امید معماریان، دامپزشک حیات وحش در کلینیک پردیسان درباره سگ های ولگرد و سگ ها گله گفت: به طور کلی حیواناتی داریم که توسط انسان ها اهلی شده اند، این حیوانات توسط انسان ها تکثیر گزینشی شده اند و طی سالیان دراز این تکثیر اتفاق افتاده و به عنوان حیوانات همراه انسان یا حیوانات ساخته دست بشر شناخته می شوند.
وی ادامه داد: این حیوانات جایی در طبیعت و چرخه طبیعی ندارند. وقتی این گونه ها وارد طبیعت می شوند به عنوان گونه های مهاجم یا آسیب رسان شناخته می شوند و به حیات وحش طبیعی در زیستگاه های طبیعی آسیب می رسانند.
معماریان گفت: گونه سگ اهلی که نژادهای مختلفی از آن تکثیر شده، نمونه ای از این گونه هاست که جایی در طبیعت ندارد.
وی درباره تبعات حضور این گونه سگ در طبیعت گفت: آسیب مستقیم آن این است که می تواند گونه های حیات وحش را از بین ببرد. در سه سال گذشته پنج یوزپلنگ توسط سگ ها کشته شده اند.
معماریان ادامه داد: به طور غیر مستقیم بیماری های مختلفی را مانند هاری به گوشت خوارها انتقال می دهد یا سیکل انگلی برخی انگل ها را نگه می دارد و به نشخوار کننده ها یا گوشتخوارها منتقل می کند.
دامپزشک حیات وحش درباره راهکار عدم حضور سگ های گله نیز گفت: این موضوع چند نکته دارد. ابتدا اینکه سیستم دامپروری ما سیستم اشتباهی است. این سیستم نه اقتصادی است نه ضریب تولید خوبی دارد. این روش کنترل بهداشتی خوبی ندارد و بهداشتی هم نیست. در ضمن تخریب منابع و مراتعی که این روش دارد نشان از زیست محیطی نبودن آن است. در طولانی مدت این سیستم باید به سیستم اقتصادی تر، بهداشتی تر و زیست محیطی تر سوق پیدا کند.
وی ادامه داد: سگ های گله و خود گله همچنین زیستگاه را نا امن می کنند و حیات وحش را از منطقه حضور خود دور می کنند. همچنین وقتی یک گله در زیستگاه به طور مثال یوز وارد شود، تقابل هم ایجاد می شود.
وی با مثال زدن منطقه توران گفت: در توران تعداد سگ ها گله گاهی به 9 سگ می رسد که اصلا مورد نیاز آنها نیست و این تعداد آسیب رسان است.
معماریان گفت: چوپان ها نمی توانند غذای این سگ ها را تامین کنند. به هیچ عنوان پروتین حیوانی به آنها داده نمی شود و آنها پروتین خود را از طبیعت تامین می کنند و به گونه های حیات وحش آسیب می زنند.
وی همچنین گفت: هیچ کنترل بهداشتی و انگلی روی این سگها انجام نمی شود. همچنین کنترل جمعیتی روی این سگ ها نیز وجود ندارد. آنها تولید مثل می کنند و توله های آنها در طبیعت رها می شوند.
