فوران های بزرگ آتشفشانی از طریق پمپاژ میلیون ها تن دی اکسید گوگرد در استراتوسفر، که موجب تشکیل ابر اسید سولفوریک می شود، با انعکاس پرتو خورشیدی و کاهش میانگین دمای سطح جهان موجب آغاز پدیده ال نینو می شوند.
محققان از شبیه سازی مدل پیشرفته آب و هوا استفاده کردند تا نشان دهند که ال نینو در طول سال بعد از فوران های عظیم آتشفشانی نظیر فوران آتشفشان مونت پیناتوبو فیلیپین در سال ۱۹۹۱ به اوج می رسد.
آلن روبوک، سرپرست تیم تحقیق از دانشگاه راتگرز آمریکا، در این باره می گوید: «ما نمی توانیم فوران های آتشفشانی را پیش بینی کنیم، اما با وقوع فوران بعدی می توانیم با تعیین میزان دی اکسید گوگرد در استراتوسفر پدیده ال نینو را پیش بینی کنیم.»
ال نینو به طور ساده عبارت است از یک رخداد اقلیمی کلان که در اثر رها شدن انرژی انباشته در بزرگترین حوزه اقیانوسی جهان یعنی جنوب اقیانوس آرام رخ می‌دهد. نشانه اولیه آن هم تغییر جهت جریان آب‌های سرد و گرم و همچنین بادهای این منطقه است.
این پدیده هر ۲ تا ۷ سال یک‌بار باعث ایجاد ناهنجاری‌های بزرگی در آب و هوای سراسر سیّاره زمین می‌شود از جمله این ناهنجاری‌ها می‌توان به سیلاب‌های ناگهانی، خشک‌سالی، قحطی و اپیدمی اشاره کرد
