در آموزههای دینی بر خلاف آموزههای الحادی و غیر توحیدی، عوامل معنوی و باطنی در امورات مختلف اثرگذار هستند و با یکدیگر ارتباط علت و معلولی دارند و یا بهتر است گفته شود خداوند قوانین نظام هستی را به گونهای تنظیم کرده است که اینگونه روابط شکل بگیرند.
اهلبیت عصمت و طهارت (علیهمالسلام) با توجه به علمی که خداوند به ایشان عطا کرده است، به قوانین نظام هستی احاطه داشتند، لذا برخی از این دست فرمولها را به شیعیان خود میگفتند که تا کنون کاربردهای زیادی برای عملکنندگان به این دستورات داشته است.
به عنوان نمونه برای افزایش رزق علاوه بر اینکه رعایت اسباب ظاهری مثل کار و تلاش را بیان فرمودند، اخلاق خوب داشتن را از عوامل مؤثر افزایش رزق معرفی کردند. یا برای افزایش عمر، صله رحم و دید و بازدید با اقوام را سفارش فرمودند. در روایتی امام صادق (علیهالسلام) به یکی از یاران خود گفت:«اى میسّر، بارها اجل تو سر رسید، اما هر بار، خداوند به سبب صله رحم و نیکى به خویشانت آن را از تو دور کرد.»(وسایلالشیعه، ج9، ص389)
و یا حضرت در روایتی دیگر فرمود:
«هرکس زبانش صادق شد، عملش پاکیزه و هرکس نیتش خوب شد، روزیاش زیاد و هرکس با خانوادهاش خوشرفتاری کرد، عمرش طولانی شود؛ مَنْ صَدَقَ لِسَانُهُ زَکَى عَمَلُهُ وَ مَنْ حَسُنَتْ نِیَّتُهُ زِیدَ فِی رِزْقِهِ وَ مَنْ حَسُنَ بِرُّهُ بِأَهْلِ بَیْتِهِ مُدَّ لَهُ فِی عُمُرِهِ.» (کافی، ج2، ص105)
بنابراین افرادی که تصور میکنند فقط باید به ظاهر بپردازند و به عوامل معنوی و باطنی اعتقادی ندارند، از این لطف خداوندی بیبهره هستند.