری از زیبایی های این جاده در پاییز عکس دارند و دیگران را تشویق به تجربه آن می کنند. این جاده در پاییز از اسالم مرطوب شروع می شود و آرام آرم خنکای دلپذیری پیدا می کند. مه مهمان اکثر ساعات این جاده است و در پس آن برگ های طلایی خبر از خزان درختان انبوه اطراف جاده می دهد.
اما اگر باد وزیدن بگیرد و مه را کنار بزند، پرده از زیبایی های اسالم با نمایش تصاویر عجیبی می افتد. زباله و پلاستیک خطی بر همه زیبایی های این جاده می کشد. به جای درختانی که در حال برگ ریزان پاییزی هستند، درختانی نمایان می شود که جای برگ کیسه های زباله بر شاخه دارند.
پلاستیک های بی خزان، خزان اسالم به خلخال را تحت تاثیر قرار داده اند. باد که می وزد به جای ریزش برگ، صدای خش خش پلاستیک های لا به لای شاخه های درختان می آید. اطراف جاده پر از محله های انباشت زباله است. درختانی که پلاستیک جای برگ بر آن ها روییده، بی شمارند و نهادی برای رسیدگی به آنها وجود ندارد.
یکی از دکه دارهای حاشیه این جاده می گوید: کسی به طور منسجم زباله های جاده را جمع آوری نمی کند. هیچ سطل زباله ای هم در اطراف جاده نیست و برخی از دکه دارها هم زباله ها و پس آب خود را در جنگل رها می کنند.
او می گوید: برخی از دکه دارها زباله های خود را فقط جمع آوری می کنند و گاهی گروه های کوه نوردی و طبیعت گردی بخشی از زباله های را جمع آوری می کنند.
وضعیت جاده اسالم به خلخالی نمونه ای واضح از این موضوع است که چرا نباید کیسه های پلاستیکی استفاده کرد و چرا نباید تحت هیچ شرایطی در طبیعت زباله ریخت.
