بچه‌ها نیاز به مراقبت و راهنمایی والدینشان دارند ولی گاهی این توجهات و راهنمایی‌ها آن‌قدر زیاد می‌شوند که دست و پای آن‌ها را برای تجربه کردن و لذت بردن از کودکی می‌بندند. ده مورد از این توجهات افراطی شامل موارد زیر هستند:
1. مدام دارید «بکن»-«نکن» می‌کنید
گاهی بچه‌ها طوری رفتار می‌کنند که هر پدر و مادری ممکن است به آن‌ها تذکر بدهد. اگر گه‌گاه این اتفاق بیافتد اشکالی ندارد ولی اگر تذکر دادن به شکل غالب رابطه شما و کودکتان تبدیل‌شده باشد، می‌تواند نشانه آن باشد که شما دارید زیاده از حد به او سخت می‌گیرید. این در حالی است که شما می‌توانید به‌جای سختگیری و تذکر مداوم، با ایجاد یک انضباط مناسب و مشخص کردن حد و حدود برای کودک، یک رابطه آرام و مثبت را تجربه کنید.
2. مدام دارید از او انتقاد می‌کنید
احتمالا گه‌گاه پیش‌آمده که شما هم مثل اغلب پدر و مادرها با جملاتی مانند «چرا این کار رو کردی؟»، «دیگه لباس تمیز نداری»، «چند بار باید بهت بگم؟» و... با کودکتان صحبت کنید، اما آیا می‌دانید که اگر تعداد دفعات این انتقادها زیاد باشد، بیش از آنکه نشان‌دهنده سربه‌هوا بودن کودکتان باشد علامت سختگیری زیاده از حد خود شما است؟ پس بهتر است برای آرامش خودتان و کودکتان دوز این رفتار را کمی پایین بیاورید. برای این کار لازم است در گام اول تعداد دفعاتی که در طی روز با کودکتان چون‌وچرا می‌کنید را یادداشت کنید. سپس با خودتان فکر کنید که چه راه‌های دیگری برای برخورد با این رفتارهای کودک وجود دارد، برای مثال آیا می‌توانید بعضی از کارهای او را نادیده بگیرید؟
3. حرف‌های مثبت زیادی به او نمی‌زنید
بچه‌ها تفاوت بین کلماتی که بار مثبت و کلماتی که بار منفی دارند را می‌فهمند، هرچند که ممکن است توضیح دادن این فهم برایشان سخت باشد. اگر شما جزء والدینی هستید که مدام با کلماتی که بار منفی دارند با او صحبت می-کنید، احتمالا فراموش کرده‌اید که کودکتان فقط یک بچه چهار-پنج ساله است نه یک آدم شصت‌ساله دنیادیده! و این یعنی شما دارید زیادی به او سخت می‌گیرید.
4. به‌ندرت به رفتارهای خوب او توجه نشان می‌دهید
بهتر است به‌جای این رفتار که نشان‌دهنده سختگیری بیش‌ازحد شما است، به رفتارهای خوب هرچند کوچک او توجه نشان بدهید.
5. به او جایزه نمی‌دهید
همه بچه‌ها نیاز دارند که گاهی تشویق بشوند. اگر شما جزء والدینی هستید که به‌ندرت کودکشان را تشویق می‌کنند، ممکن است جزء سختگیرها باشید.
6. موفقیت‌های او را چندان به رویش نمی‌آورید
بچه‌ها دوست دارند بشنوند که والدینشان درباره موفقیت‌های آن‌ها با دیگران صحبت می‌کنند. اگر شما کمتر از این کارها می‌کنید، احتمال دارد که جزء سختگیرها باشید.
7. او را زیاد در آغوش نمی‌گیرید
تماس‌های جسمانی نقش زیادی در کاهش خلقیات منفی بچه‌ها دارد. به‌علاوه همه کودکان نیاز به آغوش گرم پدر و مادر دارند. اگر دست‌کم یک‌بار در روز کودکتان را بغل نمی‌کنید، به‌احتمال سختگیر بودن خودتان فکر کنید.
8. مدام چُغُلی‌اش را به پدرش می‌کنید
اگر این‌طور هستید، بد نیست بنشینید و به میزان سختگیری خودتان نمره‌ای بدهید.
9. بچه‌های مردم را توی سر او می‌زنید
اگر فکر می‌کنید بچه‌های دیگر از کودک شما خوش‌رفتارتر هستند و این موضوع را به کودکتان هم می‌گویید، به‌احتمال سختگیر بودن خودتان فکر کنید.
10. احساس می‌کنید که کودک شما همه وقتتان را می‌گیرد
اگر شما هم جزء پدر و مادرهایی هستید که تمام مدت حواسشان به کودک است، برای مثال اینکه کدام لباسش را می‌پوشد، نکند در حین بازی خودش را خاکی کند، چرا فلان خوراکی -که ضرر مهمی هم برایش ندارد- را می‌خورد، چه نقاشی‌ای می‌کشد و...، جزء والدینِ زیادیسختگیر هستید. به‌جای این‌همه سختگیری نفس‌گیر بهتر است روزتان را طوری برنامه‌ریزی کنید که بتوانید چنددقیقه‌ای هم به کارهای موردعلاقه خودتان برسید. این کمک می‌کند تا هم شما فرصتی برای تجدید انرژی داشته باشید و هم طفل معصومتان برای لحظاتی بدون سختگیری‌های شما به کودکی‌اش بپردازد!
