محسن ناصری درباره غذای کودکان اظهار کرد: غذای کودکان از 4 دسته غذای اصلی است با این تفاوت که بهتر است, میزان گوشتها و لبنیات آن کمی افزایش یابد, گنجاندن دستور حریره بادام، شیره انگور و سوپ ماهیچه در برنامه غذایی کودکانی که ضعیف هستند، مناسب است و انرژی آنها را افزایش میدهد.
وی افزود: کودکان بهتر است کمی لاغرتر و کشیده باشند، تا بتوانند حرکات سریع و ناگهانی انجام دهند و تنبل نشوند, شروع چاقی و شروع شکم آوردن، شروع تنبلی است و لازم است مادر این نکته را تا کار از کار نگذشته رصد و پیگیری کند, چاق شدن کودکان درد بی درمان، ولی قابل پیشگیری است.
این متخصص طب سنتی تصریح کرد: بدن کودک کاملاً خودکار است و غریزههای خوردن و آشامیدن او کاملاً فعال بوده بنابراین اگر همواره طبق قواعد رایج خانواده، سفره پهن شود و طبق زمانبندی مشخص جمع شود، کودک گرسنه حتماً به موقع سر سفره حاضر میشود, کمک کودک در چیدن و جمع کردن سفره از ابتدا و دسترسی نداشتن او به مواد غذایی متعدد و بدون برنامه در میان وعدهها و در اختیار نبودن پول توجیبی بیحساب و کتاب، کودک دلبند گرسنه را با اشتهای کامل سر سفره مینشاند.
کودک در فعالیت بدنی خانه مشارکت داده شود
ناصری بیان کرد: کودک در فعالیت بدنی خانه مشارکت داده شود و در امور منزل در حد توانایی او از قدرت ذهنی و جسمیاش استفاده شود تا این تواناییها افزایش یابد.
وی گفت:کودک در اوایل شب (دو ساعت پس از غروب آفتاب) که اوج آرامش و سکون است، به رختخواب برود و استراحت کند, خواب به موقع موجب افزایش اشتهای کودک در روز بعد میشود و رشد جسمی و روحی کودک را تامین کرده, صبر و خوشی اخلاقی را در او تقویت میکند, خداوند شب را برای آرامش قرار داده است.
این متخصص طب سنتی اضافه کرد: استفاده از لوازم سمعی بصری، تلفن همراه، کامپیوتر، تبلت و بازیهای کامپیوتری مناسب نیست و در صورت اجبار، به حداقل ممکن اکتفا شود.
ناصری خاطرنشان کرد: تعلیم «شمرده و آرام صحبت کردن و کاهش تعداد جملات مورد استفاده»، صبر کودک را افزایش میدهد و انرژی او را ذخیره میکند, بیان و کلام، ارزشمندترین هدیه خداوند به انسان است؛ این سرمایه بهتر است به بهترین وجه استفاده شود.
وی اذعان کرد: فشار ذهنی به منظور آموزشهای غیر ضروری (مانند زبان غیر مادری) تا هفت سالگی، کودک را تحت فشار قرار میدهد, بهتر است کودک با مسایل اصلی مورد نیاز و واجب خود مانند خوردن صحیح، اسراف نکردن، مراقبت از درخت و طبیعت، جویدن کافی غذا، نترسیدن از توالت و عادتهای صحیح اجابت مزاج و دفع مدفوع و ادرار، خوابیدن صحیح، شنیدن داستانهای بزرگان اخلاق و علم, شعرهای کودکانه و بازیهای بدنی مناسب آشنا شود.